دیباچه: حسین علیزاده در مراسم رونمایی آلبوم «10» گفت که اتفاقات مثبت جمعی را نه احمدینژاد می تواند به وجود بیاورد و نه روحانی؛ تنها خود موزیسینها هستند که باید متحد باشند و جنبههای معنوی کارشان را تقویت کنند.
به گزارش خبرنگار موسیقی
دیباچه، مراسم رونمایی آلبوم «10» که شامل 10 تصنیف از 10 آهنگساز و هفت خواننده ایرانی است با حضور اساتید موسیقی و ادبیات ایران در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده برجسته در این مراسم خاطرنشان کرد: مدتها بود چنین جلسهای با این کیفیت و با این حضور گسترده را لمس نکرده بودیم. اما نکتهای که به ذهنم رسید این بود که عبارت موسیقی نحیف و مظلوم ایرانی بسیار تکرار شد. وقتی دو نفر به هم میرسند حتی اگر حال خوشی هم نداشته باشند، سعی میکنند از یکدیگر تعریف کنند و به هم انرژی و اعتماد به نفس بدهند. وقتی به موسیقی ایرانی میگویید نحیف واقعا نحیف میشود اما موسیقی ایران قرنهاست که از مسکلات و مصائب عجیب و غریب عبور کرده است و ناملایمات نمیتواند آن را از میان ببرد.
علیزاده در ادامه تاکید کرد: اتفاقا کشور ما از این نظر که مردم به موسیقی سنتی و ایرانی توجه خاص دارند بینظیر است چرا که با بسیاری از غیر ایرانیها که صحبت میکنم میگویند هیچ ملتی مثل ایرانیان ندیدهاند که از هنرمندتنش در خارج از ایران هم حتی حمایت کنند. درست است که کار موسیقی دشوار شده است که دولت به آن هیچ کمکی نمیکند اما بر عکسش را حساب کنید که چقدر مردم از این نوع موسیقی تا به حال حمایت کردهاند.
او در ادامه ضمن اشاره به گرفتاریهای موسیقی در ایران تصریح کرد: خوشبختانه در این کشور هرچه با موسیقی مخالفت شد، طرفداران موسیقی بیشتر شد و دیگر همه میدانند که تاثیر معکوس مخالفت با موسیقی چگونه است.
این آهنگساز برجسته موسیقی ایرانی اظهار کرد: در موسیقی ایرانی معمول است وقتی آهنگسازی نغمهای کار میکند از تصور شنیدن شنونده بغض میکند و این نمونهای است که اصلا جنبه خودخواهی را در آن نمیبینید. یعنی وقتی اثری را میخواهد منتشر کند، به جای شنونده آن را گوش می کند.
وی ضمن قدردانی از تلاشهای امیر مردانه، گردآورنده آلبوم «10» به مزاح گفت: بعضی اسمها به انسان مسئولیت میدهد مثل امیر مردانه! اگر مردانه نبود این سیدی هم وجود نداشت. من فکر میکنم مردانه جلوی آینه میرفته و به خودش میگفته است «یک غیرت مردانه بکن!» البته نه اینکه فقط مردها غیرت بکنند. انسانیت مهم است. مهم این است که انسانی اراده کرده و چنین مجموعه ارزشمندی را گردآوری کرده است.
حسین علیزاده اظهار کرد: من برای اینکه آن چند خط یادداشت را برای این آلبوم بنویسم، بارها و بارها قطعات را گوش کردم چون مسئولیت حس میکردم و همین قطعات نشان می دهد که موسیقی مه نه تنها نحیف نیست بلکه بسیار هم تنومند است. نوازندگان بسیار خوب از نظر تکنیکی در کار حضور دارند و اجرای سازها بینقص است. همینطور اجرای خوانندگان جوان این مجموعه بسیار مطلوب و البته غیر متعارف است. حتی آنها که به طور مطلق سنتی هم خواندهاند بسیار لطیف این کار را کردهاند و هرکدام طعم مخصوص به خودشان را دارند تو گویی در باغی به گشت و گذار مشغولیم که درختان متنواعی در آن هست و میوههای گوناگونی را میتوانیم بچشیم.
علیزاده در بخش دیگری از سخنانش خاطرنشان کرد: شرایط موسیقی ایران به گونهای است که بهترین محلهایی که میشود درباره مشکلاتش سخن گفت نظیر همین جاهاست چون جمع خیلی خاصی اینجا حضور دارند. بعضی افراد از من پرسیدند چرا از شاعران این مجموعه سختنی به میان نیامده است و من دیدم ما با مجموعهای سر و کار داریم که خوانندگان در آن خیلی مهم هستند پس به تبع آن شعر اهمیت پیدا می کند و از همه مهمتر شاعری است که عصاره وجود خود را در شعر قرار داده است.
