به گزارش دیباچه، «ماشین دودی» با متن و کارگردانی حسین تفنگدار؛ نمایشی کمدی با داستانی عاشقانه که روایت عشق فارس و آناهیتا در زمان سلطنت حسین صفوی است. از نکات قابل توجه اثر، تلفیق رقص سماع با داستان نمایش و سپردن نقشهای مردانه مانند مرشد به زنان است. این نمایش از ۶ فرودین بر روی صحنه رفت و با استقبال خوب مخاطبان و با تمدید اجرا تا ۲۹ اردیبهشت بر روی صحنه است. به بهانه این نمایش با کارگردان اثر «حسین تفنگدار» به گفت و گو نشستیم؛ او از استقبال مردم خیلی خوشحال است و امید دارد نمایشهای آیینی راهی نو برای خود بین مخاطبان امروز بیابد.
حسین تفنگدار در گفت و گو با خبرنگار «دیباچه» از ایده اولیه نمایش « ماشین دودی » می گوید: من، چون به نمایش ایرانی علاقه مند هستم و مشخصا هم نمایش ایرانی کار می کنم، در نتیجه به تاریخ و متون کُهَنِ ایران هم توجه زیادی دارم و آن را همیشه مطالعه می کنم. من همیشه از تاریخ الهام گرفته ام؛ در این نمایش هم همین اتفاق افتاد. مدیریت تماشاخانه، خانم « پریسا مقتدی» این امکان را مهیا کردند که ما در خودِ تماشاخانه سَنگَلَج تمرین کنیم. بچه های تماشاخانه بسیار با ما همدل بودند و این در کار، خیلی کمک کننده بود.
او افزود: این برای ما بسیار مهم بود چراکه حمایتهای دولتی خیلی ضعیف شده است. در حال حاضر اداره تئاتر نداریم، پس در نتیجه سرویس تمرین نداریم. آن زمان پلاتوها را به صورت رایگان به گروه های تئاتری برای تمرین می دادند. اما الان گروه ها مجبور هستند در پلاتوهای خصوصی تمرین کنند که این یک هزینه جدی به گروه تحمیل می کند.
کارگردان «ماشین دودی» از استقبال خوب تماشاگران و احتمال تمدید اثر اینطور میگوید: خداروشکر استقبال مردم خیلی خوب بود. ما از ابتدای فروردین اجرا را شروع کردیم. قسمت اول آن از ۶ تا ۱۸ فروردین بود و با تمدید آن از ۱ اردیبهشت تا ۲۹ اردیبهشت روی صحنه خواهیم بود. راجع به تمدید مجدد آن هم هنوز تصمیمی نگرفته ایم؛ ممکن است دوباره تمدید شود. چون استقبال واقعا خوب بوده و باید ببینیم برنامه ی سالن چطور است. چراکه نمایشهای دیگری هم در این نمایشخانه در نوبت اجرا هستند.
« تفنگدار » تصریح کرد: اگر ما آمادگی لازم را داشته باشیم، میتوانیم در سالنهای دیگر هم اجرا کنیم. من پیش بینی میکردم که این نمایش مورد استقبال مردم واقع شود؛ ولی این استقبال از حد انتظار من هم بیشتر بود. با توجه به شرایط اقتصادی امروز این استقبال بسیار برای ما با ارزش بود و بعضی شبها از حضور زیاد تماشاگران واقعا هیجانزده می شدیم. هم موضوع نمایش و هم شیوه اجرایی آن برای مردم جالب بود. به نوعی می توانم این نمایش را آشتی مردم با نمایشهای آیینی و سنتی ایرانی بدانم. من به این نتیجه رسیدم اگر ما داستان خوبی را با شیوه مناسبی و با موضوعی که مورد علاقه و توجه مردم باشد اجرا کنیم، مردم هم از اثر استقبال خواهند کرد. ما باید به یاد داشته باشیم که مخاطب بسیار باهوش و آگاهی داریم، بدیهی است که اگر کار خوبی ارائه دهیم استقبال آنها را دریافت خواهیم کرد.
او در پایان اضافه کرد: کمکهای تماشاخانه سَنگَلَج در موفقیت کار ما خیلی تاثیرگذار بود. ضمن در اختیار داشتن سالن رایگان برای تمرین، من توانستم میزانسن های کار را در سالنی که قرار است اجرا بریم ببندم. میزانسن ها دقیق شد و گروه توانست با خیال راحت کار کند. اما مشکل بزرگ ما با مسئولین فرهنگی کشورکماکان پابرجاست. حمایتهای مالی از تئاتر بسیار ضعیف شده است. پیش از این کمک هزینه هایی میدادند که هرچند زیاد نبود، اما کمک میکرد. تئاتر در همه جای دنیا به کمکهای مالی دولتها نیازمند است تا باقی بماند، ولی متاسفانه این کمکها هر روز کمتر میشود. تامین یک گروه بزرگ مثل گروه ما که حدود سی نفر هستیم با توجه به فروش خوب باز هم دشوار است.