به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون دیباچه، احمدرضا اسعدی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون جزو تعدادی زیادی از بازیگران است که از شرایط موجود در عرصه سینما،تئاتر و تلویزیون گلایهمند است. بازیگر پیشکسوتی که مدتی قبل از اعتراض به وضع موجود اقدام به فروش کتاب در کنار خیابان کرد اما دوست ندارد درباره دلایل این کارش توضیحی بدهد و از سوی دیگر به شدت نسبت به رواج پدیده نقش فروشی در سینما و تلویزیون گلایه دارد.
با این بازیگر پیشکسوت درباره فعالیتهای این روزهایش و نکات کمتر مطرح شده در زندگیاش به صحبت پرداختهایم.
چهل سال است در حوزه کتاب هستم
از چه زمانی در کنار بازیگری وارد فروش کتاب شدید؟
من از حدود چهل سال قبل در عرصه فعالیت های مربوط به کتاب و
فروش آن مشغول هستم، انتشارات دارم و مشغول کارهایم هستم، الان هم نشر الکترونیک
آمده است که خداروشکر باعث سهولت کارها شده است. درحال حاضر عمدتا به صورت غیر
کاغذی و به شکل الکترونیک درحال فعالیت هستیم و هم اکنون بیشتر در همین حوزه
تحقیقات نشر مشغول هستم.
در حوزه نشرالکترونیک چند اثر خواهم داشت
درحال حاضر مشغول چه فعالیت هایی هستید و از اوضاع نشر راضی
هستید؟
من پارسال مجموعه چهارکتاب با عنوان آدمیت هنر است را داشتم
که چاپ اول آن تمام شده است و امسال هم برای پنج کتاب کارت نشردریافت کرده ام که
انشالله به صورت الکترونیک شروع خواهم نمود از جمله سه نمایشنامه، یک داستان و سخنان
نمایشنامه نویس مشهورجهان که درباره آن کار خواهم کرد و پس از آن تا ایام تابستان
به روی ویرایش چند کار دیگر هم متمرکز خواهم بود. ماجرای کتاب اوضاع خوب و موجهی
ندارد و علت آن که قبلا هم مطرح کرده ام این است که افتخار من چهل سال کتاب داری
است که طبق نظر کارشناس نهاد کتاب خانه ها لاقل 40% کتاب های کتاب خانه های عمومی
کشور هنوز خوانش نشده است و نمی شود و خواننده ندارد و علت آن هم خرید غیر حرفه ای
کتاب ها است که درواقع فرمایشی است و به اهل کتاب کمتر توجه می شود و مخصوصا
ناشرین کم بضاعت تر هیچ حمایتی نمی شوند و عده ای از ناشرین مثل من پژوهشگر هم
هستند، بنده چها سال ناشر و پژوهشگرهستم که اساتید من همین مرتبه را دارند و آن که
می داند مقصد کجا است راه نزدیک است.
نهادی برای رسیدگی به بدهی بازیگران نیست
درباره ساحت دیگر فعالیت فرهنگی خود یعنی بازیگری بفرمائید.
بازیگری ازسال75 به امروز بسیار اوضاع آشفته ای پیاد کرده
است چرا که امروز در کستینگ بازیگران در برخی سریال ها و فیلم های سینمایی در
مقابل نقش قیمت آن است یعنی این نقش قیمت دارد و درواقع نقش فروشی می شود و بازار
موجهی ندارد مگر در مورد تهیه کنندگان حرفه ای که آنها اعتبار بالائی دارند و
تجربه زیادی دارند که متاسفانه انگشت شمارهستند و کار خودرا بلد هسیتند و سعی می
کنند اعتبار هنری خود را از دست ندهند، اما نکته ای هست که باید اشاره کنم و آن
این است که کدام نهاد یا سازمان باید به طلب و بدهی های هنرمندان رسیدگی کند، ما
وقتی به ارشاد مراجعه میکنیم پاسخ میدهند نمی شود آبروی افراد را ببریم، پس چگونه
است وقتی تاجری بدهی دارد به آن رسیدگی می شود ولی هنرمندان این طور نیستند، برای
مثال من از تهیه کننده ای 3مورد طلب دارم ولی باز هم به همان شخص مجوز تولید می
دهند. شورای داوری خانه سینما هم دست بسته است و توان کار خاصی دراین باره ندارد و
در تلویزیون هم تقریبا همینطور است و اگر توان وصول مطالبات و رسیدگی به شکایات را
ندارید لاقل اجازه انجام فعالیت جدید را به طرف ندهید و دقیقا مثل مهریه خانم ها
شده است که پس از قصد اول و دوم مابقی شوخی است و هیچ وقت اتفاق نمی افتد، من خودم
دراین زمینه مستند هستم و البته بنده بخش کوچکی از جماعت هنرمندان عزیز در این
موضوع هستم و تلویزیون هم متاسفانه همین شکل است و اگر بخشی باشد که به مشکلات ما
رسیدگی کنند تا به آن مراجعه کنیم تا لاقل به آن شخص کار جدیدی سفارش ندهند و
تلویزیون در اولویت و سینما هم همینطور و تئاتر هم هر دو و سه سال سالن های حرفه
ای و مشهورش پر می شود و البته اینکه چگونه پر می شود را نمی دانم.
صرفا دنبال سالن های اصلی نمایش نیستم
درباره شکل حضورتان در حوزه تئاتر بگوئید.
من کار نمایشنامه دارم که مدت هاست قصد شروع آن را دارم ولی
برای انجام آن لاقل باید برای پذیرائی از همکارانم یک چایی و بیسکوئیت استفاده کنم
که با این کمبود مالی و بودجه ای که کفاف نمایش را هم نمی دهد شدنی نیست. البته من
دنبال صرفا سالن های بزرگ و اصلی نیستم و سالن های کوچکی هستند که عزیزانی دراین
باره مشغول تلاش هستند و دست این عزیزان را میفشارم و اگر من کاری را شروع کنم
قطعا در این سالن ها با جمعیت محدود خواهد بود که با افتخار در آن ها کار خواهم
کرد.