وی ادامه داد: وقتی در فضای قصههای عامه وارد میشویم میفهمیم که چگونه اسرار پیچیده مردم به صورت ساده بیان شده است و ساختار نظام اجتماعی جامعه چگونه مطرح میشود؛ در واقع گذشتههای تاریخی و نانوشته ما توسط همین قصههاست که بیان میشود.
این پژوهشگر حوزه مردمشناسی با اشاره به تاریخ توجه به قصههای شفاهی در ایران گفت: بعد از مشروطه ما در نخستین گام به سراغ قصههای شفاهی رفتیم که در این بین نام افرادی مانند صادق هدایت و امیرقلی امینی دیده میشود؛ این افراد شروع به جمعآوری قصهها کردند و این خط ادامه داشت تا به دیگر افراد رسید. ما در حوزه قصهها دو خط تحقیقی داریم.
وی افزود: نخستین خط، پرداختن به پژوهش میدانی در حوزههای قصههای شفاهی است و دوم توجه به قصههای مکتوب است. از این دو خط که فاصله بگیریم خط دیگری را وکیلیان شروع و در راستای آن شروع به جمعآوری قصههای عامه از میان مردم کرد.
بلوکباشی با اشاره به فعالیتهای احمد وکیلیان گفت: وکیلیان با همکاری افرادی مانند پروفسور مارزلف از آلمان و تاکاهارا از ژاپن، مجموعههای متنوعی را جمعآوری و منتشر کرده است. او همچنین با جعفری قنواتی روی افسانههای مولانا کار کرده است اما بهترین شناسنامه فعالیتهای فرهنگی وی مجله «فرهنگ و مردم» است چرکه جای خالی این مجله سالهای سال احساس میشد و راهاندازی آن یکی از آرمانهای مرحوم انجوی شیرازی بود.
وی ادامه داد: اصولاً مردان در پیشبرد هدفهای خود به یاران صادق و باوفایی نیاز دارند که اگر نباشند نمیتوانند به موفقیت دست پیدا کنند. خانم زهره زنگنه در تمامی زمینهها شانه به شانه در کنار احمد وکیلیان بود و این مرد را برای رسیدن به آرمانهایش همراهی کرد، بنابراین در این نشست باید از او نیز تشکر کنیم.
فاطمه عظیمیفرد به نمایندگی از برنامه رادیویی «فرهنگ و مردم» نیز یکی از سخنرانان این نشست بود و با اشاره به راهاندازی این برنامه گفت: در سال 1341 برنامه «فرهنگ و مردم» در رادیو شروع به فعالیت کرد، فراز و فرودهای زیادی داشت اما همچنان بعد از 54 سال پابرجاست و به فعالیتهایش ادامه میدهد.

وی افزود: نشریه «فرهنگ و مردم» از دیگر اقدامات مهم وکیلیان بود که در این نشریه به مفاخر مردم پرداخته میشود؛ همچنین در آن پروندههایی درباره مکانها و شهرهای گوناگون تهیه شده است. این مجله مانند سایر مجلههای پژوهشی و خشک علمی نیست و استادانی در این نشریه مقاله داشتهاند که بعدها آن را در قالب کتاب منتشر کردهاند. در کل این نشریه مانند احمد وکیلیان بسیار خوب و دوستداشتنی است.
محمد جعفری قنواتی، از دیگر سخنرانان این نشست با اشاره به نحوه آشنایی با احمد وکیلیان گفت: زمانی که جوانتر بودم، نقد کتاب مینوشتم که الان به آن کار اشتباه پی بردهام البته این نقدها دو بار باعث خیر شد. یکی از آنها حدود 18 سال پیش بود که نقدی در مورد یکی از آثار احمد وکیلیان نوشتم. او با من تماس گرفت و از من خواست که با هم ملاقاتی داشته باشیم و این شروع رابطه دوستی ما بود.
وی ادامه داد: احمد وکیلیان ویژگیهای برجستهای دارد که یکی از آنها نوآوری در پیشنهادات و اندیشههایش است که نمونه بارز آن را در راهاندازی فصلنامه «فرهنگ و مردم» میبینیم.
این پژوهشگر حوزه ادبیات فولکلور با اشاره به توجه ویژه احمد وکیلیان به حوزه قصه اظهار کرد: کسی که در حوزه جمعآوری قصهها کار میکند اگر از قصهها درس نگیرد، بیفایده است. من فکر میکنم وکیلیان درسهای تکتک این قصهها را در زندگیاش به کار برده و او نمادی از انسانهای حکیم افسانههای ایرانی است.
وی ادامه داد: وکیلیان اعتقاد به کار جمعی دارد و همه ما مشاهده میکنیم که نشریه را با همکاری دوستان و خانواده منتشر میکند. او همچنین کتابی با عنوان «رمضان در فرهنگ مردم» را منتشر کرده است که بسیاری از فرهنگهای ما قبل از اسلام را نمایان میسازد. وکیلیان روحیه جوانمردی نیز دارد و هر جا که بتواند به افراد مختلف کمک میکند.
پروفسور مارزلف نیز با اشاره به 30 سال دوستی و همکاری با احمد وکیلیان گفت: نمیخواهم از خودم و وکیلیان تعریف کنم و بگویم که چه کارهایی انجام دادهایم و اگر حرفی میزنم به این دلیل است که میخواهم بگویم که از دوستی و همکاری با وکیلیان بسیار خوشحالم و احساس افتخار میکنم.
وی ادامه داد: به خاطر دارم که یکی از دوستان کتاب «تمثیل و مثل» را برای من به آلمان آورده بود و به این طریق من با احمد وکیلیان آشنا شدم. وقتی که حدود 28 سال پیش برای دهه فجر به ایران آمدم، این جرأت به من دست داد تا به منزل وی بروم. حالا حدود 28 سال است که هر وقت به ایران سفر میکنم اولین شب و آخرین شب اقامتم را در منزل احمد وکیلیان میگذرانم و از این دوستی بسیار خوشحال هستم.
این ایرانشناس آلمانی در توضیح ویژگی
های وکیلیان عنوان کرد: 28 سال از دوستی ما گذشت و فکر میکنم رفته رفته در حال پیرشدن هستیم. وکیلیان شاگرد مخصوص انجوی بوده و با دیگر شاگردان او تفاوتهای دارد چراکه او راه استاد را ادامه داده و در این راه تحول ایجاد کرده است.