معصومه شمسینی غیاثوند: تئاتر دانشجویی با وجود وعده وعید‌ها همیشه مورد غفلت مسئولان فرهنگی قرار داشته، این در حالی است که بسیاری از هنرمندان مطرح از دوران دانشجویی فعالیت هنری خود را آغاز کرده‌اند. تئاتر دانشجویی با وجود بودجه اندک نیاز به حمایت مسئولان فرهنگی کشور و هنرمندان مطرح تئاتر قرار دارند، این در حالی است که دانشجویان تئاتر از عدم حمایت مسئولان دولتی برای اجاره سالن و لباس همواره گلایه‌مند هستند.
محمد امین قدمی، تهیه‌کننده تئاتر دانشجویی دیلالل که این روز‌ها این اثر را به مدت ۱۵ شب از ۱۹ تیرماه در خانه هنر آبان روی صحنه می‌آرود، به «دیباچه» می‌گوید: روایت این اثر در خصوص دیلالل است که نمی‌توانیم معنی آن را بگویم، زیرا کار لو می‌رود، ولی در کل بدانید که «زندگی ما دیلالل است و بدون دیلالل زندگی به جهنم تبدیل می‌شود». همه دانشجویان بدون دستمزد و بی‌منت برای این تئاتر دانشجویی کار کردند. ما از هیچ جا حمایت نشدیم و از جیب خودمان و هنر دانشجویان برای تهیه سالن و اجاره دکور و لباس خرج کردیم. شرایط سختی برای تهیه یک دست لباس همراه بود، اما با وجود فشار‌ها به هر قیمتی کار را اجرا و به ثمر رساندیم.
وی با اشاره به کار‌های دانشجویی که قیمت بلیط ۷۰ هزار تومان است و آثار گروه‌های تئاتر پرهزینه که بلیط آن ۷۰۰ هزار تومان است گفت: برخی از مردم حاضر نیستند برای هنر پول خرج کنند و برای چهره‌ها پول می‌دهند برای همین مجبور شدیم از افراد چهره و سوپراستار برای تماشای کارمان دعوت کنیم. یکی از چالش ما برای اجرای تئاتر دانشجویی این است که آیا ما می‌توانیم مهمان ویژه و افراد چهره برای تماشای کار دعوت کنیم تا مردم برای کار ما بلیط بدهند و کار ما را تماشا کنند. این قابل پذیرش نیست که مردم به خاطره تماشای یک چهره پول بدهند و به اجبار کار ما را تماشا کنند.
قدمی افزود: برای تهیه این اثر با تمام قدرتی داشتم اجازه ندادم به بچه‌های گروه این تئاتر دانشجویی بی‌احترامی شود، ولی برای اجرا‌های دانشجویی مسئول سالن به خودش اجازه هر می‌دهد و به آنچه عرف است عمل نمی‌کند. نکته‌ای که باید بگویم و با آن برخورد کردم و من را ناراحت کرد برخورد بازبین‌های مرکز هنر‌های نمایشی بود. مرکز هنر‌های نمایشی بودجه‌ای برای گروه‌های هنری در نظر می‌گیرد که می‌تواند این بودجه را به ما گروه‌های دانشجویی بدهد تا به زخمی بزنم، اما هیچ حمایتی از ما نمی‌شود. تمام بیلبورد‌های شهر دست افرادی خاص است و به دانشجویان اختصاص داده نمی‌شود و باید برای اجاره آن پول آن پرداخت شود.
وی با اشاره به عدم در نظر گرفتن استاندار‌ها از سوی بازبین‌های مرکز هنر‌های نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: روزی بازبین‌ها آمدند که کار ما را تماشا کنند، چون کار دانشجویی بود انگار که بر ما منت گذاشتند و حاضر به حمایت و دلگرمی گروه‌های دانشجویی نیستند چه منطقی پشت کار است به کارگران سرکوفت بزنند؟ بازبین‌ها ایده‌ای که دادند سازنده نبود و تخریبی عمل کردند. آن‌ها کار دانشجویی را جدی نمی‌گیرند، زیرا برای آن‌ها سودی ندارد و ارزشی برای آن قائل نیستند.
قدمی خاطرنشان کرد: یک نمونه پوستر طراحی کردم وقتی به مرکز هنر‌های نمایشی برای تایید بردم گفتند که این پوستر از نظر محتوی بررسی نمی‌شود و فقط از لحاظ ساختار بررسی می‌شود یعنی شخصی پشت اتوماسیون سیستم اداری است و باید تایید کار ما را تایید کند که این شخص واقف به علم نیست از گرافیک چیزی نمی‌داند این دلیل فوق العاده زننده‌ای بود که به من گفتند این شخص تنها از دید مردم عادی اثر را مشاهده می‌کنند.
وی با اشاره به تلاش برای حضور چهره برای تماشای این اثر دانشجویی گفت: ما نیاز به حمایت اساتید هنری داریم، اما وقتی خواهش می‌کنیم که خانم و آقای فلانی یک شب از این ۱۵ شب برای تماشای اثر ما تشریف بیاورید ۴۰ درصد آن‌ها خارج کشور و ۲۰ درصد خارج تهران و مابقی هم سرکار هستند برخی از آن‌ها هم که با آن‌ها تماس می‌گیریم برخی از آن‌ها می‌گویند می‌آیند و برخی برای دست به سر کردند می‌گویند که می‌آیند پس کار ما را چه کسی حمایت می‌کند حتی برای تبلیغ در فضای مجازی برایشان مهم نیست که ما دانشجو هستیم مگر یک گروه دانشجویی چه سرمایه‌ای دارد؟ از من که با سختی پول این تئاتر را تهیه کرده ام همان مبلغی را دریافت می‌کنند که از گروه‌های تئاتر مشهور دریافت می‌کنند.
قدمی ادامه داد: انگار که این «تئاتربازها» از وضعیت تئاتر مملکت خبر نداردکه این پول‌ها و هزینه‌ها که برای تئاتر می‌شود باز نمی‌گردد؟ آن‌ها توقع مالی از دانشجویان تئاتر دارند و تا پولی برای تبلیغ به حساب آن‌ها واریز نشود اقدامی انجام نمی‌دهند از همه بدتر اینکه ارگان‌های دولتی، تالار وحدت، تالار رودکی و شهرک غزالی که زیر نظر صدا و سیما است برای تهیه سالن و لباس همان مبلغی را ازگروه‌های دانشجویی دریافت می‌کنند که از گروه‌های تئاتری بزرگ دریافت می‌کنند. چرا بخش دولتی از ما دانشجویان حمایت نمی‌کند؟ برای من که کار دانشجویی انجام می‌دهم زَجِرآور است که چرا من که با هزینه دانشجویی کاری انجام می‌دهم با گروه‌های تئاتر مشهوری که ۸ میلیارد تومان بودجه دارند باید پول سالن را به یک قیمت پرداخت کنیم.
تهیه‌کننده تئاتر دانشجویی دیلالل در پایان گفت: باید بگویم که دانشگاه‌ها حتی یک وسیله ساده را در اختیار دانشجویان هنر قرار نمی‌دهند و حتی برای دریافت یک «پَنکه» باید کارت دانشجویی گِرو بگذاریم. می‌خواهم بگویم که ما به مسئولان اداره کل هنر‌های دسترسی نداریم. آقای «کاظم نظری» مدیرکل محترم اداره هنر‌های نمایشی شما تشریف بیاورید و کار دانشجویی که متعلق به هنرجویان است را تماشا کنید. ما شاگرد شما بوده‌ایم، به عنوان یک استاد به ما افتخار بدهید که کار ما را تماشا کنید.
