جمال ظهوریان، نوازنده و مدرس پیشکسوت عرصه موسیقی که در تمام فعالیت های موسیقایی خود، از الفبای موسیقی جاری در دل قطعات روح نواز موسیقی های ایران زمین الهام گرفته، میگوید: همه جشنواره هایی که در بستر موسیقی برگزار میشوند، به نوعی می‌توانند با فاصله گرفتن از یک حرف نابجا تأثیر بسزایی در ذهن و زندگی مخاطبان به ویژه نسل امروز داشته باشند. همچنین او معتقد است: گاهی برخی بوروکراسی های اداری و سازمانی، زمینه ای را ایجاد می‌کند که هنرمندان عرصه ی موسیقی نتوانند، تألیفات خود را به راحتی در سطح جامعه جاری سازند.
جمال ظهوریان نوازنده و مدرس موسیقی به خبرنگار دیباچه گفت: من برای نوشتن یک آهنگ (تکنوازی و یا ارکسترال) باید موضوعی را در ذهن خودم بسازم و به تصویر بکشم، سپس برای آن در ساختمان موسیقایی که در نظر گرفته‌ام شروع به ساخت آن آهنگ کنم، بنابراین بیشتر آهنگهای این چهار آلبوم (رویا، بازگشت، مرثیه و صلح) توصیفی هستند و مسائلی مانند اتفاقات اجتماعی، مناظر طبیعی یا فصول، تاریخ، خانواده و ... را متصور میشوند؛ برای نمونه آهنگ دستان روحانی را برای دست های مادرم نوشتم و البته به تمام مادران تقدیم کردم یا آهنگ بازگشت، توصیفی از گذشته ی با شکوه ایران باستان و دنیای در هم کنونی است.
همچنین آهنگ مرثیه را در حالی نوشتم که به شدت بیمار بودم و فکر کردم شاید آخرین آهنگ من باشد و در بستر بیماری نوشتم.
وی در ادامه بیان کرد: آهنگ "چرا" اعتراضی است به پدیده اجتماعی کودک آزاری، آهنگ "سونامی"برای اتفاق ناگوار پدیده سونامی سال ۲۰۰۵ در سوماترا اندونزی نوشته شده است.در پنجمین آلبوم، فقط دو آهنگ توصیفی هستند؛ "بر باد رفته" و "دختر آبی"، "ده مینیاتور". ابتدای آلبوم از آسان تا متوسط، قطعاتی برای هنرجویان است که کتاب آن نیز منتشر شده و سوئیت مینیاتوری هم برای نوازندگان در سطح پیشرفته است.
این مدرس پیشکسوت عرصه موسیقی، پیرامون اینکه این آلبوم ها چه وجه تمایز هایی با هم دارند، اظهار داشت: تفاوت آلبومها با هم زیاد نیست، چون آهنگها بر اساس موضوع مرتب نشده‌اند، بلکه براساس سال ساخت آنها بوده است؛ در هر آلبوم از آهنگ آسان تا پیشرفته وجود دارد، مهمترین تفاوت در طول سالها در تفکر من شکل گرفت، در آهنگهایی که در سالهای اول می‌ساختم نوازنده را هم در نظر می‌گرفتم که با چالش در نواختن روبرو نشود، اما به مرورِ زمان دریافتم باید آنچه در ذهن دارم را بدون توجه به حاشیه‌ها بنویسم.
ظهوریان در پاسخ به این سوال که آیا الفبای موسیقیایی این آلبوم از جای خاصی الهام گرفته شده یا از ذهن شما نشات گرفته است، بیان کرد: من در ایران زندگی می‌کنم، ایران را دوست دارم و به آن افتخار می‌کنم، بنیان موسیقی ما موسیقی مقامی و دستگاهی است، آهنگ های من نمی‌تواند از این فضا جدا و بیگانه باشد؛ درست است که آهنگهای من در فواصل موسیقی ایرانی نیست اما در فضای جامعه ایران است، به همین دلیل هم، ملودی های آهنگها آشناست و شاید بهتر باشد جواب سوال شما در مورد الفبای موسیقی و الهام آن را در یک کلمه خلاصه کنم : ایران.
سرپرست و آهنگساز ارکستر کلاسیک گروه "مهرگان" که سال ۹۲ در تالار رودکی اجرا شد، پیرامون تولیدات و آثار جدید این روزهای موسیقی گفت: اگر منظور تولیدات موسیقی و آثار دیگران است، به واقع من معمولا نظر شخصی ام را ابراز نمی کنم، هر نوع موسیقی خوب است و مخاطب خود را دارد، به شرط آنکه واقعا در تعریف موسیقی باشد، در حال حاضر بسیاری خوبند و اندکی هم سر و صدا تولید می‌کنند، باید فرهنگ سازی صورت بگیرد، فرهنگ جامعه که پیشرفت کند هر نوع و ژانری از موسیقی در جایگاه درست خود قرار میگیرد.
همچنین در مورد آهنگ ها و تالیف های جدید خودم، عادت ندارم قبل از انجام کار در باره آن صحبت کنم، به هر روی همواره در حال نوشتن و ساختن هستم.
وی در پایان خاطر نشان کرد: یک مصنف، مولف، آهنگساز یا معلم موسیقی باید بتواند با آسودگی به کار هنری خود بپردازد و فرصت آن را ندارد تا به صورت مداوم در سازمانهای عریض و طویل با نام موسیقی به دنبال ثبت اثر یا تالیف خود باشد؛ این بروکراسی سازمانی باعث می‌شود تا بسیاری از هنرمندان ترجیح بدهند تالیفات خود را در پستو نگهداری کنند تا اینکه در هزار توی سازمانها گرفتار شوند.(از مقوله کپی رایت عبور می‌کنم زیرا مبحثی تکراری و بی سرانجام شده است).
گفتگو از : دینا محمدی
انتهای پیام/
با درود و تشکر از مصاحبه ارزشمندتون. استاد ظهوریان یک انسان فرهیخته و ارزشمند برای جامعه هنری هستند و نیز ایشون الگوی سبک زندگی زیبا و شرافتمند برای جوان تر ها میباشند. امیدوارم همواره سلامت و موفق باشند. 
