زهرا فرود :"امیر شهاب رضویان" فیلمنامه نویس ،کارگردان و تهیه‌کننده سینما معتقداست: سینمای ایران به لحاظ اقتصادی می تواند به وضعیت قبل از کرونا برگردد، مشروط براینکه تصدی گری دولتی راکم کنیم و اجازه دهیم صنوف و خانه سینما کار خود را انجام دهد .او می گوید: سینما "عصرجدید "به عنوان خاطره ای ملی محسوب می شود که اعطای مجوز در راستای تغییر کاربری آن ،در واقع مهر تاییدی بر تخریب هویت فرهنگی یک شهر است.
"امیرشهاب رضویان" نویسنده، کارگردان و تهیه کننده سینما در ارتباط با کم رنگی این روزهای خود در زمینه تولید آثار نمایشی به خبرنگار دیباچه گفت: این موضوع مختص من نیست و بسیاری از کارگردانهایی که باجریان روز سینما همراه نیستند و دیگر به سختی می توانند برای تولیدات جدی ،آثار شاعرانه وحتی ساخته هایی که تا حدودی از رگه های جدیت اجتماعی بهره می برند, سرمایه گذار بیابند و به این موضوع شرایط بد اکران، فروش کم فیلمها، اوضاع نامساعد اقتصادی سینما را هم اضافه کنید، در نتیجه سرمایه گذاران به طور عام از ورود به صنعت سینما احتیاط می کنند. در کنار این مواردی که‌گفتم عملا عرصه برای فعالیت در زمینه ساخت آثاری باسبک ونگاه کارگردانانی همچون من باز نیست وبه طور کل احساس می کنم ذائقه تماشاگر به واسطه شرایط مختلف به گونه ای عادت یافته که بیشتر به تماشای آثاری در سبک وسیاق طنز ،کمدی و عاشقانه های عامه پسند گرایش دارد، هرچند اینگونه آثار هم الان در سینمای ایران جواب نمی دهد و بحران اقتصادی در این گونه فیلمها هم‌مشهود است. در طی چندسال گذشته، بیشتر در زمینه تهیه کنندگی فعالیت داشته ام و حدود۹ فیلم سینمایی را تهیه کرده ام. سیاست گذاری ها هم درطول سال های اخیر به گونه ای رقم خورده که فیلم های هنری و با مخاطب خاص مختلف با رویکرد های فرهنگی کمتر تولید شده است.
او افزود: در دهه ۶۰ تا ۷۰ وضعیت سینما بسیارخوب و متفاوت بود به گونه ای که حتی علاوه بر اکران آثار خوب و‌متفاوت داخلی نظیر"مشق شب" ساخته "عباس کیارستمی" فیلم های خارجی نظیر آثار پاراجانف،تارکوفسکی یا حتی فیلم های لهستانی وسایر کشورها نیز توسط بخش بازرگانی خارجی بنیاد سینمای فارابی در سینماهای شهرقصه،آزادی،عصرجدید،سپیده وحتی سینما کریستال در لاله زار به نمایش درمی آمد که به نوبه خود سود آور هم بودند، با این حساب می طلبد محاسبه کنیم که طی این ۲۰ یا ۳۰ سال با سیاست گذاری های متغیر مسوولانمان چه کرده ایم که اینچنین سطح سلیقه مخاطب را به پایین کشیده ایم تا حدی که آثار در حال اکران این روزها راضی شان می کند و این بخش غم انگیز سینمای امروز است .البته این عرصه قسمت غم انگیزتر دیگری هم دارد که آن دادن مجوز تغییر کاربری به سینما عصر جدید است در حالیکه این سینما نه تنها بخشی از خاطره ملی ماست بلکه بخشی از هویت ومیراث فرهنگی یک شهر محسوب می شود. باید بررسی کنیم چه چیزی سبب شده که مخاطبان سینماعصرجدید که بیشتر آنها دانشجویان دانشگاه تهران و دانشگاه های منطقه مرکزی تهران بودند با این سینما قهر کردند ، این چالش ها, ریشه در اعمال سیاست گذاری ها مختلف دارد و مقداری از آن نیز در تغییر شرایط اجتماعی خلاصه می شود.
