سینا ولیزاده، عضو تیم ملی بیلیارد در گفت وگو با خبرنگار ورزشی «دیباچه» درخصوص احتمال میزبانی ایران برای مسابقات قهرمانی آسیا عنوان کرد: من هم پیشتر شنیدم که این میزبانی به ایران داده شده است و حتی قرار بود آذرماه سال جاری در شیراز برگزار شود که بخاطر مسابقات جام جهانی فوتبال به تعویق افتاد. بدن شک میزبانی از رویداد بین المللی برای هر کشور یک امتیاز ویژه است امیدوارم که شرایط به گونه ای پیش برود که بشود از این میزبانی استفاده کرد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا فکر میکنید با توجه به میزبانی ایران استقبالی از این مسابقات از سوی دیگر کشورها صورت بگیرد؟ گفت: من فکر میکنم در صورت برگزاری حتما شاهد مسابقات جذابی خواهیم بود. تیم بیلیارد ایران در دنیا شناخته شده است. حسین وفایی به نوعی معرف خوب بیلیارد ایران است. امیدوارم این رویداد آسیایی در زمان خودش برگزار شود و بتوانیم میزبان شایستهای باشیم.
دارنده طلای آسیا در ادامه گفت وگو با «دیباچه» در رابطه با ارزیابی خود از شرایط رشته بیلیارد در ایران بیان کرد: فعالیت بیلیارد در ایران به بیشتر از دو دهه نمی رسد در این دو دهه نیز حمایتها آنطور که انتظار می رود نبوده است. یک ورزش اگر در مسیر رشد قرار دارد بدانید که فارغ از برنامه ریزی درست برای توسعه آن و به کار گیری استعدادهای آن رشته حمایتهایی هم از آن میشود که بی اثر نیستند. بیلیارد از نظر مالی خیلی مورد توجه مسئولین است و نه از نظر معرفی درست به مخاطب معرفی شده است.
سینا ولیزاده در ادامه تصریح کرد: اما با این حال می بینید ما مسیر پیشرفت را با وجود سختیها به خوبی طی کردیم. مسابقات بیلیارد پخش تلویزیونی ندارد و همین امر باعث شده سرمایه وارد این رشته نشود. موضوعی که به تنهایی می تواند موتور حرکت یک رتشه را کند، کند.
عضو تیم ملی بیلیارد در پایان در مورد مسابقات پیش رو نیز گفت: ما اخیرا در مسابقات غرب آسا شرکت داشتیم که آنجا موفق به کسب مدال طلا شدیم. اتفاق بسیار خوبی بود و انصافا مسابقات هم از کیفیت خوبی برخوردار بود. اما در حال حاضر مسابقات جهانی حساس ترین رویداد پیش روی ماست اما هنوز ترکیب اعزامی مشخص نیست. باید ببینیم که فدراسیون قرار است چه تعداد سهمیه از فدراسیون جهانی دریافت کند و در ادامه نیز برای اعزام چه نوع انتخابی برگزار خواهد کرد. امیدوارم در صورت حضور در این مسابقات جهانی که در قطر برگزار خواهد شد، نمایش مناسبی داشته باشم.
گفتگو از : فریبا جلیل خانی