در ادامه منوچهر طیاب با بیان خاطراتش از ورود به سینمای مستند خاطرنشان کرد: من ناچارم 50 سال به عقب برگردم. آن روزی که چهار نفر بیشتر نبودیم و برای تحصیل به خارج رفتیم و رشته سینما خواندیم. راه درازی طی کردیم که بیشتر آن سنگلاخ بود و سینمای مستندی به این معنا وجود نداشت.

وی در ادامه افزود: مرکزی وجود داشت که فیلم های آموزشی می ساخت و به همین دلیل این جا ایستادن برای من مانند رویا است. سینمای مستند امروز راهی باز کرده است که ما به واسطه آن فرهیختگان را به جامعه بشناسانیم و این سینما در عرصه بین الملل ما را روسفید کرده است.

طیاب بیان کرد: طباطبایی‌نژاد فرزند خلف سینمای مستند ایران است، این فرزند خلف فارغ از ادبیات سینمای مستند فعالیت می‌کند و این مسأله بسیار مهم و قابل ستایش است به همین دلیل یک هدیه به طباطبایی‌نژاد اهدا می‌کنم. این هدیه، کتابی است درباره مجموعه آثارم که تا به امروز ساخته شده است و امیدوارم مورد استفاده مردم قرار گیرد.

این مستندساز پیشکسوت در پایان تاکید کرد:  مرکز گسترش پایگاه ملی است که بهتر از آن در حال حاضر نداریم و امیدوارم در این عرصه فعالیت های بیشتری شود و دستگاه هدایت کننده کشور هم به این مسئله توجه کند تا در نقاط مختلف ایران فعالیت های مستندسازان بیشتر شود.