به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه دیباچه، عبدالله کوثری، متولد همدان در آبان ۱۳۲۵، دوسه‌ساله بود که با خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد. او دبستان را در مدرسه‌ی نوبنیاد رازی گذراند و دبیرستان را در مدرسه‌ی البرز به اتمام رسید.

 اگرچه به ادبیات علاقه‌مند بود رشته‌ی طبیعی را برگزید، چون البرز به‌خاطر کمبود داوطلب رشته‌ی ادبی را برداشته بود. پس از اتمام دوره‌ی دبیرستان در دانشگاه ملی اقتصاد خواند و ادبیات را به‌صورت شخصی پی گرفت.

 دیدار برادر و خواندن زبان انگلیسی انگیزه‌های کوثری برای سفر به اروپا بود. او در ۱۳۵۱ به پاریس رفت و یک‌ ماه بعد آنجا را به‌ قصد لندن ترک کرد. یک‌ سال و چند ماه اقامت در لندن منجر به آموختن زبان انگلیسی شد: «بنیان زبان من آن‌جا گذاشته شد.»

 پس از بازگشت از اروپا کتاب دکترین کیسینجر-نیکسون را با کمک مهدی تقوی ترجمه و در نشر توس منتشر کرد. در همان سال‌ها در کتابخانه‌ی دانشگاه ملی مشغول به کار شد. کار در این کتابخانه فرصت و شرایط مطالعه و تمرین ترجمه را برایش مهیا کرد.

 در سال‌های منتهی به انقلاب اسلامی به پیشنهاد داریوش آشوری در انتشارات دانشگاه صنعتی به کار ویرایش پرداخت. تا ۱۳۵۶ در این انتشارات با کسانی همچون احمد بیرشک، منوچهر بزرگمهر، سروش حبیبی و سهراب بهداد همکار بود. در این دوره کار ترجمه‌ی صنعت و امپراتوری را آغاز کرد که اولین اثر ترجمه‌شده از اریک هابسبام است.

 کوثری در سال‌های پس از انقلاب به کار ویرایش پرداخت و در ضمن ترجمه هم می‌کرد، «ترجمه‌های خودم را هم از آن به بعد جدی گرفتم. یعنی فهمیدم که از این به بعد باید با این کار زندگی کنم.» او پس از ازدواج به مشهد مهاجرت کرد: «دیدم بهترین وقت است که در بروم. تهران هیچ‌چیز به من نمی‌داد.» در مشهد در انتشارات آستان قدس کار می‌کرد.

 او در این سال‌ها به دور از هیاهوی تهران گنجینه‌ای از آثار ادبی آمریکای لاتین را ترجمه کرده: «گزینش ادبیات آمریکای لاتین به این دلیل بود که دیدم این نویسندگان سبک و حرفی تازه دارند و درعین حال شــاعرانگی سبک و سخن بعضی هاشان مثل فوئنتس یا آستوریاس و روئاباستوس مرا شیفته کرد.» کار سترگ دیگر کوثری ترجمه‌ی تراژدی‌های یونانی، آثار آیسخولوس و سنکا است. کوثری جسته‌وگریخته آثاری در حوزه‌های دیگر نیز ترجمه کرده که از جمله‌ی آنها می‌توان به ریشه‌های رومانتیسم، زندگی‌نامه‌ی آیزایا برلین، کلنل پسیان، ایران، جامعه‌ی کوتاه‌مدت و... اشاره کرد.

عبدالله کوثری تا به امروز توانسته است کتاب های دیگری با نام های صنعت وامپراتوری، ریشه های رمانتیسم، لویی آرگون، و هومر اشاره کرد.

و اما داستان « زندانی لاس لوماس»

وکیل زبر و زرنگی سر بزنگاه ،با استفاده از رازی که متعلق به دیگری است، یک‌شب ثروت هنگفتی به جیب می‌زند. وکیل قرار است همچنان باقی زندگی‌اش را در عیش و عشرت و افزایش ثروت سپری کند که حادثه‌ای همه‌ی نقشه‌هایش را به‌هم می‌ریزد و مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهد. 

 زندانی لاس لوماس، که در سال ۱۹۸۰ نوشته شده ،داستانی است نه چندان بلند اما پراتفاق و با ریتم تند. وکیل، جناب نیکلاس سارمینتو، خود راوی داستان است و آن را با طنزی تلخ برای مخاطبانش بازگو می‌کند، مخاطبانی که انگار از راه تلفن شنونده‌ی این روایت هستند و دائم از سوی وکیل با تحقیر و عتاب مورد خطاب قرار می‌گیرند. کارلوس فوئنتس از آغاز کارش در سال‌های ۱۹۵۰ رویکردی انتقادی به جامعه‌ی مکزیک، به‌خصوص جامعه‌ی مکزیک پس از انقلاب، داشت. در زندانی لاس‌لوماس این نگاه متوجه آن طبقه‌ی متوسط نوکیسه‌ای است که پس از جنگ جهانی دوم از موقعیت استثنایی آمریکای لاتین استفاده کرد و ثروت اندوخت. طبقه‌ای که امریکازدگی در رفتارش مشهود بود. زندانی لاس‌لوماس از این جهت به مرگ آرتمیو کروز، دیگر رمان معروف فوئنتس، شباهت دارد. 

این کتاب در 144 صفحه و با قیمت 7000 هزار تومان توسط نشر ماهی به چاپ رسیده است و تا به امروز دو مرتبه تجدید چاپ شده است.