این بازیگر در ادامه در رابطه با حواشی پیرامون این سریال اظهار داشت: سریال به شدت دچار سانسور‌های وحشتناک شده به طوری که قسمت ۵ و ۶ کاملا ادغام شده است، من هم در وهله اول صرفا به دلیل این تشابه که شخصیت‌های داستان از گذشته به آینده سفر می‌کنند یاد " قهوه تلخ " افتادم، ولی حرفی که این سریال می‌زند، حرف تازه‌ای است. از یک واقعه تاریخی ممکن است، هزاران هزار کتاب، فیلم و یا سریال ساخته شود، ولی هرکسی از نگاه خودش به آن می‌پردازد. به زعم من قبله عالم صرفا یک کمدی ساده نیست که تنها قصد سرگرم کردن مخاطب را داشته باشد.

 بازیگر نقش ماهی افزود: یک اثر هنری برای دیده شدن قطعا به نقد نیازمند است، خواه نقد مثبت باشد خواه منفی. بخشی از نظرات جنبه سلیقه‌ای دارد، برخی یک اثر را می‌پسندند و برخی نمی‌پسندند، بخشی دیگر از نقد‌ها بر پایه پیش داوری و قضاوت است. برخی مواقع مخاطبان با تماشای قسمت اول اثر، شروع به انتقاد می‌کنند و این موضوع برای من عجیب است، چطور می‌توان با تماشای تنها ۴۵ دقیقه از یک اثر ۲۰ قسمتی در رابطه با آن نظر داد! درارائه نظر باید صبور بود، یا مخاطب نباشیم یا اگر هستیم باید کمی صبر پیشه کنیم! صبوری کنیم تا قصه بشنویم نه اینکه از یکی بود و یکی نبود یک مرتبه به کلاغه به خونش نرسید، برسیم! متأسفانه  در رابطه با این کار صبوری نکردیم؛ بعد از تماشای قسمت نخست قبله عالم حرف‌هایی در کامنت‌ها گفته شد که از پیش داوری گذشته و به مرحله‌ای از حمله رسیده است، اتفاقی که قطعا جلوی خلاقیت را می‌گیرد.

 از نگاه من «قبله عالم» با وجودی که یک کمدی است، حرف‌هایی در لایه‌های درونی دارد که تنها نیاز به کمی صبوری برای فهم بیشتر دارد. قصه‌ای که روایت می‌کند تازه شروع شده است، همانند بچه‌ای است که تازه به دنیا آمده و پزشکان تشخیص داده‌اند که دست او باید قطع شود، این بچه کامل نیست و نمی‌تواند مانند بقیه بزرگ شود و کامل باشد بلکه قطعا نقصی دارد. مگر می‌توان منکر این قضیه شد که در سینما لحظه است که زندگی را می‌سازد. وقتی در قسمت چهارم با ۱۷ دقیقه سانسور مواجه می‌شویم، ببینید چند لحظه از کار گرفته شده است! ۱۷ دقیقه یعنی دو هفته فیلمبرداری و کار آدم‌هایی که هر روز ۱۲ ساعت، وقت گذاشته و در شرایط سخت کار کرده‌اند! درسته من باید بپذیرم در سرزمینی زندگی می‌کنم که سانسور اعمال می‌شود، اما سانسور با نابودی متفاوت است. شخصا وقتی قسمت ۳ را می‌دیدم، متوجه داستان نمی‌شدم، به حدی دیالوگ‌ها جابجا شده که صداگذاری به هم خورده است. نهایت این می‌شود که آقای " محمدی" در مصاحبه‌ای می‌گوید" اگر از این به بعد قبله عالم بیرون بیاید بدون تیتراژ اول و آخر می‌آید". چرا کاری می‌کنید که یک نفر تصمیم می‌گیرد اسم خود را از اثر هنری‌اش  پاک کند، درحالیکه یک اثر هنری همانند کودکی تازه متولد شده است،   چرا باید بچه را رها کنیم و بگوییم این بچه برای ما نیست!

