زهرا فرود : " عباس عسکری " کارگردان انیمیشن " لوپتو " کار خود را در عرصه انیمیشن سازی از سال ۱۳۸۴ آغاز کرد و تاکنون به عنوان انیماتور در تولید پویانمایی های بسیاری همکاری داشته و در سال ۸۸ اولین تجربه کارگردانی خود در انیمیشن سازی را با تولید پویانمایی "جشن مداد رنگی ها" رقم زد و سپس با ساخت سریال "سربازان خفن بین الملل"( آتو) به صورت جدی پا به این عرصه گذاشت او می‌گوید : یکی از چالش‌های امروز عرصه انیمیشن سازی که به گونه‌ای زبان بین المللی نیز محسوب می‌شود، عدم تخصیص بودجه کافی است و اگر در این راستا تمهیداتی اساسی اتخاذ گردد قطعاً انیمیشن کشور در عرصه ملی و حتی بین الملل خواهد درخشید و همچنین این کارگردان معتقد است: نگاه به موضوع داستان "لوپتو" از دریچه دید مخاطب یکی از علل موفقیت های این پویانمایی" است.
"عباس عسکری" کارگردان انیمیشن سینمایی "لوپتو" به خبرنگار دیباچه گفت :به لحاظ محتوایی در تولید پویانمایی" لوپتو" به آنچه که در ذهنمان بود نزدیک شدیم و تقریبا توانستیم چالش های موجود در مسیر ساخت را هموار کنیم ولی به لحاظ تکنیکی باید بگویم، به طور صددرصد به آنچه که در فکرمان تجسم کرده بودیم نرسیدیم چون دوست داشتیم این اثر به جهت تکنیک، از آنچه که هم اکنون ارائه شده باکیفیت تر باشد. به هرحال به دلیل عدم بودجه کافی و همینطور تعداد افراد متخصص نتوانستیم به قله ای که برای تولید اين پویانمایی مد نظرمان بود صعود کنیم البته امیدوارم در کارهای بعدی به آن حد که باید، دست یابیم .
اوافزود: درهمان ابتدای تولید این پویانمایی مبحث جذابیت برایمان از اهمیت بالایی برخوردار بود؛ یعنی معتقدم در وهله اول یک اثر باید علاوه برجذابیت محتوایی ،جذابیت های بصری،ریتم ،کارگردانی، فیلمنامه و به طور کل رنگ ولعاب را در خود داشته باشد . در واقع فیلم مثل یک غذاست وهمچون غذا که اگر طعم و رنگ خوبی نداشته باشد، رغبتی برای خوردنش ایجاد نمی شود، یک اثر هم اگر در کنار گیرایی محتوایی، جذابیت های ریتمی ،داستانی و بصری را در بطن خود نداشته باشد، قطعا از سوی مخاطب پس زده می شود . از این رو در ارتباط با "لوپتو" باید بگویم اگر این انیمیشن سینمایی موفقیتی بدست آورده ،مرهون همین عنصر اولیه ی یک اثر، یعنی جذابیت های ریتمی و رنگ ولعابی است که از آن بهره برده.
عسکری ادامه داد: قصه" لوپتو "متکی به روایت درشهرکرمان نبود، یعنی اصراری در این باره نداشتیم که مشخص شود لوکیشن این انیمیشن شهر کرمان است ؛بنابراین غیر از پلاک ماشین ها دیگر مخاطب با هیچگونه اِلمان شهری و آثار باستانی از شهر کرمان مواجه نمی شود، همچنین بیشتر اصرار ما روی این موضوع متمرکز بود که وقتی بچه ها در هر کجای کشور به تماشای "لوپتو "می نشینند نسبت به فضا و معماری این کار احساس غربت نکنند.