"رضویان مدیر پردیس سینمایی کورش" ادامه داد: درشهریور سال ۹۳ که پردیس سینمایی کورش افتتاح شد ظرفیت ۶ سالن ما حدود ۷هزارو دویست صندلی بود و در روز اول اکران ۵هزار و پانصدبلیت فروختیم که این نشان از خوب بودن حال جامعه داشت که به استقبال از فیلم هاي خوب منتهی شد، استقبال تماشاگران تاحدی بود که با گذشت یک ماه از افتتاح پردیس کورش به این نتیجه رسیدیم که۶سالن دیگر در طبقه ۵ و ۶ مجتمع را نیز برای اکران آثار تجهیز وفعال کنیم و فیلم های "شهر موش ها" ساخته "مرضیه برومند"، "ایران برگر" به کارگردانی "مسعود جعفری جوزانی" و" رخ دیوانه"ساخته ابوالحسن داوودی از فیلم های خوب آن روزها بودند که توانستند تماشاگران بسیاری را برای سینما آمدن ترغیب کنند .
وی افزود:بین سال‌های ۹۳تا۹۵ این پردیس رشد بسیار خوبی درجذب مخاطب داشت، به طوری که در سال ۹۵ به رقمی بیش از ۳میلیون تماشاگر رسیدیم. ظرفیت کامل پردیس سینمایی کورش با تقریب ۳۰۰روزنمایش مفید در سال، که برای سینما ها محاسبه می شود،حدود ۴میلیون و سیصدوبیست هزارنفر بود، یعنی با سه میلیون تماشاگر آن سال به عبارتی چیزی حدود ۷۰ درصد ظرفیت سینماهای ما اشغال شده بود. آماری که در سطح جهان هم شگفت انگیز است. همه اینها محصول حال خوب جامعه ای بود که در آن نمودار امید سیری صعودی داشت،تورم وگرانی به حدکنونی نرسیده بود وخط فقرتا این اندازه جابجا نشده بود و شرایط اجتماعی امیدبخش بود. حالا چه شده که در سال ۱۴۰۰ حدود ۲۰ درصد از ظرفیت صندلی های سینماهای کشور پر شده است؟ بخشی از این افت تماشاگر برگردن کرونا وماجرای قرنطینه است اما بخشی دیگر به فیلمهای ساخته شده و حال عمومی جامعه برمی گردد. اگر رخصت داده شود تا بخش خصوصی ،در فرایندی اقتصادی و مستقل فیلم تولید کند و توزیع ونمایش آن را انجام دهد ، می توان مدعی شد سینما همچنان خواهد توانست سود آور باشد و چراغ خود را روشن وپویا نگه دارد .
وی بیان کرد: معتقدم اگرچه پلتفرم هایی چون فیلیمو،نماوا،فیلم نت و.. ممکن است نقش موثری در کم شدن فروش بلیت سینماها داشته باشند، اما هنوز سینمارفتن و تماشای فیلم در سالن های تاریک و در فضای سینما مطلوب مردم است و این جمله که می گویند سینما در کل جهان رو به تعطيلي پیش میرود را قبول ندارم، چون این حوزه ی تفریحی با ویژگی‌های خاص خود، متفاوت و متنوع است و هیچ وقت صفحه تلویزیون، تبلت ،لپ تاب و فاجعه آمیزتر از همه موبایل نمی تواند ، جایگزین آن شود . مثل اینکه بگوییم می توان تماشای تئاتر در سالن های نمایش را کنسل کرد، چون مردم این امکان را دارند که از تلویزیون نمایش ها را به تماشابنشینند. البته این موضوع قابل اجراست، ولی تماشاگر لذت هم نفس شدن با بازیگران تئاتر و صحنه را نخواهد چشید، پس در ارتباط با سینما هم مدعی هستیم حضور مخاطب در سالن وهمراه شدنش باپرده نقره ای آن با لذتی همراه است که هیچ واسطه دیگری نمی تواند جایگزین آن باشد.