این بازیگر تئاتر در ادامه در خصوص رکود تئاتر در شرایط کرونا و برگزاری تئاتر آنلاین گفت: من کارم را از تئاتر شروع کردم و تعصب شدیدی به خانواده تئاتر دارم، در این دو سال بچه‌های تئاتر آسیب جدی دیدند، هیچ توجهی حتی لحظه‌ای به تئاتری‌ها نشد، به این دلیل که این هنر به اشتباه در ذهن مردم به عنوان یک سرگرمی جا افتاده است. در این دوساله سعی کردند از هر طریق ممکن تئاتر را حفظ کنند، در نتیجه با تئاتر آنلاین مواجه شدیم. شخصا به این نگاه احترام می‌گذارم، ولی به نظر من این تئاتر نیست، تئاتر تعریف مشخصی دارد، "اجرا به صورت زنده"  و اگر این زنده بودن از تئاتر گرفته شود، دیگر تئاتر نیست بلکه تنها یک اثر هنری قابل احترام است! ما در ایام کرونا تئاتری در فضای باز باغ کتاب برگزار کردیم، به نظرم این راهکار خوبی برای حفظ تئاتر در شرایط کرونا است. می‌توان فضا‌هایی نظیر باغ کتاب را بیشتر کرد، تا سلامتی تماشاگر به خطر نیفتد. متأسفانه به محض تشدید کرونا اولین جایی که بسته می‌شود سینما و تئاتر است، این قضیه نشان می‌دهد  تئاتر و سینما موضوعات مهم و انتخابی مردم نیست چرا که  زور دولت به اولین جایی که می‌رسد همین مراکز هستند، اما پاساژ‌ها و مراکز تفریحی و کافه‌ها همچنان باز هستند!

او ضمن انتقاد به این موضوع که عنوان شده در جشنواره تئاتر فجر امسال تنها آثاری که از سال ۱۳۹۹  تا آبان ۱۴۰۰ اجرا شده‌اند، فرصت شرکت دارند، بیان کرد: این قضیه سوالی در ذهن من ایجاد کرد که چگونه می‌توان چنین آثاری را ارائه داد درحالیکه در این ایام اجرایی برگزار نشده است! نهایت ۳ تا ۴ اجرا بوده است، آیا جشنواره امسال قرار است با این تعداد کم برگزار شود؟! ما در دی و بهمن سال ۹۸ اجرایی داشتیم و تقاضا کردیم که اگر قرار است جشنواره‌ای برگزار شود این اثر را ارائه کنیم که گفتند " خیر آثار  باید در مدت زمان تعیین شده باشند". چه خوب است که اجرا‌هایی که یکی دو ماه قبل از شیوع کرونا برگزار شده بودند هم امکان شرکت در جشنواره فجر امسال را داشته باشند، چرا که نباید از یاد ببریم که کرونا استثنا‌های بسیاری ایجاد کرده و هیچ قانونی به روال قوانین قبل از کرونا برگزار نمی‌شود؛ بنابراین درخواست همکاری با گروه‌های جا مانده از جشنواره را داریم.

«بهروزمنش»  در انتها ضمن گلایه به بی توجهی مسئولان به سلامت هنرمندان در شرایط کرونا و عدم واکسیناسیون تمامی بازیگران گفت:  مسائل ایمنی، بهداشتی تا حد امکان رعایت می‌شود، اما ما بازیگران به دلیل عدم امکان استفاده از ماسک به خوبی قادر به رعایت پروتکل‌ها نیستیم. یک سری گفتند هنرمندان را زودتر واکسیناسیون کنید و بلافاصله حملات زیادی به ما شد انگار که ما قصد پایمال کردن حقوق دیگران را داشتیم. اینکه می‌گوییم هنرمندان واکسینه شوند به این معنی نیست که خونشان رنگین‌تر از دیگران است بلکه  به این دلیل است که حفظ پروتکل‌ها توسط این قشر امکان پذیر نیست و وقتی پروژه‌ها تعطیل شوند، چیزی برای پخش کردن نداریم و این موضوع در شرایطی که به واسطه کرونا نیاز بیشتری به تولید آثار فرهنگی داریم اتفاق خوبی نیست. علاوه بر این تنها هنرمندانی را واکسینه می‌کردند که یا عضو خانه سینما و خانه تئاتر و یا از اعضای صندوق هنر باشند، من ۱۲ سال است کار می‌کنم، اما بیمه هنرمندان نیستم، عضو خانه سینما و تئاتر و صندوق اعتباری هم نیستم! به این دلیل که قوانین سختی برای این عضویت در نظر گرفته‌اند، به طور نمونه فلان میزان اجرای زنده داشته باشید و بروشور کار‌ها را ارائه بدهید، یا تعداد زیادی فیلم بازی کرده باشید و قرارداد فیلم‌ها را بیاورید! شخصا زمان زیادی است کار می‌کنم،  اما اوایل اصلا بروشور چاپ شده از آثار نداشتیم و قطعا نمی‌توانم به این شکل فعالیت‌های هنری‌ام را ثابت کنم! حقیقتا آنقدر سخت گیری می‌کنند تا از خیر بیمه بگذریم.