محمد حسن گودرزی: سال 2004 را می توان یکی از سال های خوب سینمای وحشت در تاریخ سینما دانست. در این سال فیلم هایی در ژانر وحشت مانند بیگانه علیه غارتگر (Alien vs. Predator)، رستاخیز مردگان (Dawn of the Dead)، روستا (The Village) و یک تماس از دست رفته (One Missed Call) محصول ژاپن بر پرده سینماهای جهان آمدند و باعث جلب نظر تماشاگران سینماها شدند. اما در سال 2004 یک فیلم توانست گوی سبقت را از سایر رقبای خود در سینمای وحشت برباید و آن فیلمی نبود به جز "اَره" (The Saw).

"اَره"، روایتگر داستان دو مرد است که بعد از یک بیهوشی عمیق در جایی مانند یک کشتارگاه متروک و درحالی ‌که خود را بسته‌شده با زنجیر می‌یابند. علاوه بر این، در کنار انها هم جسدی قرار دارد. این دو مرد متوجه می شوند که در جیب هریک از آن‌ها دستگاهی گذاشته شده که پیامی از فردی ناشناس را که نقاب زده، و بعدها معلوم می‌شود که یک قاتل زنجیره ای به نام «قاتلِ اره‌ای» است، پخش می‌کند. در این پیام، این مرد به آن‌ها اطلاع می‌دهد که درگیر یک نوع «بازی اجباری» هستند. هرکدام از آن‌ها که بخواهد زنده بماند، باید از قوانین متعددی بگذرد و بازی را «ببرد». در این بین، هویت واقعی قاتل نیز تا آخرین دقایق بزرگ‌ترین سؤال فیلم باقی می‌ماند.

"اَره" ، که به کارگردانی جیمز وَن (James Wan) و با هزینه ناچیز 1.2 میلیون دلاری ساخته شد، توانست در حدود 103 میلیون دلار در سینماهای جهان فروش کند. موضوع تازه و کمتر دیده شده این فیلم در کنار کارگردانی خوب جیمز وَن باعث شد که هم تماشاگران و هم منتقدان سینمایی "اَره" را تحسین کنند. در این میان نکته دیگری که باعث شد "اَره" در خاطر تماشاگران سینما بماند، موسیقی متن به یاد ماندنی این فیلم بود که تبدیل به نماد وحشت و ترس در بین سینماروها شد.

موسیقی متن "اَره" ساخته چارلی کلاوسِر (Charlie Clouser) است که این فیلم نخستین تجربه کلاوسِر در زمینه ساخت موسیقی متن برای فیلم های سینمایی به حساب می آید. کلاوسِر که در سال 1963 به دنیا آمد، پس از اینکه نواختن ساز های مختلفی از جمله کیبرد و درام را تجربه کرد، همکاری خود را با خواننده گروه ناین اینچ نِلز (Nine Inch Nails) به نام تِرِنت رِزنور (Trent Reznor) از سال 1994 آغاز کرد.

این همکاری تا سال 2000 ادامه پیدا کرد و بعد از ان کلاوسر همکاری های خود را با سایر خوانندگان و گروه های موسیقی به عنوان ریمیکسِر ادامه داد. اما اولین کار وی در عرصه ساخت موسیقی متن فیلم، با فیلم "اَره" در سال 2004 شروع شد که آغاز فوق العاده ای برای کلاوسِر به حساب آمد.

قطعه اصلی و معروفترین موسیقی متن "اَره" به نام "سلام زِپ" (Hello Zepp) در این فیلم و قسمت های بعدی آن، شنیده می شود. علت نام گذاری این قطعه نواخته شدن آن در انتهای فیلم و هنگامی است که شخصیت زِپ هیندل (Zep Hindle) متوجه اتفاقی که برای وی افتاده می شود.

این قطعه از موسیقی متن به نوعی مانند امضاء یا مهر تائید این سری فیلم ها خود را به خوبی در دل تماشاگران و دوستداران سینما جا کرده و به نظر می رسد که این فیلم ها بدون این موسیقی متن شگفت انگیز به نوعی با لکنت مواجه می شوند. این در حالی است که این قطعه موسیقی در مقایسه با نمونه های مشابه خود دیگر سینمای وحشت مانند طالع نحس (The Omen) که ساخت موسیقی ان را جری گولد اسمیت (Jerry Godsmith) بر عهده داشت کمتر ترسناک است اما می تواند به خوبی حس دلهره و نگرانی را به تماشاگران و البته شنوندگان آن منتقل کند.