امیرشهاب رضویان گفت: سینما نه در کشور و نه درکل جهان قرار نیست تعطیل شود و سینماداری، تولید فیلم و ساخت سالن سینما کماکان در کل جهان ادامه دارد، ایران هم تابع جریان جهانی خواهد بود؛ یعنی سینما با سالن خیال برانگیزش و آن پرده نقره ای پراز خیال ،خاطره، عشق ، گریه ،فهم و پر از آموزش حس های خوب، همچنان سرپاست ولی سینما در برهه ای به سر می برد که درگیر بحران شده، اما با این وجود به حیاتش ادامه خواهد داد و به نظرمن سینماداری در آینده هم جنبه اقتصادی خواهد داشت.
او درباره استقبال مخاطب از تماشای آثار در سالن های سینما اظهارداشت: اگر اجازه دهند ، فیلم خوب ساخته شود ، مطمئن باشید نه تنها تماشاگر می آید و فیلم خوب را می بینید بلکه سینمادار هم سود می برد. جریان شکل گیری پردیس سینمای کورش با ۱۲ سالن که حالا به ۱۴ سالن ارتقا یافته، یک نمونه اقتصادی -تجاری خوبی بود، که سودآور و اقتصادی بود، به طوریکه خیلی افراد برای کمک گرفتن در زمینه سینماداری و دریافت اطلاعات در زمینه چگونگی عملکردهای موفق به سراغ پردیس کورش آمدند. اگر فیلم خوب ساخته شود، براحتی می توان به جذب و ترغیب مخاطب به سمت سالن های سینما امیدوار بودو در این صورت مطمئن باشید سینماداری مجددا به یک حرفه سود آور وحرفه ای که توجیه اقتصادی داردمبدل خواهد شد پس فیلم خوب مهمترین نکته است .
او که برای ساخت فیلم سومش" مینای شهر خاموش " برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر شده‌است افزود: نکته ای که در خصوص کاهش مخاطبان سینما وجود دارد آن است که ما آگاهانه یا ناخودآگاهانه مشغول هدایت سینما به سمت فضایی هستیم که باب میل مخاطب سهل پسند است، خوب معلوم است دراین صورت بخش زیادی از مخاطبانمان که علاقه مند به تماشای فیلم هایی با سبک وسیاق دیگری هستند را از دست خواهیم داد، چون سلیقه اشان را ناديده گرفته ایم و آنها را به سمت کانال ماهواره ای که فیلم های جدی نمایش می دهند و یا به سمت تماشای آثار در خانه با نسخه هایی که زیر نویس می شوند هدایت می کنیم، درحالیکه سینمای ایران ظرفیت فیلم های متفاوت دارد ،تماشاگر متفاوت هم دارد.مثلا از" قهرمان" اصغر فرهادی بگیرید تا فیلم "پوست" ساخته برادران ارک یا فیلم" اِو " یا خانه که به زبان آذری ساخته شد ویا ساخته های "سعید روستایی همه ی اینها نمونه ای از فیلم های متفاوتی هستند که تماشاگران خود را دارند ولی متاسفانه از آنجا که جهت جریان سینما هم اکنون به سمتی در حال هدایت است که به‌طرف بی خطرترین و بی مسئله ترین فیلمها پیش می رود ، که مطابق میل بخشی از تماشاگران است که خیلی در نظرشان فرقی نمی کند به تماشای چه فیلمی بنشینند ، در نتیجه سالهاست ریزش مخاطب داشته ایم و معتقدم این موضوع نیز نشأت گرفته از سیاست گذاری های اشتباه است.
