گروه رستاک این روزها همچون
همیشه پرکار و پرانرژی مشغول فعالیت است؛ این گروه به تازگی در کنسرت اخیر خود در
تهران به روی صحنه رفت که با استقبال زیاد طرفدارانش مواجه شد و پس ازآن در اربیل
عراق و جزیره کیش به اجرای برنامه پرداخت. آلبوم «بهار» تازه ترین اثر ارائه شده
توسط گروه رستاک است که قطعاتی از آن در کنسرتهای نام برده شده اجرا شد.
آلبوم بهار بازخورد
خوبی داشت
این آلبوم بازخورد خوبی
دربین مخاطبان داشت و فرزاد مرادی،خواننده و نوازنده گروه رستاک درباره این اثر به خبرنگار فرهنگی دیباچه گفت:
ایده طراحی و تولید آلبوم بهاراز دی ماه گذشته استارت زده شد؛ این آلبوم شامل 7
اپیزود است که به موسیقی بهارانه فولکلور پنج منطقه ایران میپردازد،درکنار دو
قطعه فارسی که سوژه بهاری داشتند.این آلبوم در ایام عید و در قالب یک مهمانی
دورهمی با حضور چند تن از اساتید عزیز حوزه موسیقی نواحی ایران فیلمبرداری شد و در
نهایت بعد از پایان یافتن مراحل تدوین و کسب مجوز، در ابتدای ماه رمضان آماده
انتشار شد که تهیه کننده محترم کار ترجیح دادند بعد از ایام ماه رمضان و در روز
عید فطر آلبوم را منتشر کنند.
وی افزود: در این آلبوم از
موسیقی مناطق بختیاری، هرمزگان ، آذرباییجان، کردستان و گیلان استفاده شد و البته دو
ترانه و تصنیف قدیمی به زبان فارسی که توسط آقایان احمدی فر و اسماعیل پور اجرا
شد. کارهای بعدی را من و برادرم بهزاد
مرادی و مجید پوستی (از دوستان قدیمی گروه
که به تازگی به گروه بازگشتند) خواندیم. خوشبختانه آلبوم بازخورد خوبی داشت و
همراهان و مخاطبان ارتباط خوبی با آن برقرار کردند.
بازآفرینی موسیقی
محلی به دور از تداعی معانی شعر
خواننده گروه «رستاک» در
پاسخ به این که رمز موفقیت گروه رستاک در علاقمند کردن مردم به این نوع موسیقی
درچه چیزبوده است گفت: من و خیلی از بچههای گروه نوازندههایی هستیم که از زمان
سنین کودکی نواختن ساز را شروع کردیم. من نوازنده ساز تنبور هستم که از سازهای اصیل
موسیقی کردستان و کرمانشاه است و سالهاست که دغدغه موسیقی محلی را داشتهام. در
سنین نوزده و بیست سالگی بودم که با سیامک سپهری آشنا شدم که به تازگی گروه رستاک
را تشکیل داده بودند.سیامک تصمیم داشت درحوزه موسیقی فولکورفعالیت کند. ایشان در
سال 1376 در فستیوال موسیقی نواحی شرکت کرد و به نتیجه رسید که این نوع از موسیقی
قابلیت این را دارد از حالت موزهای خارج شود و میتوان از پتانسیلهای آن استفاده
کرد و با یک بیان جدید به مخاطبین نسل امروز ارائه کرد.
درواقع سیامک دنبال روشی در ارائه موسیقی بود که بدون وابستگی به تداعی
معانی شعر بتواند از طریق جذابیتهای موسیقایی با مخاطبان خارج از جغرافیای فرهنگی
مربوطه ارتباط بگیرد؛ بدین ترتیب گروه رستاک با ساختاری تجربه گرایانه، پا در مسیری
گذاشت که تا به حال آزمایش نشده بود و در 10 سال اول فعالیتش شیوههای مختلفی از
مواجهه با موسیقی فولکلور را تجربه کرد.رستاک در ابتدا گرایش خاصی به تلفیق موسیقی«فولکلور»با
موسیقی«الکترونیک »داشت.چه در سازبندی و چه در محتوا و تنظیم،که حاصل آن تولید آثار
بسیار زیادی در زمینه موسیقی فیلم،تئاترو پروژههای مختلف به سفارش سازمانهایی
مثل صدا وسیما، حوزه هنری، میراث فرهنگی و...بود. محور همه این فعالیتها تمرکز بر
سوژههای موسیقی نواحی ایران بود. در همه این سالها تلاش ما براین بود که آثاری
تولید شود که بدون وابستگی به شعر و کلام بتواند با مخاطبان غیربومی ارتباط بیشتری
بگیرد.
