به گزارش دیباچه، آنجلینا جولی به حضاری که برای نمایش فیلم جدیدش یعنی «اول پدرم را کشتند: دختری از کامبوج به یاد می‌آورد» به فستیوال فیلم تلوراید آمده بودند و ایستاده او را تشویق کردند، گفت ساخت این فیلم یک تجربه فیلمسازی بود که زندگی خود او و همچنین زندگی بازماندگان اتفاق‌های وابسته به آن را تغییر داد.

البته به نظر می‌رسید علاوه بر خود فیلم،‌ حضار مشغول تشویق کردن فرزندان او هم باشند. جولی با هر ۶ فرزند خود یعنی مدوکس ۱۶ ساله، پکس ۱۳ ساله،‌ زهرا ۱۲ ساله، شایلو ۱۱ ساله و دوقلوها ویوین و ناکس ۹ ساله در این رخداد شرکت کرده بود.

این پروژه که جولی آن را کارگردانی کرده و فیلمنامه‌اش را نوشته، تجربه لانگ اونگ نویسنده را به عنوان یک سرباز کودک در دوران حکومت رژیم خمر سرخ را تعریف می‌کند؛ حکومتی که سال ۱۹۷۵ کنترل کامبوج را به دست گرفت و در حکومتی از وحشت و نسل‌کشی، کارهای وحشتناکی با مردم خود کرد.

این بازه تاریخی معنایی خاص برای خانواده جولی دارد چون پسر او مدوکس در سال ۲۰۰۲ از یکی از یتیم‌خانه‌های کامبوج به فرزندخواندگی پذیرفته شد. جولی درباره تجربه‌اش در به نمایش گذاشتن فیلم برای بازماندگان کامبوج صحبت کرد،‌ تلاشی که شامل حمایت و همکاری پادشاه و دولت این کشور می‌شد.

جولی با تاکید بر قدرت جهانی فیلم برای ارتباط برقرار کردن با قلب‌ها و اذهان مردم گفت: در نهایت قرار شد فیلم را در تراس فیل در آنگکور وات به نمایش بگذاریم. در این مکان که خیلی برای مردم کامبوج خاص است،‌ ما فیلم را در هوای آزاد پخش کردیم و خارق‌العاده بود. خیلی منقلب‌کننده بود که تماشا کردن فیلم توسط آن‌ها را می‌دیدم. خیلی از آن‌ها گفتند آن شب توانستند برای نخستین بار در مورد آن وقایع صحبت کنند.

جولی که بعد از نمایش فیلم کنار اونگ روی صندلی کارگردانی نشسته بود، اقرار کرد که وقتی چند سال پیش به کامبوج سفر کرده بود، پی برد که چقدر «بی‌اطلاع» بوده است. او گفت: من با افرادی ملاقات کردم که از کمپ‌های مرزی برگشته بودند و درباره مین‌های زمینی به من اخطار دادند اما بیشتر از همه افرادی را دیدم که روحیه‌هایی قدرتمند داشتند. خیلی بخشنده بودند. خیلی محترم بودند. فرهنگ آن‌ها بسیار قوی است و آن‌ها بسیار روی من تاثیر گذاشتند. در آن سفر من یک کتاب ۲ دلاری از گوشه خیابان خریدم که کتاب نوشته اونگ بود و زندگی‌ام را تغییر داد.