علی‌رضا سبط‌احمدی: فقط خدا می‌داند «پیش از بستن چمدان» کی پروانه ساخت می‌گیرد

علی‌رضا سبط‌احمدی، تهیه‌کننه فیلم «پیش از بستن چمدانِ» ابراهیم فروزش در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی دیباچه از انتظار برای صدور پروانه ساخت و انتخاب‌ بازیگرهای شناخته‌شده و البته آشنا به موسیقی و نوازندگی خبر داد

 



سبط‌احمدی که در تلویزیون هم سابقه تهیه‌کنندگی داشته، در مورد شروع این پروژه گفت: «فیلم «پیش از بستن چمدان» پشت در پروانه ساخت مانده است و فقط خدا می‌داند که چه زمانی پروانه صادر می‌شود. البته ما پیش‌تولید را آغاز کرده‌ایم.»

وی در مورد بازیگران این پروژه گفت: «تا نهایی نشدن نام بازیگران اجازه اعلام نامزدهای حضور در «پیش از بستن چمدان» را نداریم. مطمئن باشید که از بازیگران مطرح و حرفه‌ای استفاده خواهیم کرد تا در اکران عمومی به ما کمک کنند و مخاطبان را به سالن‌های سینما جذب کنند. ما در این فیلم دو بازیگر دختر داریم که به نوعی نقش‌های اصلی فیلم بر عهده‌شان است که باید هر دو با موسیقی کلاسیک آشنایی کامل داشته باشند. به همین منظور این دو بازیگر را از هنرجوهای هنرستان موسیقی انتخاب خواهیم کرد. هنرجوهایی که علاوه بر موسیقی، جذابیت بازی را هم داشته باشند.»

وی در مورد شروع تصویربرداری این فیلم گفت: «تلاش می‌کنیم در نیمه دوم مهرماه تصویربرداری را آغاز کنیم. داستان فیلم در شهر تهران می‌گذرد و فضای شهری و روابط اجتماعی مردم در تهران، موضوع اصلی‌ست که در قالب «پیش از بستن چمدان» ساخته و اکران خواهد شد.

وی در مورد موفقیت این فیلم در گیشه نیز گفت: «مطمئنم که «پیش از بستن چمدان» یکی از فیلم‌های پرفروش چرخه اکران خواهد بود چرا که این فیلم به تمایلات روحی، روانی و عاطفی دختران جوان را بررسی می‌کند و موقعیت‌شان در خانواده، شهر و در محل تحصیل‌شان می‌پردازد. موضوعی که با استقبال مخاطب‌ها مواجه خواهد شد.

سبط‌احمدی در مورد موضوع حساسیت‌برانگیز «پیش از بستن چمدان» و احتمال مواجه شدن فیلم با ممیزی گفت: «زمانی که فیلمنامه در بنیاد سینمایی فارابی ثبت شده است، به این منظور است که از تمام فیلترها عبور کرده است. جالب است بدانید که فیلمنامه حتی با ممیزی هم مواجه نشد. این موضوع به نوع نگاه برمی‌گردد و ما در جلسه‌هایی که با کارشناس‌ها داشتیم تمام سوتفاهم‌ها را برطرف کردیم. «پیش از بستن چمدان» فیلمی‌ست که کاملا به نفع جامعه خواهد بود؛ چرا که به مناسبات رفتاری انسان‌های درون جامعه، پرهیز از مهاجرت‌های کورکورانه که ذهن‌ جوان‌ها را مشغول کرده و از همه مهم‌تر به دغدغه‌های جوان‌ها می‌پردازد.»