کارگردان "لوپتو" گفت: یکی از دلایل موفقیت "لوپتو" و راضی نگه داشتن مخاطب آن است که در حین تولید کار سعی کردیم به لحاظ داستانی و تولیدی خود را جای مخاطب قرار دهیم چون به هر حال از همان ابتدای تولید برای اینکه قصه به کاری شاد مبدل شود، جذاب باشد ، از رنگ و لعاب خوبی برخوردار گردد و از موقعیت های کمدی بهره ببرد و در نهایت فرم داستانی پرکششی را از آن خود کند، تمام سعی خود را به کار بستیم تا از دید تماشاگر ،داستان این اثر را ضمن ترسیم برای مخاطبان هدف که دو رِنج سنی ۶تا۹سال و ۹تا۱۲ سال هستند را روایت و مصور سازیم. به هرحال تلاش بسیاری کردیم که سطح جذابیت کار در هیچ بخشی از این پویانمایی اُفت نکند؛ یعنی هر قسمتی بواسطه کمدی بودن،اکشن بودن و یا حتي داشتن رنگ و لعاب و گیرایی داستانی بتواند مخاطب را روی صندلی بنشاندو به جای پس زدن او، بیننده را تا انتهای اثر همراه و همگام خود کند".لوپتو "با سختی‌های بسیار زیادی در کرمان در مدت زمان دو سال و نیم توسط یک تیم همدل و سخت کوش تولید شد و از آنجا که تولید انیمیشن سخت ، زمانبر و هزینه‌بر است، این تیم با پشت سر گذاشتن سختی های بسیار توانست تولید انیمیشن لوپتو را به انتها برساند.
عسکری بیان کرد: در یک دهه اخیر شنیده و دیده شده که چند پروژه انیمیشن وارد چرخه تولید شده اما بعضی از آنها حتی به سرمنزل مقصود نرسیدند و در همان آغاز یا اواسط تولید متوقف شدند؛ از این رو باید گفت شروع ، پایان تولید و حتی به اکران رسیدن انیمیشن "لوپتو" در وهله اول خواست خدا بود و سپس زحمات گروه تولید. البته به دلیل مسائلی همچون کرونا مسیر تولید و ورود به مرحله اکران طولانی شد در هرحال امیدوارم اگر مخاطب از دیدن این اثر رضایت داشت تماشای آن را نیز به دیگران توصیه نماید تا تا باعث شود صنعت پویانمایی زنده و پویا باشد و دوباره بتوانیم برای بچه ها فیلم بسازیم.
وی در ارتباط با وضعیت صنعت انیمیشن در کشور اظهار داشت:انیمیشن سه بُعدی کامپیوتری در کشور هنوز اول راه است و هم اکنون گام های اولیه خود را برداشته و در واقع پویانمایی هایی که در سینماهای کشور به مرحله اکران رسیدند و اکران جدی داشتند انگشت شمارند و به کمتر از ۱۰ عدد می رسند؛ به همین خاطر شاید هنوز زود باشد که انتظارات زیادی از این عرصه داشته باشیم و به طور کل مقایسه صنعت انیمیشن در کشور با سینمای هالیوود و آمریکا عمدتاً عجیب و غریب است. به طور مثال برای تولید "لوپتو" ما در اوج تولید فقط ۳۰ نفر انیماتور داشتیم، در حالیکه پویانمایی های آمریکایی چیزی حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر انیماتور دارند و به لحاظ بودجه نیز حدود ۵۰ تا ۲۵۰ میلیون دلار هزینه می‌کنند ، بنابراین اگر بخواهیم چنین بودجه ای را با بودجه انیمیشن ما که چیزی حدود ۴ تا ۵ میلیارد تومان است مقایسه کنیم کاری اساساً اشتباه به شمار می‌رود ولی در هر حال معتقدم "لوپتو" می‌تواند با انیمیشن های هالیوودی رقابت کند و در واقع اگر این پویانمایی در سینما موفق بوده قاعدتاً یک قابلیت جذبی داشته و به لحاظ تکنیکی موضوعاتی را برای بیان ، ارائه نموده یعنی با همین بودجه اندک و تعداد انیماتورهای کمی که کار را تولیدکردیم قابل رقابت با پویانمایی‌های هالیوودی را دارد ؛بنابراین از این رو اگر سطح انیمیشن سازی در سینما را بهبود ببخشیم قطعا می توانیم در عرصه بین‌المللی و ملی کارهای بزرگتری را ارائه دهیم وتعداد انیمیشن های بیشتری را با کیفیت بهتری به تولید برسانیم.
