به گزارش دیباچه، بارها و بارها اتفاقاتی در سطح جامعه به دلایل گوناگون رخ داده که منجر به اعتراضات طیفی از مردم شده است ؛ مردمی که تعدادشان به اندازه ای هست که صدایشان به گوش مسئولین برسد. حال اینکه این اعتراضات تا چه حد منطقی است و تا چه حد نا درست مورد بحث ما نیست ، آنچه مسلم است ، صد او سیما که عنوان « ملی » بودن را یدک می کشد می بایست با سیاست بیشتری فضای جامعه را به سمت آرامش، وحدت و دوستی هدایت کند؛ وحدت فقط در این نیست که تمام شبکه ها را ملزم کنیم که مردم را تشویق کنند بروند پای صندوق های رای یا بروند راهپیمایی ؛ وحدت آنجایی اهمیت دارد که در شرایط حساس مثل شرایط کنونی که دشمن از اختلافات داخلی خوشحال می شود ،کاری کنیم که به عنوان رسانه ملی ، مردم را به آرامش و وحدت دعوت کنیم ،از افرادی به عنوان کارشناس دعوت کنیم که همه صداها در برنامه هایمان شنیده شود؛ اینکه معترضین هم بدانند همین رسانه ملی می خواهد حرف آنان را منعکس کند تا کمی آرام شوند؛ مگر همین مردم نبودند که برای شهید سردار سپهبد قاسم سلیمانی عاشقانه و بدون دعوت آمدند تا بگویند ما متحد هستیم ؛ ما مردم ایران با همه سلایق و اختلافات برای پرچم کشورمان یک دل هستیم و اجازه نخواهیم داد تا بیگانه گزندی به این کشور برساند. حال به دلیل سنگینی یک اتفاق تلخ عده زیادی از مردم کشورمان عصبانی هستند ، همین مردمی که برای سردار خود آمدند به خیابان ها و گفتند او سردار ما بود ، سردار آسمانی ای که برای دفاع از میهن جانش را فدا کرد؛ باید با یک سیاست سنجیده و در این شرایط بسیار حساس کشورمان ، مسئولین صدا و سیما و در راس آن رئیس صدا و سیما طوری برنامه ریزی کنند تا مجری ای یا کارشناسی نسنجیده و از روی احساسات حرفهایی نزند که وحدت ملی را زیر سوال ببرد و ایجاد تفرقه کند؛
مثال صحبتهای تفرقه انگیز کارشناسان و مجریانی که در این چند روز اخیر به سینماگران و بسیاری از مردم از الفاظ زشت استفاده کردند و در اتفاقی تلخ و وحدت شکن ، مجری یک برنامه روی آنتن ، سخنانی بگوید که باعث پرخاشگری و عصبانیت در جامعه شود.
همین بی سیاستی مدیران صداو سیما باعث شد تا خانه سینما، چهره های هنری و ورزشی ، مسئولین دولتی و حتی برخی از کارکنان صداو سیما نسبت این اتفاقات موضع گیری کنند ،مساله ای که به طور قطع به نقع نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیست و می بایست ریاست سازمان صدا وسیما مراقبت بیشتری از این رسانه ملی بکند.
