به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه پایگاه خبری
دیباچه، در ایام نوروز خیلی از پایتخت نشینان و خیلی از مسافران نوروزی نمی دانند که اماکن دیدنی شهر چه نام دارد و کجاست ما در این گزارش سعی کرده ایم چند اماکن دیدنی را معرفی کنیم.
عمارت مسعودیه: مربوط به دوره قاجاره که در تهران، میدان بهارستان واقع شده است. این اثر در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۹۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
باغ عمارت مسعودیه به دستور مسعود میرزا، ملقب به ظل السلطان، فرزند ناصرالدین شاه، در ۱۲۹۵ ق، و به سرکاری رضا قلی خان (ملقب به سراج الملک) در زمینی به وسعت حدود ۴۰۰۰ مترمربع و مرکب از بیرونی (دیوان خانه) و اندرونی و دیگر ملحقات بنا شده. در واقع نام این عمارت نیز برگرفته از نام مسعود میرزا به مسعودیه شهرت یافته است.
معمار این بنا استاد شعبان معمار باشی و ناظر آن میرزا رضا قلی خانی ملقب به سراج الملک است.
عمارت مسعودیه در طول سالهای عمر خود شاهد وقایع بسیار زیادی بوده. در جریان جنبش مشروطه با توجه به نزدیکی آن به میدان بهارستان و اختلاف ظل السلطان با برادرش مظفر الدین شاه و فرزند او، یکی از پایگاه های مشروطه خواهان و مخالفان محمد علی شاه بود. در سال ۱۲۸۷ در نزدیکی این عمارت بمبی دست ساز زیر کالسکه محمد علی شاه منفجر شد که بهانه لازم را برای به توپ بستن مجلس دست او داد. پس از واقعه بهارستان، عمارت مسعودیه نیز به همراه خانه ظهیرالدوله و سایر مشروطه خواهان به رگبار بسته شد.
بنای بسیاری از ساختمان های فرهنگی کشور در این عمارت گذاشته شد. نخستین کتابخانه و موزه ملی ایران جایی در گوشه این عمارت برپا شدند. در حدود سال های ۱۳۰۴ انجمن معارف با استفاده از یکی از اتاق های آن نخستین کتابخانه رسمی کشور را که پایه اصلی و اولیه کتابخانه ملی بود را گذاشت. چند سال بعد نیز یکی دیگر از اتاق های آن به عتیقه های باستانی که از گوشه و کنار ایران به دست آمده بود اختصاص یافت و در حقیقت نخستین موزه ایران در آن پایه گذاری شد. اشیای عتیقه همین جا در سال ۱۳۱۸ به موزه ملی منتقل شد.
آدرس: خیابان جمهوری، نرسیده به بهارستان، خیابان ملت، تقاطع خیابان اکباتان
موزه تماشاگه زمان: چهارده سال پیش موزه تماشاگه زمان در تهران به عنوان نخستین موزه ساعت ایران سازماندهی و آغاز به کار نمود .
در محوطه این موزه آثاری از اولین ابزارهای زمان شمار از ساعت آفتابی گرفته تا ساعتهای شنی ، آبی و سوختی جلب توجه می نمایند. در داخل موزه نیز ساعت هایی که قدمت برخی از آنها نامشخص است و بعضاً بیش ازیک قرن از عمر آنها نمی گذرد، در ابعاد مختلف و شکل و شمایلی زیبا رخ نمایی می نمایند. ساعتهای مکانیکی دیواری، رومیزی، جیبی و مچی که حتی تعدادی از آنها با امضای سازنده به بیننده عرضه شده ، از قسمتهای بسیار جذاب این موزه می باشد در موزه تماشاگه زمان می توان ابزارهایی که برای سنجش زمان از حدود چهار هزار سال پیش تا کنون در خدمت بشر بوده و سیر تکاملی آنها را مشاهده نمود.
آدرس:خیابان ولی عصر، نرسیده به میدان تجریش ، خیابان زعفرانیه(سرلشگر فلاحی)، چهارراه پرزین بغدادی، پلاک ۱۲
خانه مشیر الدوله پیرنیا: نکته جالب خانه مشیر الدوله پیرنیا این است که سر ستون ها به جای اینکه از زمین شروع شوند از سقف طبقه اول شروع شده اند و فقط طبقه دوم ستون دارای ستون است .
نقش شخصیت های اساطیری و تاریخی روی کاشی های این عمارت قابل مشاهده است
آدرس: ایران، تهران، خیابان منوچهری، بین لاله زار و فردوسی، کوچه پیرنیا
موزه سینمای ایران: برپایی موزه سینمای ایران تحقق یک رویا بود، رویایی که همه فرهنگ دوستان ایران را دلشاد کرد .
موزه سینمای ایران با هدف گردآوری، حفظ، ثبت و عرضه مناسب میراث سینمای ایران در شهریور ماه ۱۳۷۳ پا گرفت.
ساختمان موزه ابتدا در خیابان لاله زار بود و درست چهار سال بعد موزه به مکان فعلی خود منتقل شد و در شهریور ماه ۱۳۸۱ بازگشایی شد و از این زمان میزبان علاقه مندان و پژوهشگران این عرصه شد .
آدرس:خیابان ولیعصر، باغ فردوس
خانه اتحادیه (خانه امین السلطان): خانه اتحادیه که نام قبلی اش خانه امین السلطان بوده و اکثرا به اسم خانه دایی جان ناپلئون (به دلیل اینکه این خانه لوکیشن سریال دایی جان ناپلئون بوده) می شناسند، هم از خیابان فردوسی راه دارد و هم از لاله زار، از خانه های دوره قاجاریه بوده است.
آدرس:میدان امام خمینی، خیابان لاله زار، انتهای بن بست اتحایه، پلاک ۱۲
ادامه دارد...
