پندار اکبری،بازیگر و کارگردان در گفتگویی اختصاصی با دیباچه گفت افراد عادی که در اینستاگرام شهرت به دست آورده اند ناغافل در فرش قرمز فیلمی حضور پیدا می‌کنند! اما قدر پیشکسوتی که سالیان سال کار کرده و حالا در خانه نشسته را نمی‌دانند.
این بازیگر که این روزها در حال آماده سازی نمایشی به کارگردانی پدرش"عبدالرضا اکبری" است در خصوص تجربه حضوراش در سریال"گاندو" اظهار داشت: گاندو سریال بسیار خوبی بود که به شکلی حرفه‌ای نگارش شد و با ژانر اکشن و هیجان انگیزی که داشت جزء معدود کارهای موفقی است که تا کنون تولید شده است. از طرفی تیمی که "جواد افشار" برای این کار انتخاب کرد از بازیگران گرفته تا سایر عوامل در تولید این اثر موفق ،نقش مهمی داشت؛ به هرحال وقتی همه اعضای تیم حرفه‌ای باشند به طور قطع با انگیزه بیشتری کار را جلو می‌برند و نتیجه مطلوبی به دست می‌آید.
وی در ادامه درخصوص وضعیت حال حاضر سریال‌های تلویزیونی و استقبال مخاطبان از این تولیدات به نسبت گذشته گفت: من به شخصه خود را فرزند تلویزیون می‌دانم بهترین سریال‌ها، خاطرات خوب و موقعیتی که درحال حاضر دارم را مدیون حضور در این رسانه هستم ؛ سابق کارهایی تولید می شد که مردم بی نهایت دوست داشتند اما امروز اینطور نیست و این واقعیت تلخی است که باید آن را پذیرفت. سریال‌ها و فیلمهای تلویزیونی ما از مرحله نگارش تا کارگردانی دچار افت شدید شده و خروجی خوبی ندارند و این موضوع دلایل متفاوتی دارد؛یک عده ترجیح می‌دهند فیلم و سریال کم هزینه تولید کنند و به همین دلیل بودجه کمی به این موضوع اختصاص می‌دهند؛یک عده فقط می‌خواهند کاری تولید کنند و صرفا برای اینکه در صحنه باشند تولید می‌کنند درنتیجه وقتی ما با نظرات مردم در کوچه و خیابان مواجه می‌شویم از اینکه که یک زمان تلویزیون ما مخاطبان بسیاری داشت و حالا رفته به رفته مخاطبانش را از دست داده ناراحت و دلچرکین هستند؛ به این علت که این رسانه نتوانسته با پخش سریال‌ها و برنامه‌های موفق رضایت مخاطبان را جلب کند.
بازیگر سریال "فاصله‌ها" افزود: متأسفانه در یک سری از فیلمنامه‌ها فقط اسم شخصیت‌ها عوض می‌شود؛قصه،سوژه و محوریت داستان همان است و زمانی که به خود من بعنوان بازیگر کاری پیشنهاد می‌شود آنقدر جذابیت ندارد که آن را بپذیرم چون احساس می‌کنم این نقش را قبلا بازی کرده‌ام و دلم نمی‌خواهد وارد یک پروسه تکراری بشوم؛ اما به هرحال کار با ما یا بدون ما ساخته می‌شود و مخاطب یا اجبارا نگاه می‌کند و یا کانال ماهواره را می‌گیرد و سریال‌های ماهواره را می‌بیند و این یک فاجعه است چرا که قبل از ما خیلی از افراد برای این رسانه تلاش کردند و بعد از ما هم افراد دیگری تلاش می‌کنند و زمانی که مخاطب نداشته باشند تمام زحماتشان از بین خواهد رفت.
این بازیگر که در زمینه کارگردانی فیلم کوتاه هم فعالیت داشته درخصوص شرایط فیلمسازی در کشور و مشکلاتی که پیش روی فیلمسازان جوان قرار دارد عنوان کرد: مهمترین مشکل فیلمسازی در کشور ما بها ندادن به فیلمسازان جوان است؛ متأسفانه در این زمینه استعداد یابی نمی‌شود و جشنواره‌ها و فستیوالی برای آن برگزار نمی‌کنند تا نیروهای با استعداد خود را نشان بدهند و از بین آنها بهترین‌ها انتخاب شوند. وقتی کسی این مرحله را به سختی طی کند تازه باید به دنبال مجوز و سرمایه گذار برود. کسب مجوز هم مراحل مختلفی دارد از مجوز ساخت گرفته تا مجوز سطح شهر و مجوز پخش . اگر کسی با یک دوربین فیلمبرداری وارد خیابان شود اولین ماشین پلیسی که رد شود او را مورد بازجویی قرار می‌دهد و کاری ندارد گروه حرفه‌ای باشد یا فیلمساز جوان و دانشجو. چرا به این دلیل که مجوز فیلمبرداری حتما باید داشته باشید؛ گرفتن مجوز فیلمبرداری هم خود داستان پیچیده‌ای دارد و این مسائل همه تبدیل به یک مانع می‌شود که فیلمساز نتواند به راحتی فیلمی را بنویسد و بسازد؛ فیلمنامه نویس در نگارش همیشه باید به این موضوع فکر کند که در رابطه با موضوعاتی بنویسد که حساسیت و سخت گیری به دنبال نداشته باشند و این یعنی محدود کردن نویسنده و زمانی که کارگردان و نویسنده محدود فکر کند خلاقیت را از دست می‌دهد.
