بهنام محمودی گفت: ما ۱۰ بهروز عطایی در والیبال کشورمان داریم که اگر به آنها بها داده شود؛ قطعا میتوانند وارد والیبال دنیا شده و جزو بهترینها باشند.
«بهنام محمودی» بازیکن اسبق تیم ملی والیبال در ارتباط با پایان مسابقات لیگ ملتها و حذف تیم ملی کشورمان به خبرنگار دیباچه گفت: بچههای ما عملکرد خیلی خوبی به نمایش گذاشتند و نقطه قوت آنها مربی خوب و کاربلد ایرانی بود. با این حال که خیلی کم تجربه بودند، اما فوقالعاده ظاهر شدند. فکر میکنم باید به سمت و سویی برویم که با برنامه مدون المپیک ۲۰۲۴ جزو ۸ تیم و المپیک ۲۰۲۸ جزو ۴ تیم پایانی باشیم. این خواسته دور از ذهن نیست و نیاز به همدلی و برنامهریزی دارد.
وی در رابطه با مقایسه نسل کنونی با نسل قبلی والیبال اظهار داشت: بنده اعتقادی به نسل طلایی و نقرهای و غیره ندارم. همه نسلها در زمان خود تاثیرگذار بودهاند. پس نسل طلایی معنایی ندارد و همه عزیزان در زمان بازی خود سعی دارند برای سربلندی پرچم خود بهترین عملکرد را داشته باشند.
محمودی در رابطه با عملکرد بهروز عطایی تاکید کرد: آقای عطایی چندین سال در کنار مربیان بزرگی چون «ولاسکو و کلاکویچ» کار کرده و در شمال نیز مربیگری و تیمداری میکند. بازیکنان را به خوبی میشناسد. از نظر بنده همیشه جزو ۴ گزینه داخلی برای مربیگری تیمملی است.
این کارشناس والیبال ادامه داد : ما ۱۰ بهروز عطایی در والیبال کشورمان داریم که اگر به آنها بها داده شود، قطعا میتوانند وارد والیبال دنیا شده و جزو بهترینها باشند. آقایان «اکبری، رضایی، مؤمنی مقدم، یعقوبی، محمدی راد و ... همه مربیان کاربلد دنیای والیبال کشورمان هستند.
این بازیکن اسبق تیمملی کشورمان در ارتباط با بهترین بازیکن تیم در لیگ ملتها نیز خاطرنشان کرد: با وجود این که همه بازیکنان عملکرد فوقالعاده خوبی را از خود به نمایش گذاشتند؛ اما فکر میکنم آقای «امین اسماعیلنژاد» بهترین بازیکن تیم ما بود.
محمودی در پاسخ به انتقاد یکی از شبکههای خارجی به عدم استفاده از امین اسماعیلنژاد در سطح اول والیبال اظهار داشت: مدیران بالادستی ما غیرورزشی هستند و عدم آشنایی آنها باعث این موضوعات میشود. چرا که وقتی امین اسماعیلنژاد در دورهای پشت خط بازیکنانی چون «شهرام محمودی و امیر غفور» میماند، مدیر ورزشی میتواند با اطلاع از این موضوع چنین بازیکنی را برای روزی مثل امروز والیبال کشورمان آماده و از او استفاده بهینه کند.
انتهای پیام/
گفت و گو از : مجتبی بیگلری