فیلم کوتاه در هیبت یک گونه تعریف شده و البته مستقل!

به گزارش خبرنگار سینمایی دیباچه، فیلم کوتاه، همان زمان که عکاسی بوجود آمد متولد شد. فیلم کوتاه مجموعه ای از فریم هایی است که رویدادی را پیش چشم مخاطب روایت می کنند و جهان را با نگاهی جدید به او می نمایانند. فیلم کوتاه طی سالهای اخیر مانند شعر به سبک ها و گونه های مختلفی تقسیم بندی شده و به نوعی در ژانر بودنش به استقلال رسیده است.

باید گفت تا همین چند سال پیش، روند رشد فیلم کوتاه در ایران به گونه ای دیگر بوده است! در ایران فیلمسازان فیلم کوتاه این عرصه را مرحله ای برای ورود به جمع فیلمسازان آثار بلند می دانستند و هنوز هستند کارگردان هایی که با همین نیت فیلم کوتاه می سازند! که البته چاره دیگری ندارند زیرا آنها باید رزومه درخوری داشته باشند تا تهیه کنندگان حرفه ای به آنها اعتماد کنند و به سرمایه گذاری تمایل نشان دهند؛ از طرفی فیلم کوتاه هیچگاه توجیه اقتصادی نداشته است تا کارگردان و عوامل سازنده را پای بند این عرصه کند. همه این موضوعات باعث شده فیلم کوتاه هیچ گاه هنری مستقل به حساب نیاید! که کاملأ طبیعی است، زیرا ایران هیچگاه در هیچ یک از عرصه های فرهنگی و هنری پیشرو نبوده و در این ماراتن طولانی، همیشه از اروپا و دیگر قاره های پهناور عقب تر بوده است، آن هم به فاصله چند سال!

اما اوضاع آنقدر هم بد نیست و کورسوی امیدی وجود دارد، زیرا طی سالهای اخیر فیلمسازان ایرانی با ساخت آثاری در حد و اندازه های اثری استاندارد در عرصه های جهانی خوش درخشیده اند و همین کسب موفقیت ها می تواند انگیزه ای برای ساخت آثار بهتر و با کیفیت تر باشد.

یکی از دلایل این پیشروی، ارتباط فیلمسازان و تهیه کنندگان با جشنواره های خارجی است، اتفاق خوبی که آنرا به تکنولوژی مدیونیم زیرا آنچه کره عظیم خاکی را به کشوری بزرگ با شهرهای متعدد تبدیل کرده است نعمتی به نام اینترنت است.

آنهایی که گذشته های نه چندان دور را به یاد دارند می دانند که تا همین چند سال پیش شرکت در جشنواره های خارجی به این سادگی ها نبود زیرا اطلاع رسانی کمتر بود و هیچکس فکر نمی کرد روزی برسد که در عرض چند دقیقه بتوان فیلمی را از این سوی دنیا به آن فرستاد. حال که چنین امکانی وجود دارد بهتر آن است که تهیه کنندگان نگاه جدی تری به مقوله فیلم کوتاه داشته باشند و با تزریق سرمایه به این بخش از سینما، قدم های موفق بعدی را تضمین کنند.

در پایان باید گفت، با اینکه گروه سینماهای «هنرو تجربه» با اختصاص دادن سانس هایی به فیلم های کوتاه گوشه ای از کار را گرفته و برخی از فرهنگسراها هرازگاهی به اکران این آثار می کنند اما زمان آن رسیده که مسئولان نگاه صرفأ جشنواره ای خود را ارتقاء دهند و برای اکران گسترده آثار کوتاه و بهبود وضعیت اقتصادی این گونه از سینما فکری کنند تا فعالان عرصه فیلم کوتاه با احساس امنیت بیشتر به تولید اثر بپردازند و در این عرصه باقی بمانند.

یادداشت وحید خانه ساز