او پیرامون ارز آور بودن صنعت انیمیشن ادامه داد: انیمیشن قالبی است که در زمینه ارز آوری میتوان روی آن حساب گسترده‌ای باز کرد؛ مثلاً در عرصه سینما شاید به دلیل مباحث فرهنگی نتوانیم در خارج از کشور فروش آنچنانی داشته باشیم ولی از آنجا که پویانمایی به نوعی زبان بین المللی محسوب می شود، در هر جای دنیا به واسطه آن خواهیم توانست موضوعی را با بیان ساده تر و قابل درک تر مطرح کنیم؛ بنابراین میتوان بر تولید آثار در این قالب متمرکز شد و سرمایه گذاری نمود و در این راه حرکت کرد.لازم به ذکر است گفته شود هم اکنون ما در کرمان در مجموعه "فراسوی ابعاد" که "لوپتو" را به تولید رساندیم،مشغول همکاری و پذیرش سفارش از برخی کشورها همچون کویت، روسیه و رمانی هستیم. همچنین پیشنهاداتی از کره جنوبی داشتیم و در واقع و بدون اغراق این گروه از افراد مستعد و حرفه‌ای تشکیل شده و بدور نیست و نبوده که تقاضای کار از این کشورها داشته باشد. البته باید بگویم در گذشته با این کشورها در تولید پویانمایی همکاری داشته ایم.
وی در ارتباط با نقش دولت در کمک به حوزه انیمیشن افزود: آنچه که به عنوان یک چالش و دغدغه در عرصه انیمیشن وجود دارد، مسئله مالیات است ؛ یعنی با اینکه انیماتورها کار فرهنگی می کنند و گفته شده این عرصه از مالیات معاف است اما عملاً این گونه نیست یعنی ما بخش زیادی از هزینه های درآمد از تولید کار را باید بابت پرداخت مالیات صرف کنیم . دولت می تواند برای بهتر شدن وضعیت انیمیشن سازی ،روی این عرصه سرمایه گذاری کند یعنی تمهیدی بیاندیشد و عملی سازد که گروه ها و شرکت های تولید کننده بتوانند روی پای خود بایستند به گونه‌ای مثلاً باید کار اولی ها را حمایت کند و تا ورود آنها به بازار کار همراهیشان نماید تا بتوانند کم‌کم مستقل شوند و چرخه اقتصادی انیمیشن را تکمیل کنند ، کار بسازند در سینما اکران کنند ویا سریالی را تولید کنند که امکان فروش درکشورهای خارجی را داشته باشد و از این طريق خودشان هزینه کارهای بعدی خود را تامین کنند.
"عسکری" در این باره ادامه داد : مسئله دیگری هم که برای ما و گروه‌هایی همچون ما وجود دارد مستقر بودن در کرمان یا سایر شهرستان ها است و از آنجا که تمرکز پروژه‌ها، نیروهای انسانی و امکانات عمدتاً در تهران هستند نیاز است تمهیداتی صورت گیرد تا همه در هر کجای این کشور بتوانند در راستای تولیدات فرهنگی خود از امکانات لازم برخوردار باشند. مثلاً گروه ما که در کرمان مستقر است برای رندر نمودن ،به رندرفارم احتیاج داشت و چون عمده ی رندر فارم ها در تهران بودند مسیر تولید" لوپتو "برای ما بسیار سخت و دشوار پشت سرگذاشته شد.
عدم تخصیص بودجه کافی مهمترین چالش این روزهای عرصه انیمیشن سازی است.
