سال 83 مدیران بین الملل بنیاد سینمایی فارابی تصمیم گرفتند چتر سینمای ایران در مهمترین و معتبرترین بازار فیلم (کن ) راه اندازی کنند . حرکت حساب شده ای که مخاطب فیلم های سینمای ایران را در یک فضای مناسب پذیرا باشد و پرچم جمهوری اسلامی ایران همچنین نوع نگاه آثار سینمایی ایران که سینمای انسانی و شریفی است در این چتر قابل رویت و دسترسی باشد. در آن زمان بیشتر فعالیت های بین الملل ایران در بنیاد سینمایی فارابی دنبال می شد و نگاه واحدی توسط مدیران کارکشته بخش بین الملل این بنیاد دنبال می شد اکثر شرکت های خصوصی و دولتی زیر چتر سینمای ایران قرار می گرفتند و بنیاد سینمایی فارابی نیز یکی از نهادهایی بودکه همیشه پرتعداد و منسجم زیر چتر سینمای ایران به عرضه درست و مناسب فیلم  اقدام می کرد.

فارس نوشت متاسفانه رفته رفته با عدم توجه به بخش بین الملل بنیاد سینمایی فارابی و تصمیم های عجولانه و بی توجه  مسئولان سینمایی کشور به تمرکز فعالیت‌های  بخش بین الملل  در بنیاد سینمایی فارابی  شاهد  استراتژی مشخصی برای پخش بین الملل فیلم ها نیستیم .

اگر مروری به عملکرد چتر سینمای ایران داشته باشیم، خواهیم دید در سال اول مدیریت حجت الله ایوبی  رئیس سازمان سینمایی تصمیم گرفت  برای معرفی هرچه بهتر فرهنگ ایرانی سفره عصرانه ایرانی در بازار کن پهن شود. سفره عصرانه ایران شامل نان سنگک و پنیر و سبزی بود تا کاروان ایران به سرپرستی آرش امینی  پذیرایی شایسته‌ای از سایر غرفه‌داران و فیلمسازان مطرح انجام دهند.

در اولین سال مدیریت حجت الله ایوبی از ایران 15 هنرمند و چندین مدیر از موسسات تابعه سازمان سینمایی در شصت و هفتمین جشنواره کن حضور داشتند.

در دومین سال مدیریت حجت الله ایوبی که سینمای ایران نماینده در بخش رقابتی جشنواره کن داشت ، مدیران و گردانندگان چتر سینمای ایران در دو سه روز اول برگزاری بازار در چتر سینمای ایران حاضر نبودند و  چتر سینمای  محل استراحت غرفه داران بوده است. در تاریخ بازار کن سابقه نداشته است که چنین اتفاقی بیافتد و هیچ‌یک  از نمایندگان و غرفه داران در غرفه‌ها که هزینه گزافی بابت آن از پول بیت المال پرداخت می‌شود حضور نداشتند .این درحالی است که تمام کارشناسان بین الملل موسسات و ارگان‌ها بر این امر واقف هستند که به دلیل طولانی بودن مدت زمان بازار روزهای آخر  کمرنگ می شود و دیگر بازار فعال نیست  این مهم بر هیچ یک از فعالان عرصه بازار پوشیده نیست.

تغییر و تحولات در حوزه بین الملل و کمرنگ شدن مسئولیت بخش بین الملل بنیاد سینمایی فارابی (که سالها در این حوزه فعالیت داشته )  در این امر باعث شد تا اولین بار مدیران سینمای ایران روزهای مهم اول جشنواره را از دست بدهند.  اما ایران دارای پاویون بود که برای پاویون هم برنامه ریزی مشخصی وجود نداشت .

از طرف دیگر سینمای ایران در نمایش های بازار سهمی نداشت در حالی که در سالهای قبل، نزدیک به بیست و دو فیلم در بازار نمایش داشت  سال گذشته تنها فیلم های  «ناهید» ساخته آیدا پناهنده  که بخش خصوصی توزیع آن را برعهده داشت و «تاکسی» ساخته جعفر پناهی که پخش آن برعهده شرکت  خارجی بود از طرف پخش کنندگانش اجازه نمایش در بازار فیلم را داشتند.  متاسفانه به دلیل عدم هماهنگی مناسب و فعالیت منسجم در حوزه بین الملل  هیچ فیلم ایرانی دیگری (به جز این دو فیلم) در  نمایش بازار سهمی ندارد.

امسال سینمای دونماینده (فروشنده و وارونگی) در بخش های مختلف رقابتی جشنواره کن دارد و چتر سینمای ایران با حضور بخش های دولتی اعم از سینمای جوانان ایران، مرکز گسترش سینمای مستندو تجربی، بنیاد سینمایی فارابی در بازار کن راه اندازی شده است. این چتر از حضور بخش خصوصی تقریباً تهی است. مدیریت چتر برعهده امیر اسفندیاری است که سالها در این عرصه تجربه دارد و جای امیدواری است که بتوان چتری پررونق را شاهد باشیم اما حوزه هنری (3 فیلم سینمایی،5 مستندو 10 فیلم کوتاه)، دفتر پخش فیلمیران (19 فیلم)، رسانه اوج (4 فیلم سینمایی) همگی خارج از چتر سینمای ایران غرفه دارند. بخش خصوصی با مدیریت مسعود اطبایی، کتایون شهابی و شیرین علیزاده (ایران نوین) خارج از چتر سینمای ایران غرفه دارند و فعالیت شان را به صورت مستقل پیگیری می کنند.

به گفته ایرج تقی پورمدیر بخش بین الملل موسسه رسانه‌های تصویری فیلمی در بازار  ارائه نخواهد کرد فارابی هم با یک فیلم که از قبل پخش آن را برعهده گرفته در بازار حضور دارد مرکز گسترش نیز با پخش فیلم های کوتاه و مستند پیگیر فعالیت در بازار خواهد بود .

با این اوصافی که در بالا ذکر آن رفت و هزینه های گزاف اجاره غرفه در بازارکن و مشخص نبودن نمایش فیلم در بازار کن  چتر سینمای ایران که در سال های اولیه با مدیریت مستقیم بنیاد سینمایی فارابی پررونق فعالیت می کرد کارکردخود را از دست داده است و با فعالیت های جنبی از قبیل سرو عصرانه و ایجاد پاویون این بی نظمی وناهماهنگی در حوزه بین الملل را نمی توان پوشاند.

بخش بین الملل سازمان سینمایی با توجه به دورنمایی که برای سینمای ایران متصور شده است وظیفه‌ای دشوار دارد. با توجه به نگاه جدی که سینمای ایران  در سالهای اخیر به حوزه بین الملل داشته است و حضور نمایندگان سینمای ایران در بخش های مختلف جشنواره ها  وقت آن رسیده است که برای کسب بازارهای جهانی و عرضه درست  محصولات فرهنگی نگاه جدی به دور از هرگونه درشت نمایی صورت پذیرد.  این مهم محقق نمی‌شود مگر اینکه سینمای ایران در حوزه بین الملل  به یک وفاق درستی برسد و مسئولیت فعالیت در بخش بین الملل به درستی و به موسسه یا نهادی سپرده شود که پیش از این فعالیت شایسته ای داشته و توانسته به درستی به این بخش سامان دهد.