دیباچه:رضا بهرامی کارگردان نمایش "زندگی برای زندگی" گفت:سالن‌های خصوصی هم شده‌اند دلال و متاسفانه همه می روند سراغ اینکه پول بدهند کار کنند . در صورتی که  سالن باید از ما دعوت کند و ما برایش کار ببندیم نه اینکه بیست و یک میلیون پول بعد سی شب اجرا بدهیم و فروش نکنیم و بعد آن مجموعه بشود کمپانی.

به گزارش خبرنگار تئاتر دیباچه؛رضا بهرامی متولد 1359 در تهران  لیسانس کارگردانی از دانشگاه فرهنگ و هنر علمی کاربردی است . وی کارگردانی نمایشهای :مدرسه موشها ، مبارک به مدرسه می رود ، مبارک و نسل جدید ، پیرمرد و ببر ، باداباد را به عهده داشته و اینک نیز " زندگی برای زندگی " را از 7 شهریور تا 3 مهرهر شب ساعت 20:30در تالار محراب اجرا می کند . وی در رزومه خود بازی در نمایشهای:ماجرای سیب خانم خرگوشه، روباه دم زنگوله ، همایون بچه شیطون ، بیا باران ، ترک عشق،مرده دروغین،ماه ماه ماه،ماه پیشونی،سقوط فرشتگان و ... را نیز دارد.

بهرامی عضو پیوسته انجمن کودک و نوجوان خانه تئاتر،روابط عمومی انجمن تئاتر کودک و نوجوان خانه تئاتر و کاندیدای جشنواره فجر 1393 در بازیگری است.

به بهانه نمایش "زندگی برای زندگی" با او به گفتگو نشستیم.



در مورد زندگی برای زندگی بفرمایید ؟چه شد که از ترکیب پرفورمنس و نمایش استفاده کردید؟

من این نمایش را در سال 1385 به گونه دیگری اجرا کردم با بچه های  زیر پنج سال به نام خورشید مهربانی که در فستیوال مهد کودک ها جایزه کارگردانی گرفتم. پرفورمنس یک مقدار از فضای کارهایی که در سالن ها اجرا می رود شکسته تر می شود و مدلش فرق می کند.ما با تلفیق چند هنر این کار را ارائه دادیم و درواقع علی عمرانی به عنوان طراح حرکت با من همراهی کرد و بعد از شناخت فضا حرکات را طراحی می کرد.

این کار را برای جشنواره تئاتر شهر دادیم که رد شد و قرار است در بخش ویژه اجرا شود . من سالها خودم داور جشنواره ها بودم  و جالب است برایم که این کار رد شد نه برای اینکه کار من است چون یک کار نو است.

برنامه‌ایی در دست اجرا دارید؟

چند کار در دست دارم و بزودی آماده می‌شود.

با توجه به مشکلاتی که پرفورمنس در ایران دارد بفرمایید چطور این ریسک را پذیرفتید ؟

راجب پرفورمنس در ایران باید بگویم یک هنر نو و ومدرن است .و به این دلیل جا نیفتاده که داریم می پیجانیم و سختش می کنیم  .اما اینگونه نیست . یک عمل ساده مثل لباس شستن را در نظر بگیرید، اگر موزیکی از رادیو پخش شود لذت بخش تر می شود  ولی ما آن را پیچیده می کنیم و مخاطب درک نمی کند . به همین خاطر مخاطب زیادی ندارد . ما به همین دلیل فروش خوبی نداریم . ما باید صبر کنیم تا مقوله پرفورمنس جا بیفتد و مسئولین کمک کنند. چون تا این لحظه ما هیچ حمایتی از طرف ارگانهای مربوطه نداشتیم . من ماشینم را فروختم تا این پرفورمنس را اجرا ببرم .به تعبیری ما دیوانه هستیم چراکه در هیچ شغلی چنین چیزی را نمی بینید که یک نفر بداند پولش بر نمی گردد ولی این طور هزینه ها را بکند . فقط یک دیوانه این کار را می کند . من ناراحتم که ذره ایی اعتماد به جوانها نیست در صورتی که با کمی اعتماد می شود در بخش هنر و سیاست همه را ساپورت کنیم . متاسفم از مدیران و مسئولین که بدون اعتماد و حمایت باعث می شوند ما با این مشکلات روبه رو هستیم .

مسئولین چقدر نقش در بهبود این وضعیت دارند ؟

دانشگاه هنر و معماری ، تربیت مدرس و هنرهای زیبا  هر سال چقدرخروجی دارد؟اگر وضعیت تئاتر را بهبود ببخشند، آنوقت می شود تئاتر برای همه . سالن‌های خصوصی هم شده‌اند دلال و متاسفانه همه می روند سراغ اینکه پول بدهند کار کنند . در صورتی که  سالن باید از ما دعوت کند و ما برایش کار ببندیم نه اینکه بیست و یک میلیون پول بعد سی شب اجرا بدهیم و فروش نکنیم و بعد آن مجموعه بشود کمپانی . مسئولین باید این آلارم را در گوش خودشان  بزنند که اگر اینگونه بخواهند پیش بروند فاتحه هنر خوانده شده . و معلوم نیست چه اتفاقی می افتد برای هنر . تفکر از آدمها گرفته شده . تنها تفاوت انسان و حیوان عقل است . این تفکر نباشد چه از انسان می ماند . مسئولین با این رویه غلطی که پیش گرفته اند تفکر را از مردم می گیرند . ما به عنوان هنرمند وظیفه داریم این تفکر را در آدمها به وجود بیاوریم . امروزه آدمها خودخواه هستند . چه کسی است که این خودخواهی را از بین ببرد . بخشی از این وظیفه به گردن ما هنرمندان است .

در آخر :

از مسئولین و مردم خواهش می کنم از تئاتر حمایت کنند و سالن محراب را دریابند و به دیدن نمایش ما بیایند.

گفت‌وگو:هدیه رحمت نژاد