به گزارش دیباچه، سعید فرجپوری (آهنگساز، نوازنده کمانچه
و عضو گروه دستان) ، درباره کنسرت دونوازی خود با پژمان حدادی
گفت: این کنسرت دونوازی را علاوه بر شیراز در شهرکرد نیز روی صحنه خواهیم برد. من از
قبلترها قصد داشتم علاوه بر کنسرتهایی که برگزار میکنم، مسترکلاسهایی را در شهرستانهای
ایران نیز برگزار کنم و درباره ردیف موسیقی دستگاهی و همچنین قطعاتی که خودم ساختهام
طی این کارگاهها مطالبی را به نسل جدید موسیقی کشورمان ارائه کنم.
این نوازنده کمانچه که سابقه همکاری با
موزیسینهایی چون محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان و حسین علیزاده را در کارنامه خود دارد،
در ادامه افزود: من و آقای پژمان حدادی تصمیم گرفتیم ضمن برگزاری این کارگاهها در
شهرستانها، کنسرتهایی را نیز برگزار کنیم. ما در تاریخ 25 و 26 مرداد مسترکلاسهایی
را در شهر شیراز برگزار خواهیم کرد و روز 27 مرداد نیز به همراه آقای حدادی یک کنسرت
دونوازی را روی صحنه میبریم. در ادامه روز دوم و سوم شهریور نیز در شهرکرد کارگاه
ساز کمانچه برگزار خواهیم کرد و همانند شیراز در این شهر هم کنسرت دونوازی تنبک و کمانچه
را روی صحنه خواهیم برد.
وی ضمن
انتقاد از رویکرد صرفا تجاری که بر فضای موسیقی کشور حاکم شده، عنوان کرد: در حال حاضر
فضای موسیقی نسبت به گذشته بسیار تغییر کرده و جنبه تجاری آن بسیار بیشتر شده است تا
جنبه فرهنگی آن. متاسفانه نگاه و وسواس فرهنگی که میبایست نسبت به فرهنگ وجود داشته
باشد بسیار کمتر شده و جای خود را به نگاهی کاسبکارانه داده است. امروزه مسئله فرهنگی
موسیقی صرفا از دریچه یک کالای تجاری مورد برخورد قرار میگیرد و وسواسها و مسئولیتهایی
که میبایست وجود داشته باشد بسیار کمتر دیده میشود.
سعید فرجپوری در ادامه افزود: وقتی نگاهی
به رادیو و تلویزیون و وزارت ارشاد و سایر نهادهای مرتبط میاندازیم به وضوح میبینیم
الان بیشتر از موسیقیهای پاپ و لایت حمایت میشود و من واقعا نمیدانم با چه هدفی
این ژانرها در محوریت کار و حمایت و توجه آنها قرار گرفته است؟ در همه جای دنیا سیستمهای
حاکم تلاش میکنند فرهنگ شنیداری مردم را ارتقا بدهند و این کار نیز از طریق حمایت
و توجه به موسیقی هنری و موسیقی کلاسیک همان کشورها صورت میگیرد؛ ولی متاسفانه اکنون
شاهد آن هستیم که چنین رویکردی اصلا در کشورمان و در نگاه مسئولان دیده نمیشود.
این موسیقیدان در بخش دیگری از سخنانش عنوان
کرد: انگیزههای اجرای موسیقی در این دوره بیشتر انگیزههای مالی و تجاری است و نه
فرهنگی. متاسفانه در شرایط کنونی این نگاه بسیار گسترش پیدا کرده است. البته امثال
من که مسئولیتی در این زمینه احساس میکنیم با نگاه فرهنگی به مسئله موسیقی میپردازیم؛
به هر حال ما در دورههای مختلفی مانند دوران گروه شیدا، گروه عارف، کانون چاووش، گروه
داستان و گروه آوا سعی در ارتقای سطح فرهنگ شنیداری جامعه کردهایم.
وی همچنین
گفت: ما شنوندههای خودمان را داریم و تصمیم گرفتهایم انتظارات آنها را برآورده کنیم
و این را وظیفه خودمان میدانیم. حالا که موسیقی تغییر کرده و تجاری شده قرار نیست
که ما هم به وظیفه خودمان عمل نکنیم.
سعید فرجپوری در ادامه افزود: انتظار ما
از دولت این است که مانند بقیه جاهای دنیا، موسیقی هنری و کلاسیک مورد حمایت قرار بگیرد.
موسیقی کلاسیک مانند موسیقی پاپ نیست و باید از آن حمایت شود تا ارتقا سطح فرهنگ شنیداری
مردم به واسطه همین موسیقی اتفاق بیفتد. متاسفانه دستگاههای مسئول در این زمینه هیچ
مسئولیتی احساس نمیکنند و با توجه به همان نگاه تجاری و کاسبکارانه، فرهنگ شنیداری
مردم کشورمان دچار در همریختگی شده است.
این عضو گروه دستان گفت: انتظار میرود
ارگانهایی که در زمینه موسیقی تاثیرگذار به حساب می آیند بیشتر از فرهنگ اصیل شنیداری
کشورمان حمایت کنند؛ هر چند من حمایتی نمیبینم. دولت جدید هنوز روی کار نیامده است
اما ما از آقای روحانی انتظار داریم کسانی در زمینه موسیقی و فرهنگ در راس کارها و
امور قرار داده شوند که به این مسئله توجه داشته باشند. چراکه حفظ فرهنگ تاریخی و هنری
یک کشور و حمایت از آن مسئلهای است که باعث میشود سطح نگرش مردم و فرهنگ جامعه بالاتر
برود و در نگرش و کیفیت نگاه و زندگی مردم تأثیر بسزایی دارد. در واقع بنیانهای یک
جامعه را همین فرهنگ میسازد و تلاش امثال ما نیز در این زمینه کاملا فردیست و عشق
خودمان به همین فرهنگ باعث حرکتمان شده است؛ البته که این تلاشهای فردی کافی نیست
و مسئولان باید در این زمینه به وظیفه خودشان عمل کنند.