دیباچه: اسماعیل براری کارگردان فیلم «دوازده صندلی» نسبت به صحبتهای حبیب ایلبیگی که گفته بود: «دوازده صندلی» توقیف نبوده است، واکنش نشان داد.
اسماعیل براری در گفتوگوی اختصاصی با خبرنگار سینمایی
دیباچه؛ دلیل تعویق 5 ساله اکران فیلم «دوازده صندلی» را اینگونه شرح داد: «پاسخ روشنی که میتوانم به صحبتهای معاون سازمان ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی بدهم، این است: فیلم «دوازه صندلی» در دوره سیام جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد. پیش از حضور در جشنواره اعلام شده بود که حضور فیلم در جشنواره به معنی پروانه نمایش است. جشنواره تمام شد؛ بعد از جشنواره برای پروانه نمایش اقدام کردم، چرا که میخواستم مثل تمام فیلمسازهای دیگر، فیلمم اکران شود. حتی در جشنواره به ما اعلام شد که ممکن است، پرداختن به موضوع امیرعباس هویدا در فیلم، حساسیتبرانگیز باشد و به همین دلیل فیلم شما را در بخش مسابقه نمیپذیریم و من هم تصمیم گرفتم «دوازده صندلی» را در جشنواره نمایش ندهم. امیرعباس هویدا متعلق به رژیم پهلوی است و دورهشان هم گذشته است اما ظاهرا صندلیهای برخی از مدیران لرزان است. با این وجود عوامل فیلم و سرمایهگذار دیگر فیلم که اتفاقا بازیگر فیلم هم هست، از من درخواست کردند که شرایط را بپذیریم تا فیلم در جشنواره نمایش داده شود تا بتوانیم پروانه نمایش را دریافت کنیم.»
براری در مورد صحبتهای ایلبیگی مبنی بر اینکه، تنها دلیل اکران نشدن «دوازه صندلی» در این سالها، اختلاف سرمایهگذار و کارگردان بوده است، به دیباچه گفت: «اول باید بگویم که سرمایهگذار، تهیهکننده و کارگردان «دوازده صندلی» یک نفر است که آن هم، من هستم. من چطور میتوانم با خودم اختلاف داشته باشم؟! البته بخشی از سرمایه فیلم توسط بازیگر فیلم تامین شده است که ایشان هیچ اختلافی با من نداشت. بعد از جشنواره بارها مراجعه کردیم اما هرگز پروانه نمایش فیلم در دوران ریاست جواد شمقدری صادر نشد.»
اسماعیل براری در مورد پاسخ مسئولان در برابر مراجعههای مکرر برای دریافت پروانه نمایش فیلم «دوازده صندلی» در دوران ریاست جواد شمقدری به دیباچه میگوید: «لیست بلندی را به من دادند و خواسته بودند که هر جا اسمی از امیرعباس هویدا به میان بیاید، آن را حذف کنیم که عملا انجامشدنی نبود و من هم نپذیرفتم. این مقاومت و بحثهای مکرر ما با مسئولان سینمایی، دو سال طول کشید. طی دو سال به ما پروانه نمایش ندادند. اگر اسم اینکار توقیف نیست؛ پس چه اسمی میتوان روی این کار گذاشت؟ تا آخرین روزهای ریاست جواد شمقدری مقاومت کردم و حاضر نشدم حتی یک فریم از فیلمم را حذف کنم تا اینکه ایشان را ملاقات کردم. تکههایی از فیلم را که به آن ایراد گرفته بودند، برای ایشان پخش کردم و گفتم: اینها همان تصاویریست که گفتهاند جمهوری اسلامی را به خطر میاندازد! ایشان گفتند که اقدام میکنند و فیلمتان پروانه نمایش خواهد گرفت. البته چند ماه بعد، ایشان از سازمان سینمایی رفتند. در دوره حجتالله ایوبی دوباره برای پروانه نمایش فیلم به سازمان سینمایی مراجعه کردم. شورا تغییر کرده بود و فضا عوض شده بود. «دوازده صندلی» دوباره توسط اعضای شورای پروانه نمایش دیده شد و اینبار پروانه فیلم صادر شد. از این به بعد دیگر شرایط نمایش فیلم مهیا نبود و «دوازده صندلی» پشت درهای اکران ماند تا بالاخره موفق شد وارد چرخه اکران شود.»
