رامتین خداپناهی و عرفان پهلوانی، دفتر نخست کتاب «کاوشنامه» را منتشر کردند.
به گزارش خبرنگار تئاتر دیباچه، کتاب «کاوشنامه» (دفتر نخست) به نویسندگی رامتین خداپناهی و عرفان پهلوانی منتشر شد. این کتاب دربرگیرنده 5 مقاله است و بهار 1395 توسط انتشارات اندیشگان و به شمارگان 500 نسخه به چاپ رسیده است.
در پیشگفتار کاوشنامه (دفتر نخست) آمده است:
دانایی، توانایی است...
تا پرسشی نباشد، پاسخی نخواهد بود...
هنر را واژه‌ای پارسی برگرفته از واژه پهلوی «هونر» به چم (معنای) توانایی برتر دانسته‌اند. ما، چونان بسیاری دیگر، روزگارمان را در پی این کوشیده‌ایم تا به توانایی برتر دست یابیم، هنرمندانی کاربلد شویم و با آفرینش‌هایمان نخست پاسخی درخور و شایسته به محرک‌های درونی و برونی خود دهیم و پس از آن شاید بتوانیم دیگران را در گامی جلوتر نهادن و پله‌ای فراتر رفتن همراهی کنیم. بی‌گمان دست یافتن به هنر نیازمند آگاهی و دانایی است؛ از این روی افزون بر دیدن آموزش، راه کاوش و پژوهش را در پی گرفته‌ایم... به بهانه‌هایی گوناگون (که بازگفت همه آن چه بوده است را بستری دیگر می‌شاید...) و در پی پاسخ یا پاسخ‌هایی درخور کاویدیم که:
- چگونه می‌توان از نمایش و داستانگویی خلاق در پرورش کودکان 4 تا 6 سال بهره جست؟
- داستان‌های آیینی و بومی (فولکلوریک) چه توانش‌هایی برای داستانگویی خلاق دارند؟
- خسرو حکیم‌رابط کیست، چه کرد، چه می‌کند و چگونه می‌زید؟
- اهمیت و کاربرد نورپردازی در هنر نمایش چه بوده و چیست؟
- از دیدگاه دانش جامعه‌شناسی، چگونه می‌توان پویایی هنر تعزیه را تحلیل کرد؟
در یادداشت کوتاهی که خداپناهی و پهلوانی در اختیار خبرگزاری دیباچه گذاشته‌اند آمده است:
«کاوشنامه (دفتر یکم)، دستاورد در پی پاسخ یا پاسخ‌های این پرسش‌ها، کاویدن‌ها و پژوهیدن‌هاست...
ناگفته پیداست که دفتر یکم کاوشنامه دربرگیرنده پژوهش‌هایی پیرامون هنرهای نمایشی است؛ اما برآنیم تا درباره دیگر هنرها و دانش‌های در پیوند با هنر نیز بکاویم. شاید کاوشی از شما پژوهشگر گرامی برگ‌هایی زرین بر دفترهای پسین مجموعه «کاوشنامه» بیفزاید. اکنون در آغاز راه «کاوشنامه»ها هستیم و انتقادها و پیشنهادهای شما مهربانان نیک‌اندیش می‌تواند راهگشای ما باشد.
جا دارد تا سپاسی ویژه بگوییم دوست و همکار گرامیمان محمدامین اصلانی را که بی‌همراهی او دفتر یکم کاوشنامه هرگز آماده نمی‌شد...
با آرزوی پایداری هنرمندان راستین و گسترش زیبایی‌ها»
رامتین خداپناهی – عرفان پهلوانی
