به گزارش دیباچه، پس از آنکه بامداد سوم فروردین ۱۴۰۲، آوار تپه تاریخی روستای خاوه روی خانه سرایدار حسینیه خاوه ریخت و سه نفر از اعضای خانواده جان خود را از دست دادند، محسن سعادتی معاون میراث‌فرهنگی استان تهران در خبری که آن را روابط عمومی وزارت میراث فرهنگی ارسال کرده گفت: تپه مجاور منزل مسکونی سرایدار حسینه روستای خاوه، تپه‌ای قدیمی بوده که مالکیت آن با وزارت میراث فرهنگی نبوده و در فهرست آثار ملی نیز ثبت نشده است.
در این خبر کوتاه معاون میراث فرهنگی هیچ اشاره به این موضوع نداشته که منظور از قدیمی بودن تپه چیست؟ آیا کاوش و یا مطالعه‌ای روی آن تاکنون انجام شده یا خیر با این وجود آیا اینکه مالکیت این تپه در اختیار وزارت میراث فرهنگی نباشد یا حتی برای ثبت ملی آن اقدام نکرده، نافی این می‌تواند باشد که برای مرمت و استحکام بخشی آن نیز کاری نکند؟
شاید اگر حداقل بخشی از اعتبارات اداره کل میراث فرهنگی استان تهران به عنوان اداره کلی که در پایتخت قرار دارد؛ صرف بهسازی این نوع تپه‌ها می‌شد، اکنون سه نفر از اعضای این خانواده زنده بودند و آوار ناشی از باران‌های چند روز اخیر روی سقف خانه شأن نمی‌ریخت.
چه بسا تپه‌های تاریخی که در چند سال اخیر اگر چه در فهرست میراث ملی ثبت نبوده اند اما با گل اندود شدن آنها، از خطر ریزش و آسیب بیشتر جلوگیری شده بود.
همچنین اگرچه آن طور که از حرف‌های معاون میراث فرهنگی تهران بر می‌آید کاری برای مطالعه آن هم انجام نشده، اما می‌شد با استحکام بخشی آن نه تنها از بروز این اتفاق جلوگیری کرد بلکه از شستشوی مواد فرهنگی این تپه در مقابل باران نیز محافظت می‌شد تا بعد که بتوان سر فرصت با بودجه مناسب به کاوش در آن پرداخت.
