دیباچه: مهناز افشار سخنگوی کمپین «بدسرپرست تنهاتر است» در اولین نشست خبری این پویش گفت: چه خوب میشود اگر این تفکر جا بیافتد که والدین صاحب و مالک کودکان خود نیستند.
به گزارش خبرنگار سینمایی
دیباچه، نخستین نشست خبری «پویش بدسرپرست تنهاتر است» صبحِ امروز (دوشنبه ۱۱ مردادماه) در نگارستان شهر واقع در بوستان گفتگو برگزار شد.
هنرمندان باید کنار جریانهای اجتماعی قرار بگیرند
در ابتدای این نشست شهرام گیلآبادی (رئیس شورای سیاستگذاری «پویش بدسرپرست تنهاتر است») گفت: «بدسرپرست تنهاتر است؛ یک پویش کاملا مردمی است و به اتکای همه مردم حرکت میکند. مدتی قبل ما به کمک هنرمندان و ورشکاران، جشنواره فیلم «شاپرکهای شهر» را برگزار کردیم و در همین مسیر متوجه شدیم نواقص زیادی در فضای قانونی و اجتماعی و رفتارهای فردی ما وجود دارد که باعث میشود کودکان در عین این که آدمهای زیادی درکنارشان هست، تنها بمانند.
ما باید به عنوان هنرمند کنار جریانهای اجتماعی قرار بگیریم. آینده باید در دست کودکانی باشد که زمینه و بستر خوبی برای رشد نداشتهاند. برای رشد کشورمان و آیندهسازی باید کودکان در بستر مناسبی بزرگ شوند. در نتیجه ما در کمپین بدسرپرست تنهاتر است تصمیم گرفتیم ۴۰۰ نخبهای را دور هم جمع کنیم که هریک در رشتههای تخصصی خود سرآمد هستند.»
تماس گرفتم و خواستم که عضو این کمپین باشم
سپس مهناز افشار (سخنگوی کمپین «بدسرپرست تنهاتر است») خطاب به سران سه قوه به منظور حمایت از کودکان بدسرپرست گفت: «میخواهم حرف دلم را بزنم. من یک شهروند هستم و بعد از آن یک مادر. حدود دو سال از انتشار ویدیوهای کتک خوردن برخی کودکان توسط والدینشان که بسیار آزاردهنده بود، میگذرد. صحنهای که پدری پای منقل، پسربچه خود را زیر مشت و لگد له میکند یا تصویر دخترکی که مواد مخدر مصرف میکرد، من را بسیار آزار داد. اگر آن زمان ویدیوهای بیشتری از این موارد میدیدم، کارم به تیمارستان میکشید! این ویدیوها دستبهدست میچرخد و نمیدانم چرا ما مخاطب خشونت شدهایم. به نظرم کودکانی که در فقر اقتصادی هستند، تنها بدسرپرست محسوب نمیشوند، بلکه من خانوادههای مرفهی را میشناسم که از فقر عاطفی رنج میبرند.
وقتی خبر این کمپین را خواندم، تماس گرفتم و خواستم که عضو این کمپین باشم. من به عنوان یک شهروند ایرانی نگران کودکان سرزمینم هستم و صادقانه بگویم: اگرچه در سایر کشورها هم کودکان بد سرپرست وجود دارند، اما در ایران مشکلات بچهها بیشتر است.»
افشار در جواب یکی از خبرنگاران مبنی بر امکانات فراهم شده برای این کودکان گفت: «چه خوب میشود اگر این تفکر جا بیافتد که وقتی یک بچه را به دنیا میآوریم صاحب و مالکش نیستیم. مثلا اگر از من نوعی بپرسند چرا فرزندت را اجازه ندادهای به مدرسه برود؟ مسلما خواهم گفت که به شما ربطی ندارد و بدون تعارف همه ما این پاسخ را میدهیم. اما قانون نباید اجازه این پاسخ را به مردم بدهد و ما میتوانیم از طریق صداوسیما و رسانهها در این باره روشنگری کنیم.
امیدوارم تلویزیون با همه برنامههای رنگارنگش که اتفاقا تلخاند، درباره این پویش و اهدافش اطلاعرسانی کند. چراکه هنوز عده بسیاری نمیدانند بدسرپرست چه تعریفی دارد؟!
من فرهنگسازی را پیش از قانون در اولویت میدانم. ما باید از خانههای خودمان این فرهنگسازی را شروع کنیم. پیامهای آگاه بخش و خوبی را در صفحههای خود در فضای مجازی بنویسیم و حتی با یک جمله از امکاناتمان برای اطلاعرسانی به دیگران استفاده کنیم.
یکبار مادرم من را در سن ۱۴ سالگی توبیخ کرد و من هنوز هم آن خاطره را به یاد دارم و این بسیار دردناک است و بچهها همه چیز را یادشان میماند.
اصلاح قوانین موجود، تصویب قوانین دارای ضمانت اجرایی، آموزش عمومی و فرهنگسازی و... از مهمترین اهداف کمپین ماست. اما خدا کند که پیگیریهایمان به نتیجه برسد و دلسردمان نکنند.»
نسبت به وظیفه اورژانس اجتماعی مطمئن نیستم!
مونیکا نادی (مشاور حقوقی پویش «بدسرپرست تنهاتر است») در ادامه برای حضار صحبت کرد: « نیاز به حمایت از کودکان جایی آغاز میشود که آنها بیدفاعترین قشری هستند که در جامعه حضور دارند. سیر تحول قوانین در سالهای اخیر به نفع کودکان بوده اما قوانین این حوزه فاقد جامعیت لازم است. اعضای تحت پویش کمپین بد سرپرست تنهاتر است در معرض آسیب هستند. این افراد زیر ۱۸ سال هستند و والدینشان صلاحیت نگهداری از آن ها را ندارند، اما هنوز بزهکار نشدهاند و اگر حمایت کافی از آن ها صورت نگیرد، ممکن است این اتفاق بیافتد.
متاسفانه ما هنوز شاهد چرخه معلول قانونی در عرصه حمایت از کودکان بدسرپرست هستیم. نیاز به نگاه جدی به مسائل و حقوق کودکان احساس میشود تا حقوق و وظایف کودکان را به خود و خانواده هایشان آموزش بدهیم. همچنین قوانین با عرف جامعه منطبق شوند و امکان استفاده از نیروهای اجتماعی را فراهم کنیم.
ما میتوانیم به عنوان شهروند کودکآزاری را که یک جرم عمومی محسوب میشود، اطلاع بدهیم و مراجع قضایی ملزم به پیگیری هستند. خط ۱۲۳ یک اورژانس اجتماعی است که این وظیفه را دارد و البته من نسبت به میزان کارایی آن مطمئن نیست.!»