محیا دارابیان، دختر سنگ نورد ایرانی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی «دیباچه» درخصوص عملکرد خود در نوزدهمین دوره بازیهای آسیایی هانگژو اظهار کرد: بازیهای آسیایی هانگژو نخستین تجربه من در ادوار گذشته این مسابقات بود ولی با این حال از همان ابتدا خودم را برای کسب خوشرنگترین مدال رقابتها آماده کرده بودم، که متاسفانه به هدفم نرسیدم. البته از عملکرد خودم راضی هستم ولی نشد آنچه که انتظار و برنامه اش را داشتم را رقم بزنم.
وی با بیان اینکه چین واقعا میزبان شایستهای برای این بازیها بود، گفت: کیفیت بازیهای آسیایی در رشته سنگنوردی واقعا بالا بود. البته این موضوع که در سنگنوردی اکثر رقبای قدرتمند در آسیا هستند هم بی تاثیر نبود. کشور چین و اندونزی با بهترین نفرات خود آمده بودند و همین امر رقابت را سخت تر کرده بود اما خوشحالم که با وجود همه اینها نمایش خوبی داشتم.
نایب قهرمان جهان افزود: هدفم کسب مدال بود ولی مثلا در ماده سرعت به قرعه بدی خوردم و برای حضور در فینال باید با یکی از مدال آوران سرشناس جهانی رقابت میکردم که خیلی قویتر از من بود البته خودم حس میکنم اگر در فینال با چنین حریفی مسابقه میدادم نتیجه بهتری کسب میکردم.
دارابیان اضافه کرد: این بدشانسی ادامه دار هم بود برای مثال در کمباین شانس زیادی برای کسب مدال داشتم ولی مسابقات به دلیل بارندگی لغو شد. مسئولین برگزار کننده به خاطر بارندگی و بادی که در فضای باز محل برگزاری مسابقات وجود داشت از ادامه دادن مسابقات خودداری کردند گویا طراح مسیر تأکید کرده بود که اگر کمیته برگزاری بخواهد مسابقه فینال را برگزار کند، او هیچ تضمینی برای تأمین سلامت و امنیت ورزشکاران نخواهد داد! به همین دلیل فینال من در کمباین(بلدرینگ و لید) برگزار نشد. شک نداشتم اگر میتوانستم در فینال به مصاف رقبا بروم در این ماده شانس کسب مدال داشتم. به هر حال این اتفاق رخ نداد تا من در اولین تجربه بازیهای آسیایی نتوانم مدال کسب کنم.
ملیپوش سنگنورد ایران در پایان درخصوص برنامههایش برای حضور در بازیهای المپیک پاریس هم عنوان کرد: بعد از هانگژو نیاز به استراحت داشتم که خوشبختانه خوب استراحت کردم و ریکاوری درستی داشتم. مهمترین رویداد ما مسابقات کسب سهمیه المپیک است که از حالا باید خودم را آماده حضور در این رقابتها کنم. وضعیت خوبی دارم و تلاش میکنم این سهمیه تاریخی را کسب کنم و نماینده کشورمان در این رویداد مهم جهانی باشم.
گفتگو از : فریبا جلیل خانی