از بخش مستقل خصوصی هستم که تقریبا حتی فیلم های با پول حاکمیت را تماشا هم نمیکنم فیلمهایم همه اعتراض به وضع فعلی بوده و هست..

ولی ماجرای نیمروز را تماشا کردم و خدا کند که عمرم کفاف بدهد و دوباره فیلم را بتوانم ببینم.

اخوی نمیدانم از کجا این پخته گی را آورده ای؟

فیلم حرفهایی داشت که فکر کنم بعضی از آن حرف‌ها را فقط تعدادی هستند که کشف می‌کنند، شاید کمتر از تعداد انگشت و من هم متاسفانه یا خوشبختانه جزو آن چند نفرم!!

فیلم را جوری دیدم که حتی از تخمه خریدن در کنار بامیه مسئول عملیات هم ساده نگذشتم.

چه خوب آنچه بغض و درد من در این سالهاست به تصویر کشیدی و به صورت غیر مستقیم چه درس‌ها که دادی.

امیدوارم مردم ایران فیلم تو را فقط به خاطر هیجانش نبینند بلکه عمق آن و حتی عمق عمق آن را حس کنند.

به هر حال تبریک میگویم به تو که شاید جزو معدود نفراتی بودی که با پول بیت المال بازی نکردی و حق مطلب را ادا کردی.

از خالق هنر صمیمانه می‌خواهم که لحظه‌ای تنهایت نگذارد.

و من الله التوفیق

امیر پورکیان

فیلمساز بخش مظلوم خصوصی

ارادتمند»