احسان انصاری: اجرای نسل جدید مجریان صداوسیما در زمینههای مختلف از کیفیت مناسبی برخوردار نیست، به نظر میرسد فرایندی که در گذشته برای انتخاب افراد ممتاز و توانمند در صداوسیما اعمال میشد از بین رفته و در شرایط کنونی مجریان به شکلهای دیگری وارد صداوسیما میشوند. از سوی دیگر محتوای برنامههای زنده تلویزیون تکراری شده و مجریانی که این برنامهها را اجرا میکنند اغلب بازیگرانی هستند که به عنوان مجری فعالیت میکنند. «دیباچه» برای تحلیل و آسیب شناسی وضعیت نسل جدید مجریان صداوسیما با «ژیلا امیرشاهی» گوینده و مجری پیشکسوت رادیو و تلویزیون گفتگو کرده که در ادامه میخوانید:
ژیلا امیرشاهی: من از سال ۱۳۷۳ وارد کار مجری گری شدم. در آن زمان ضوابط خاصی برای انتخاب مجریان برنامههای تلویزیون و رادیو وجود داشت. من در ابتدا از رادیو شروع کردم و پس از آن وارد تلویزیون شدم. این در حالی است که در شرایط کنونی فضای سازمان صداوسیما مانند گذشته نیست و انسانهای حرفهای که برای تازه واردها زحمت میکشیدند و به آنها کار را یاد میدادند به دلایل مختلف در سازمان وجود ندارند. در گذشته ما شرطی داشتیم و مقام استادی و شاگردی را رعایت میکردیم. در آن زمان شرایط به گونهای نبود که به ما آموزش داده شود و بلکه به ما میگفتند صدای فردی را که دوست دارید تقلید کنید تا جایگاه صدای خود را پیدا کنید. به همین دلیل ما برای موفق شدن باید پای صدا و اجرای استاد مینشستیم و از گویِش درست استاد لذت میکردیم و حظ میبردیم. این در حالی است که امروز اغلب مجریانی که وارد صداوسیما میشوند این پروسه را طی نمیکنند و بلکه به واسطه رابطه و نزدیکی با افرادی که در سازمان نفوذ دارند وارد سازمان میشوند و به عنوان مجری فعالیت میکنند.

مجری برنامه «به خانه برمی گردیم» ادامه داد: یکی از بزرگترین ظلمهایی که به صداوسیما شد راه اندازی رادیو جوان بود. رادیو جوان حرمت گویندگی فاخر را شکست و باعث شد گویندگانی وارد صداوسیما شوند که خیلی خودمانی با مخاطب صحبت میکردند. خودمانی صحبت کردن با مخاطب خوب است، اما نحوه گویشی که از این برنامه باب شد سبب شد برخی با شوخی و خنده و باری به هر جهت برنامه را اجرا کنند. به همین دلیل اجراهایی که در این برنامه وجود داشت، باعث افت مقام و جایگاه مجریان رادیویی شد. از همین زمان بود که شاهد از بین رفتن احترام مجریان به مخاطبان بودیم و امروز مشاهده میکنیم مجریان احترام لازم را به مخاطبان نمیگذارند. نکته دیگری که در بین مجریان کنونی صداوسیما وجود دارد بی سوادی است. به نظر میرسد اغلب مجریان تازه وارد از سطح مطالعات کافی برخوردار نیستند و به همین دلیل نیز نمیتوانند به خوبی برنامه اجرا کنند و با مخاطب ارتباط برقرار کنند.
این گوینده پیشکسوت رادیو و تلویزیون درباره استفاده از بازیگران و خوانندگان در برنامههای تلویزیونی تصریح کرد: به خاطر دارم زمانی که قرار بود فیلم «خیلی دور خیلی نزدیک» ساخته شود قرار بود فیلم با اجرای بنده آغاز شود که این پیشنهاد به من داده شد. هنوز من جواب قطعی به این پیشنهاد نداده بودم که این بخش از فیلم را با اجرای یک بازیگر ضبط کردند. هنگامی که من به مدیر خود نسبت به این موضوع اعتراض کردم ایشان به من گفتند در صورت پاسخ مثبت شما نیز ما اجازه نمیدادیم مجریان ما در سینما بازی کنند. در نتیجه در گذشته ضوابط سختی برای این کار وجود داشت. این در حالی است که در شرایط فعلی بازیگران و خوانندگان برنامههای زیادی را در صداوسیما اجرا میکنند و شانس کار را از مجریان میگیرند که عادلانه نیست. برخی از بازیگران، دو دستی سینما و صداوسیما را با هم گرفته اند و به دلیل دانش کمی که دارند در اجرای برنامهها از توانایی کافی برخوردار نیستند. به همین دلیل بود که من از فضای سازمان صداوسیما فاصله گرفتم و ترجیح دادم دیگر همکاری نکنم.
وی خاطرنشان کرد:کسانی امروز در حال اجرای برنامههای زنده تلویزیون هستند که با رابطه وارد تلویزیون شده اند و پشتشان به افراد ذی نفوذ گرم است. به همین دلیل نیز صداوسیما با ریزش مخاطب مواجه شده است و مردم دیگر مانند گذشته با برنامههای صداوسیما ارتباط برقرار نمیکنند. در نتیجه برنامههای تلویزیون تکراری و در یک دور باطل گرفتار شده است. تهیه کنندگان نیز ایدهای برای تولید برنامه ندارند. به همین دلیل نیز بین برنامههای تلویزیون و مخاطب فاصله ایجاد شده است.