کارگردان انیمیشن جذاب و پرمخاطب این روزهای سینمای کشور پیرامون یکنواختی انیمیشن ها به لحاظ محتوا و نوع روایت داستان گفت: اعتقادی به یکنواخت شدن انیمیشن ها به ویژه در عرصه سینما ندارم چرا که همین تعداد انگشت‌شمار پویانمایی سه بعدی که از" شاهزاده روم" گرفته تا" فیلشاه"،" پسر دلفینی" و" لوپتو" که در سینماها اکران شدند ، سوژه های متفاوت و جدیدی داشتند بنابراین وجود ردپای یکنواختی در آن ها احساس نمی شود مثلاً بعد از ساخت "لوپتو" گروه طرح و ایده شروع به فیلمنامه نویسی نمودند که هم اکنون چند داستان را آماده کردیم و به نظرم بیشتر از یکنواختی آنچه که گریبانگیر این عرصه نمایشی شده مسئله تخصیص بودجه می باشد و اگر این امر میسر باشد و بودجه به اندازه کفایت تامین گردد ساخت و تولید پویانمایی به نحو احسن و سریعتر پیش خواهد رفت.
"عسکری" با بیان اینکه دو بخش داستان و نوع کارگردانی در ماندگاری یک پویانمایی اهمیت بسزایی دارد عنوان کرد: "لوپتو" و تولید آن برای هفت سال پیش است و بعد ازاین انیمیشن چند قصه جدید را آماده کرده ایم که البته هنوز به صورت فیلمنامه در نیامده اما اسکلت اصلی داستانی در آنها پیدا شده مثلا ما برای هر کدام از این داستان ها چند صد ساعت جلسه گروهی چهار نفره داشتیم تا قصه ها شکل خوبی بیابند. به هر حال بعد از لوپتو ما تجربه های ارزشمند زیادی را کسب کردیم به طوری که در کارهای بعدی چندین مرحله جلوتر خواهیم بود و امیدوارم تولیدات عمیق تر و ماندگارتری را بتوانیم به تولید برسانیم.
جزیره قلدرها" آماده پخش از شبکه نهال
او در ارتباط با کار جدید خود بیان کرد: هم اکنون مجموعه ای با نام" جزیره قلدرها " را برای شبکه نهال آماده پخش داریم که هم در جدول پخش قرار نگرفته است و همچنین چندین داستان را آماده تولید نموده ایم ولی منتظر اتمام اکران" لوپتو" هستیم و پس از آن به طور قطع با توجه به شرایط مناسب یکی از چندین داستان آماده را در مسیر تولید قرار خواهیم داد.
این کارگردان در پایان خاطر نشان کرد:جامعه به لحاظ فرهنگی در همه عرصه ها نیاز به شناخت و آگاهی دارد و به نظرم به واسطه انیمیشن می توان موضوعات بسیاری را پوشش فرهنگی داد و چون کشور به لحاظ تولیدات ملی در عرصه پویانمایی فقیر است ، از این رو معتقدم باید تمهیداتی طراحی شود تا خودمان دست به تامین و تهیه خوراک فرهنگی خود بزنیم نه اینکه آن را از جای دیگری تامین نماییم در هر حال اگر کشوری ادعای آن را دارد که رو به پیشرفت است و تصمیم دارد به تمدن دست یابد باید خوراک فرهنگی خود را خود تأمین کند با همه این اوصاف قالب انیمیشن به گونه‌ای است که در زمینه های بسیاری می تواند تاثیرگذار باشد .به ویژه آنکه مخاطبانش بیشتر کودکان هستند همان هایی که آینده ساز کشورند و با همین انیمیشن میتوان آینده روشن را برای آنها ترسیم نموده و تاکید کنیم که باید در راستای رقم زدن آینده ایده آل و روشن چنین مسیری را ادامه دهند و همه اینها مستلزم حمایت دولت و پشتکار بودن دولت است.