وی افزود: من با تجربه‌ای که در ساخت چند فیلم کوتاه دارم متأسفانه هیچ مرکزی را نمی‌شناسم که به پخش فیلمهای کوتاه بها بدهد تا این فیلم‌ها دیده شوند البته شاید برخی مراکز باشند اما اولویت با کسان دیگری است و در آنجا هم فیلترهای خاصی وجود دارد که چه فیلمی پخش شود چه فیلمی پخش نشود و برای منکه هیچ تریبونی ندارم این یک امتیاز منفی است بنابراین مجبور میشوم به جشنواره‌های خارجی رجوع کنم اما شرکت دراین جشنواره‌ها هم پول خوبی می‌خواهد تازه آیا بشود یا نشود. از طرفی وقتی بعنوان فیلمساز آزاد فیلم کوتاهی بسازید و فیلم را در جشنواره فیلم تهران شرکت بدهید اولویت با کسانی است که سینمای جوان تهیه کننده فیلمشان باشد؛ موردی که سال گذشته برای من پیش آمد و من فیلم کوتاهم را به دفتر جشنواره ارائه دادم منتهی دیدیم که در میان 400 فیلمی که شرکت کرده بودند فقط 15 فیلم به بخش فیلمهای انتخابی راه پیدا کردند که از میان این 15 فیلم تهیه کننده 14 فیلم سینمای جوان بود و همین 14 فیلم برای جشنواره فجر انتخاب شدند! این دقیقا همان داستان باندبازی و اولیت بندی است.
کارگردان فیلم کوتاه "جاده فرعی" در پاسخ به این پرسش که بیشتر تمایل به ساخت فیلم با چه موضوعی را دارد؟ گفت: من به مضمون فیلم و حرفی که می‌زند فکر نمی‌کنم و برای من بیشتر اهمیت دارد که فیلمم در ژانر اکشن و هیجانی باشدو بیننده را در هر لحظه غافلگیر کند و به او قدرت فکر کردن در لحظه را ندهد. اصولا طرفدار این بخش هستم و علاقمندم این ژانر را دنبال کنم ما مقطعی طولانی را با این سینما رشد کردیم یعنی از دهه 60 تا 70 سینمای ما ژانر اکشن و هیجان انگیزی داشت و اینها باعث شد ما به سینما علاقمند شویم اما از دهه 70 این اتفاق کمرنگ شد.
فرزند "عبدالرضا اکبری" ضمن اشاره به این موضوع که در فضای مجازی فعالیت دارد درخصوص مشکلات و حواشی این حضور برای چهره‌ها بیان کرد: متأسفانه در کشور ما قبل از اینکه آموزش فرهنگ استفاده از چیزی شکل بگیرد استفاده از آن باب می‌شود؛امروز همه سرگرم اینستاگرام و تلگرام هستند و این موضوع باعث شده وقتی صحبت می‌کنیم به جای گوش دادن به ما سر در گوشی ببرند.فرقی نمی‌کند بازیگر یا خواننده باشیم حتی اگر یک فرد عادی هم باشیم وقتی فرهنگ استفاده را ندانیم دچار مشکل خواهیم شد. وقتی همه چیز زندگی را در فضای مجازی بیان کنیم دیگر زندگی شخصی نیست بلکه عمومی است و این اشتباهی محض است . متأسفانه خیلی از دوستان و همکاران و مردم عادی همه چیز زندگی خود را نشر می‌دهند که این اتفاق بدی است زیرا بخش زیادی از مردم ما توهم شهرت دارند و فکر می‌کنند آدمهای مطرحی هستند و یا دوست دارند باشند بنابراین به هرکاری دست می‌زنند تا این اتفاق بیفتد و این نشان از عدم آگاهی دارد.
وی در انتها افزود: متأسفانه امروز هرکس بیشتر در این زمینه فعال باشد توجه بیشتری می‌گیرد یک سری افراد عادی که در اینستاگرام شهرت به دست آورده‌اند ناغافل در فرش قرمز فیلمی حضور پیدا می‌کنند! اما قدر پیشکسوتی که سالیان سال کار کرده و حالا در خانه نشسته را نمی‌دانند. آدمی که در اینترنت جفنگ بازی در می‌آورد، در سریال و فیلم سینمایی بازی می‌کند و کسی که تمام عمر تجربه کرده و درس این کار را خوانده بیکار می‌ماند! متأسفانه فضای مجازی شهرت کاذبی برای یک عده به وجود آورده است و جالب این است که این افراد وقتی در مراسم فرش قرمز حضور پیدا می‌کنند عکاس‌های ویژه خود را دارند که فقط از خودشان عکس می‌گیرد تا بیشتر باعث معروفیت شان شود.
گفت و گو از: اعظم صفایی
