دیباچه: سفیر انجمن اوتسیم ایران گفت: دولت بودجه ای را برای حمایت از انجمن های آگاهی دهنده به مردم درباره بیماری ها اختصاص دهد.
به گزارش
دیباچه، نشست تخصصی با موضوع اوتیسم با حضور احسان کرمی مجری، اشکان خطیبی سفیرانجمن اوتیسم ایران، سیروس رنجبر کارگردان فیلم سینمایی مادر پاییزی، سعیده صالح غفاری مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران، دکتر میترا حکیم شوشتری و فرهاد نجفی کارگردان، در سالن شماره ۲ پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.
در ابتدای این نشست، رنجبر در پاسخ به سوال احسان کرمی درباره انتخاب سوژه اوتیسم برای فیلم سینمایی مادر پاییزی گفت: سوژه اصلی این فیلم، به خاطر وجود نوجوانی در همسایگی ما با مشکلات و دغدغه های اوتیسم بود. البته این فیلم ۵ سال پیش ساخته شد و خوشحالم که در جشنواره سلامت برای نخستین بار نمایش داده شد.
وی افزود: فیلمسازی آکادمیک هستم و در دانشگاه آموختم درباره سوژه فیلم آنقدر تحقیق و پژوهش انجام دهم تا در همان حوزه کارشناس شوم و بعد فیلمی را برای ساخت کلید بزنم.
این فیلمساز ادامه داد: درباره اوتیسم تحقیقات و مطالعات بسیار زیادی داشتم، حتی جالب است بدانید که نظریه ای درباره بیماران اوتیسم هم ارائه کردم.
رنجبر با اشاره به اینکه کودکان و افراد دارای اوتیسم ما را به فکر فرو می برند، اظهار کرد: اینکه در کشور ما اوتیسم را بیماری می دانند آسیب زننده است. اوتیسم بیماری نیست بلکه یک توانایی است فقط باید به نیمه پر لیوان نگاه کنیم.
وی خاطرنشان کرد: تا سال ۹۵ اگر مردم اوتیسم را یک بیماری می دانستند از این به بعد باید به این نتیجه برسیم که اوتسیم بیماری نیست.
در ادامه این نشست سعیده صالح غفاری با بیان اینکه زمانی که فعالیت در انجمن اوتیسم ایران را شروع کردیم، افراد کمی از این بیماری اطلاعات داشتند، گفت: خوشحالم که با فعالیت های انجمن و گروه های مختلف مردم نسبت به قبل درباره اوتیسم آگاه‌تر شده‌اند اما این میزان کافی نیست و باید آگاهی های بیشتری را به خانواده ها و مردم بدهیم.
وی با بیان اینکه یکی سری از سازمان ها حمایت خوبی از افراد اوتیسمی انجام داده اند، اظهار کرد: بستر عمومی جامعه ما باید آمادگی رابطه اجتماعی با افراد دارای اوتیسم را داشته باشند.
اشکان خطیبی دیگر سخنران این نشست بود که گفت: مردم ایران دغدغه های روزانه زیادی دارند و گاهی در میان این دغدغه ها باید موضوع مهمی را با صدای بلند به آنها بگویی تا میان این همه سر و صدا، صدای شما را بشنوند.
وی با اشاره به اینکه تا جایی که بتوانیم باید با صدای بلند به مردم درباره اوتیسم اطلاعات و آگاهی بدهیم، افزود: به درست یا به غلط آدمهای شناخته شده و معروف، تریبون هایی دارند که ممکن است افراد عادی نداشته باشند. حالا که آدم‌هایی شبیه من تریبون داریم، باید برای دیگران تلاش کنیم. یکی از این تلاش ها می تواند این باشد که من به عنوان سفیر انجمن اوتیسم ایران با صدای بلند از افراد و ارگان هایی مانند دولت که می توانند کاری انجام دهند بخواهم تا درمیان تمام بودجه های موجه و غیر موجهی که تصویب می شود، بودجه ای برای تمام انجمن هایی که تلاش می کنند تا به مردم آگاهی دهند، اختصاص دهند.
در ادامه این نشست مادری که دارای فرزند ۲۸ ساله اوتیسم است از فعالیت انجمن هایی مانند اوتیسم به جهت آگاهی دادن به مردم ابراز خوشحالی کرد و گفت: 28 سال پیش من تمام این شهر را طی می کردم تا بتوانم اطلاعاتی از اوتیسم کسب کنم و متاسفانه در آن سال ها به جز چند دکتر هیچ کس اطلاعی درباره این این بیماری نداشت.
دکتر حکیم شوشتری نیز در این نشست با اشاره به اینکه اوتیسم کاملا با مغز و ژنتیک مرتبط است، اظهار کرد: متاسفانه دو سوم افراد دارای اوتیسم برخلاف تصورهمگان دارای کم توانایی ذهنی هستند. آنقدر افراد اوتیسم با هم متفاوت هستند که هیچ دو فرد اوتیسمی ای را پیدا نمی کنید که شبیه به یکدیگر باشند.
وی افزود: در حال حاضر می توان افراد اوتیسم را زیر یک سالگی هم شناخت و فقط باید اطلاعات و آگاهی کافی به خانواده ها داده شود تا در مواجهه با کودک دارای اوتیسم خود بهترین اقدامات را انجام دهند.
نجفی با بیان اینکه سعی کردم از تریبونی که در دست دارم برای آگاهی دادن به مردم درباره اوتیسم استفاده کنم، گفت: یک سری مدارس برای افراد دارای اوتیسم وجود دارد تا آنها را از دیگر بچه ها جدا کند و تا جایی که من می دانم این بدترین اشتباه برای افراد دارای اوتیسم است که از جامعه دور شود. باید از رسانه برای آگاهی دادن به عموم جامعه استفاده کنیم تا مسؤلین نیز فعالیت های بیشتری برای افراد دارای اوتیسم انجام دهند.
در انتهای این نشست یک فرد دارای اوتیسم به نام تورج سهرابی در جملاتی کوتاه گفت: من تایپیست انجمن اوتیسم ایران هستم. دولت باید از افراد اوتیسمی و خانواده های آنان حمایت کند.بیمه باید خانواده های اوتیسمی را تحت پوشش قرار دهد. خانواده ها تلاش کنند تا فرزندان اوتیسمی آنان برای جامعه مفید باشند. در نهایت نیز آرزوی سلامتی و موفقیت برای تمام بچه های اوتیسمی ایران می کنم.