سبکی خاص رستاک
وی ادامه داد:اولین آلبوم
ما به صورت صوتی منتشر شد که« رنگوارههای کهن» نام داشت و پس از آن دومین آلبوم
یعنی «همه اقوام من» به صورت تصویری منتشر شد؛ افراد
بسیاری با کار ارتباط برقرار کردند. موسیقی "فولکلور" قابلیتهای بسیاری
دارد اما چگونگی و استفاده صحیح از این قابلیتها و نحوه مواجهه و ارائه آن بسیار
مهم و تعیین کننده است.هدف ما تولید یک اثر فرهنگی،هنری و موسیقایی بود که قابلیت
ارتباط با مخاطبان بیشتری از اقشار و سنین مختلف جامعه داشته باشد و خوشبختانه فکر
میکنم تا حدود زیادی در انجام آن موفق
بودیم و این کار تبدیل به سبکی شده است که
امروز به "سبک رستاکی" مشهور است.
«مرادی» در پاسخ به این
پرسش که آیا انتخاب موسیقی نواحی به عنوان شاخه اصلی فعالیت رستاک در ابتدای کار
برای اعضای آن نوعی ریسک به حساب نمیآمد بیان کرد؟ دقیقا این کار برای ما ریسک
داشت و دلیل آن هم این بود که شیوه ارائه در گذشته امتحان نشده بود. البته با نگاهی که ما داشتیم
یعنی ارتباط با مخاطبان بیشتر خارج از محدوده جغرافیایی فرهنگی هر سوژه همچنین مطالعه
و پرداختن به موسیقی تمامی مناطق ایران و اینکه ملزم به رعایت
حساسیتهای فرهنگی باشیم و به ظرافتها در اصالتها توجه کنیم و در عین حال احترام
به نگاه مدرن و امروزی داشته باشیم و همه وهمه کار را برای ما سخت میکرد که شاید
بتوان گفت، به دلیل خاص بودن این حرکت،گروه رستاک بیشتر دیده شد. اگر ما از روش
دیگران تقلید میکردیم و طبق نقشه دیگران پیش میرفتیم به طور قطع اتفاق خاصی رخ
نمیداد.باید اعتراف کنم چالش سختی بود و هنوز هم هست زیرا هر روز حساسیتها و
توقعات مردم بیشتر میشود و آثار ما با کارهای قبلی خودمان مقایسه میشود در نتیجه
باید حواسمان جمع باشد تا آسیبی نبینیم.
شرکت در کنفراس
تداکس اربیل عراق
وی در خصوص فعالیت رستاک در
برگزاری کنسرتها گفت: آخرین کنسرتی که در تهران برگزار کردیم دو سانس اجرا در برج
میلاد بود که در تاریخ 28 تیرماه برگزار شد و خوشبختانه مثل همیشه باحمایت بسیار
خوب مخاطبانمان همراه شد و به مرحله سولد آوت رسیدیم .بخش اصلی رپرتوار این کنسرت
بر اساس «آلبوم بهار» بود به علاوه قطعات پرطرفدارکه مردم با آنها خاطره داشتند.اتفاقات
خاص و جدیدی نیز دراین کنسرت رقم خورد که به دلیل اینکه به زودی شاهد تمدید کنسرت
تهران خواهیم بود از بیان آن خودداری میکنم تا سورپرایز آن برای مخاطبین جدید حفظ شود.
این هنرمند در ادامه تصریح
کرد: بعد از این اجرا کنسرتی دیگردر اربیل
عراق داشتیم که برای کنفراس بین المللی «تداکس» که با حضور و سخنرانی انسانهای موفق در
سطح دنیا برگزار میشود، بود و ما تنها گروه موسیقی حاضر در این کنفراس بودیم و
بعد از آن هم دو شب در جزیره کیش به روی صحنه رفتیم.
فشار اقتصادی تأثیر
زیادی بر میزان حضور مردم در کنسرتها گذاشته است
این خواننده موسیقی محلی در
پایان صحبتهای خود گفت: در حال حاضر شرایط اقتصادی مردم نابسامان است و همیشه در
این شرایط سبد فرهنگی مردم بیشترین آسیب را میبیند چرا که معمولا افراد پولی را
برای هزینه در بخشهای مختلف زندگی کنار میگذارند و معمولا بخش فرهنگی آخرین بخشی
است که بودجه ای برای آن اختصاص مییابد. شرایط اقتصادی تأثیر زیادی برمیزان حضور
مردم در کنسرتها گذاشت اما به هرحال مردم به این بخش نیاز دارند زیرا فشار روحی
ناشی از کار و شرایط نامساعد زندگی با ایجاد روحیه خوب در کنسرتها تا حدودی کم میشود
و ما هنرمندان هم سعی کردهایم با ایجاد فضایی شاد و انرژیک به تماشگران روحیه بدهیم و مردم هم با حضور در
کنسرتها از هنرمندان خود حمایت میکنند.
گفت وگو: اعظم صفایی
گروه رستاک اصیل ترین سرود شوشتری را بنام دزفولی نامگذاری میکند و این بزرگترین بی اطلاعی گروه و کسانیست که ترویج میدهند.
ترانه بیو بریمش از گروه رستاک. سروده وسرود ملت شوشتر است.
نه دزفول