محمد حسن
گودرزی : صنعت سینما در
طول تاریخ و از زمان به وجود آمدن، شاهد دوران گوناگونی بوده است. به عقیده برخی
از منتقدان سینمایی، یکی از بهترین دهه های تاریخ سینما دهه هفتاد میلادی بود. دهه
ای که علاوه بر ورود برخی از بزرگترین فیلمسازان تاریخ سینما به این صنعت مانند
استیون اسپیلبرگ، مارتین اسکورسیزی و جرج لوکاس، شاهد روی پرده آمدن برخی از
بزرگترین و بهترین فیلم های تاریخ سینما بود.
پرتقال کوکی،
راکی، راننده تاکسی، بیگانه، آنی هال و جنگ ستارگان برخی از بزرگترین نام های
تاریخ سینما هستند که در دهه هفتاد بر پرده سینما های جهان ظاهر شدند. اما یکی از
فیلم هایی که علاوه بر منتقدان، تاثیر بسزایی در میان مردم در سراسر جهان داشت،
فیلم پدرخوانده (The Godfather) بود که در
سال 1972 دنیای سینما را مجذوب خود کرد و به نوعی باعث زنده شدن ساب ژانر فیلم های
گانگستری شد.
پدرخوانده
علاوه بر فروش تجاری فوق العاده ای که داشت و توانست با بودجه 6.5 میلیونی خود،
فروش 265 میلیونی در جهان داشته باشد. علاوه بر این موفقیت، فیلم برنده سه جایزه
اسکار در بخش های بهترین بازیگر مرد (مارلون براندو)، بهترین فیلمنامه اقتباسی و
بهترین فیلم شد. اما در کنار این موفقیت ها، موسیقی متن پدرخوانده به شدت محبوبیت
پیدا کرد. موسیقی متنی که کار آهنگساز کهنه کار ایتالیایی به نام نینو روتا (Nino
Rota) بود.
جیووانی نینو
روتا (Giovanni "Nino" Rota) در 3
دسامبر 1911 در میلان ایتالیا و در خانواده ای هنرمند به دنیا آمد. روتا از همان
کودکی به عنوان یک اعجوبه در زمینه موسیقی مطرح شد و اولین اوراتوریو (Oratorio)
{ یک ساخته موسیقایی بزرگ برای اجرا به وسیله ارکستر، گروه کر و تکنوازان است} خود
را در سن 11 سالگی نوشت. در ادامه «روتا » اجراهایی در میلان و بعد ها در پاریس
داشت و بعد ها به طور جدی در آکادمی سانتا سیسیلیا (Santa
Cecilia Academy) در شهر رُم به تحصیل موسیقی پرداخت و در
سال 1930 فارغ التحصیل شد.
روتا به تشویق
آرتورو توسکانینی به ایالات متحده رفت و در آنجا از 1930 تا 1932 زندگی کرد. وی
موفق به دریافت بورس تحصیلی موسسه کورتیس فیلادلفیا (Curtis
Institute of Philadelphia)و تحصیلات خود را در آنجا ادامه داد. در بازگشت
به میلان، وی پایان نامه ای درباره آهنگساز دوره رنسانس جوزفه زارلینو (Gioseffo
Zarlino)نوشت. روتا مدرک ادبیات از دانشگاه میلان را
به دست آورد و در سال 1937 فارغ التحصیل شد.
اولین فیلمی
که روتا کار نوشتن موسیقی آن را بر عهده داشت، فیلمی ایتالیایی به نام قطار
توریستی (Treno popolare -Tourist Train)
بود اما اولین شهرت روتا با فیلم فیلم کوه شیشه ای (The
Glass Mountain) در سال 1949 به دست آمد. از دیگر کار های
معروف روتا تا قبل از پدرخوانده، می توان به جاده (La
strada) محصول 1954 به کارگردانی فدریکو فلینی، جنگ
و صلح (War and Peace) محصول
مشترک ایتالیا و آمریکا در سال 1956، شب های کابیرا (Nights
of Cabiria) در سال 1957، زندگی زیباست (La
Dolce Vita) در سال 1960، 8½ در سال 1963 و روما (Roma)
در سال 1972 را نام برد.
فرانسیس فورد
کاپولا کارگردان پدرخوانده شخصا از روتا خواست که موسیقی متن فیلم پدرخوانده را
بسازد. برای ساخت موسیقی فیلم، روتا تلاش کرد که با موقیعت و شخصیت های فیلم آشنا
شود و برای این کار از موسیقی که قبلا در سال 1958 برای فیلم فورتونلا (Fortunella)
ساخته بود کمک گرفت. روتا این کار را به منظور ایجاد احساس ایتالیایی و تِم ناراحت
کننده فیلم پدرخوانده انجام داد. رابرت ایوانز (Robert
Evans) مدیر اجرایی کمپانی پارامونت موسیقی ساخت
روتا را بیش از حد روشنفکرانه دانست و خواست از آن در فیلم استفاده نشود. اما کاپولا
توانست ایوانز را برای استفاده این موسیقی در فیلم متقاعد کند.
موسیقی فیلم
پدر خوانده یکی از پنج نامزد نهایی برای کسب عنوان بهترین موسیقی در مراسم اسکار
1972 شد اما به دلیل اینکه آکادمی تشخیص داد تِم این آهنگ در فیلم فورتونلا
استفاده شده و اهنگ پدرخوانده خیلی به این آهنگ شبیه است، رای گیری دوباره ای
انجام شد و روتا از نامزدی اسکار کنارگذاشته شد. با این همه روتا جوایز گُلدن
گلوب، بَفتا و گِرِمی را برای این فیلم دریافت کرد. روتا بعد ها در سال 1974 برای
قسمت دوم پدرخوانده جایزه اسکار را دریافت کرد. آخرین کار در زمینه ساخت موسیقی در
سال 1979 و برای فیلم طوفان (Hurricane)
بود. این اهنگساز برجسته ایتالیایی در 10 آوریل 1979 در رُم درگذشت.