"رضویان" که برای ساخت فیلم چهارم خود با عنوان" تابستان عزیز" برنده پروانه زرین بهترین فیلمنامه، بهترین تصویربرداری، جایزه ویژه هیئت داوران و جایزه شورای شهر همدان از بیست چهارمین جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان همدان درمهرماه ۱۳۸۹ و برنده تندیس سیمین چهلمین دوره جشنواره فیلم رشد در آبان ماه سال ۱۳۸۹ شده‌است بیان کرد: به لحاظ اقتصادی سینمای ایران می تواند به وضعیت قبل از کرونا برگردد، مشروط براینکه ما تصدی گری دولتی را کم کنیم و اجازه بدهیم بخش خصوصی ، صنوف وخانه سینما کارخود را انجام دهد نه اینکه هراز گاهی با تغییر مدیریت‌ها قوانین جدید وضع کنیم .مثلا گروه هنرو تجربه رو به تعطیلی است، فضایی که یک عده زیادی برای بوجود آمدن واستمرار فعالیتش زحمت بسیاری متحمل شدند، تا از طریق آن پاسخگوی بخشی از تقاضای نمایش و عرضه آثار سینمایی در سینماها باشند، یعنی فیلمهای متفاوت جایگاهی برای اکران داشته باشند.
او که سابقه بازیگری در فیلم" استراحت مطلق" را نیز در کارنامه هنری خود دارد، پیرامون تیتری که چندی پیش در خبرگزاری ها مبنی برممانعت وی از فعالیت مادرش "رابعه مدنی" در تولیدت نمایشی پخش شده گفت: اینکه مانع فعالیت مادرم هستم، مزاح ،شیرین کاری و شوخی دوستان رسانه ای بواسطه صحبت‌های مادرم بود که گفته بود پسرم به خاطر کرونا نمی گذارد در فیلمی بازی داشته باشم، شکل گرفت .مادرم هم اکنون در اثر جدید روح ا.. حجازی حضور داشتند و خوشبختانه مشغول کارهستند و من مانع کارکردنش نیستم اما گاهی که نقش های تکراری به اوپیشنهاد می شود ترجیح می‌دهم از پذیرفتن آن امتناع کند که به عنوان یک بازیگر با یک الگوثابت در عرصه نقش آفرینی مبدل نشوند .
او بیان کرد: مادرم (رابعه مدنی) خوشبختانه هم اکنون در صحت وسلامتی به سر می برند و با اشتیاق تمام سر کارهایشان حاضر می شوند.او نسبت به همه ی عوامل فیلم حسی مادرانه دارد و این حسشان برای من همچون شخصیتشان جذاب است. از طرفی او با نماها آشنا شده زاویه دوربین ،کات و هم پوشانی ها (اورلب) را می شناسد و خوشبختانه با سنی حدودا ۸۰سال هنوز قدرت یادگیری دارد و جالب اینکه وقتی با پدیده تولید فیلم مواجه می‌شود به عنوان بازیگرکاملا آن رادرک می کند مثلا می داند چه موقع باید با کارگردان یا تهیه کننده یک اثر گفتگو کند یا پیشنهادی ارائه دهد به طور کل اینها اتفاقاتی است که برای مادرم افتاد و برای ایشان در سن ۸۰سالگی رفتار حرفه ای و خوبی را رقم زد.
کارگردان فیلم سینمایی "تهران ساعت ۷صبح" در پایان خاطر نشان کرد: به هرحال تلاش برای حیات ادامه دارد و سالی ۱یا۲فیلم را تهیه می کنم امیدوارم به زودی بتوانم فیلم جدید خود را بسازم .به هرحال من همیشه بی سروصدا بودم ودر گوشه ا ی کارخود را پیش برده ام و باز به همین شیوه ادامه خواهم داد البته گاهی نقاشی می کنم و برخی اوقات نیز در زمینه عکاسی فعالیت دارم.