دیباچه-ده تصنیف
سازنده قطعه «سلانه» گفت: اگر قرار بود در این آلبوم پولهای آنچنانی پخش شود و یک تهیه کننده ثروتمند پشت کار باشد، مطمئنا دعوا میشد و مثل جشنواره سال گذشته موسیقی فجر همه غلیه یکدیگر مصاحبه میکردند اما دیدیم که اینگونه نشد و همه اتفاق نظر داشتند. اینها را خود شما به وجود آوردید. اینها را روحانی و احمدینژاد به وجود نیاوردند. خودتان بودید که بدون پول و با عشق کار خود را کردید. باید ببینیم چقدر به کارمان نگاه معنوی داریم. بیاییم در مسئله خوانندگی قضاوت کنیم. از اقبال و ظلی و ...تا محمدرضا شجریان که هزار سال دیگر هم شجریان خواهد ماند به خاطر هنرش، ببینیم چه مسیری طی کردهایم. واقعا ببینیم آقای احمدینژاد یا روحانی نگذاشت از این بیشتر پیشرفت بکنیم یا خودمان هم مقصر بودهایم؟ آیا تا کاری به ما پیشنهاد شد بلافاصله به مسئله اقتصادیاش فکر نکردیم؟ آیا نگفتیم چقدر برای ما پول دارد و مافع ما در این میان چیست؟ آیا صبح تا شب جلوی آینه خودمان را قرا ندادیم تا ببنیم صورتمان چگونه است و مخاطب خوشش میآید یا نه؟ آیا خودمان را به زور توی چشم شنونده فرو نکردیم؟ در حالیکه شنونده اگر واقعا یک آواز خوب بشنود سحر و جادو میشود.
استاد حسین علیزاده در ادامه اضافه کرد: هر کدام از ما اگر به معنویت کار خودش فکر بکند، قطعا شنوندههایی پیدا می کند که بارمعنویشان بسیار بالا خواهد بود.
به گزارش
دیباچه، مراسم رونمایی از آلبوم «10» ساعت 11 صبح امروز با حضور جمع کثیری از هنرمندان در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد. این آلبوم شامل 10 تصنیف از 10 آهنگساز و هفته خواننده میشود که با همت سیامک جهانگیری و امیر مردانه گردآوری شده است و موسسه «سازآواز» آن را منتشر کرده است.
تکتک آهنگسازان و خوانندگان این آلبوم پس از پخش کلیپهای کوتاهی از قطعه منتشر شدهشان، روی صحنه حاضر شده و دقایقی درباره کارشان توضیح دادند.
۱۰ تصنیف از ۱۰ آهنگساز
در ادامه مراسم ۱۰ تصنیف آلبوم «۱۰» با حضور آهنگسازان و خوانندگان هر کدام از آنها به شرح زیر به حاضران معرفی و بخشهایی از آنها پخش شد.
تصنیف اول: «گریه نمیدهد امان»، آهنگساز: طینوش بهرامی، خواننده: پوریا اخواص
تصنیف دوم: «آن بسیار»، آهنگساز: علی بهرامیفرد، خواننده: امیر مردانه
تصنیف سوم: «قصه دل»، آهنگساز: پویان بیگلر، خواننده: وحید تاج
تصنیف چهارم: «سوگ»، آهنگساز: سیامک جهانگیری، خواننده: امیر مردانه
تصنیف پنجم: «شب»، آهنگساز: نگار خارکن، خواننده: حسین علیشاپور
تصنیف ششم: «سهگانه رباعی»، آهنگساز: امیر شریفی، خواننده: مهدی امامی
صنیف هفتم: «آواز جدایی»، آهنگساز: پژمان طاهری، خواننده: اشکان کمانگری
تصنیف هشتم: «گریه سیل»، آهنگساز: علیاصغر عربشاهی، خواننده: وحید تاج
تصنیف نهم: «دلبرا»، آهنگساز: حامد فکوری، خواننده: اشکان کمانگری
تصنیف دهم: «بسیط عراق»، آهنگساز: سعید نایب محمدی، خواننده: مجتبی عسگری
شهرام صارمی، مدیر بخش موسیقی فرهنگسرای ارسباران، نیز در این مراسم گفت: انتشار آلبوم «۱۰» با حضور این هنرمندان اتفاق مهمی است و فکر میکنم داریم به جایی میرسیم که همکاری یکدیگر را بپذیریم و کنار هم باشیم.
در این مراسم چهرههایی همچون حسین علیزاده، داوود آزاد، محمد علی بهمنی، علیرضا قربانی، حسین علیشاپور، پوریا اخواص، وحید تاج، عباس سجادی و بسیاری دیگر از اهالی موسیقی و ادبیات حضور داشتند.
عکس: امیر خامنه