به گزارش خبرنگار سینمایی دیباچه، قاچاق فیلم
معضلی است که سالهاست بر سینمای ایران سایه افکنده و تهیه کنندگان و سینماگران را
با مشکل مواجه کرده است.
همه می دانند که قانون «کپی رایت» در ایران بی
معنا است و در هیچ عرصه ای به این اصل توجه نمی شود! زیرا قانونی برای آن تعریف
نشده است. آلبوم های موسیقی به راحتی در فضای مجازی منتشر می شوند؛ تا تهیه
کنندگان و سرمایه گذاران به راحتی ورشکست شوند! ایده ها و طرح ها به راحتی سرقت می شوند و مورد
استفاده های قانونی و غیر قانونی قرار می گیرند! شکل و شمایل محصولات برنده های خارجی
توسط شرکت و کارخانه های معتبر کپی می شود و فیلم های سینمایی روز دنیا در قالب دی
وی به قیمت دو هزار تومان در خیابان ها فروخته می شوند؛ و هیچ نظارتی بر این کاستی
وجود ندارد!
«کپی رایت» رشته ای است که سر دراز دارد و ریشه
یابی آن مجال بیشتری می طلبد و در این یادداشت نمی گنجد؛ اما موضوعی که به آن می
توان پرداخت اصول اخلاقی، فرهنگی و انسانی است که عدم وجود آن، گاه به گاه باعث می
شود فیلمی در حال اکران، سر از پیاده روها در بیاورد، آن هم باکیفیت پایین و برچسبی
که تا به آخر گوشه تصویر دیده می شود و تأکید می کند که فیلم «نسخه بازبینی» است!
و این بدان معنا است که فیلم برای دریافت مجوز(حال هر مجوزی) به یکی از سازمان ها
یا ارگانهای ذیربط ارسال شده است!
فیلم سینمایی «گشت2» ساخته سعید سهیلی آخرین
قربانی این اتفاق تلخ است و پیش از آن نسخه بازبینی فیلم سینمایی «عصبانی نیستم»
ساخته رضا درمیشیان سر از خیابان و کیسه فیلم فروشان درآورده بود! و قربانی بزرگی
این اتفاق فیلم «سنتوری» یکی از آثار داریوش مهرجویی است که تعلل و تأخیر در اکران
باعث شد نخسه بی کیفیت فیلم به دست مخاطبان برسد!
«گشت2» فیلمی کمدی است که با فروش نزدیک به میلیارد
یکی از رکوردداران تاریخ سینما به حساب می آید. این فیلم که 67 روز از اکران آن می
گذرد اکنون توسط دستفروشان در گوشه گوشه شهر فروخته می شود؛ آنهم با کیفیتی پایین
و همان جمله معروف گوشه تصویر! «نسخه بازبینی»!
سعید سهیلی کارگردان و تهیه کننده «گشت2» معتقد
است قاچاق «گشت2» اتفاقی مهندسی شده است و با برنامه ریزی قبلی انجام شده؛ زیرا
نسخه موجود در بازار، کپی همان فیلمی است که او به اداره بازرگانی صدا و سیما
ارسال کرده است تا فیلم برای پخش تیزر مجوز بگیرد! و بالاخره اینکه او معتقد است
این اتفاق حاصل شیطنت افرادی است که پیش از این قصد داشتند فیلم اکران نشود یا
سانسور شود!
حال اینکه در این میان، نمی دانیم مقصر کیست و
البته در جایگاه قضاوت نیستیم! اما آنچه مسلم است این است که رسانه ملی باید نظارت
بیشتری در این زمینه به خرج دهد و اکنون که در مظان اتهام قرار دارد با پی گیری موضوع،
به این بگو مگوی فرهنگی پایان دهد؛ تا به این ترتیب به حق و حقوق تهیه کننده
«گشت2» احترام گذاشته و در ریشه کن کردن این آفت فرهنگی قدمی بلند و موثر برداشته
باشد.
برای حفظ سینمای ایران نسخه قاچاق نخریم و پایبندی به اصول اخلاقی و
انسانی قانون اول زندگیمان شود!
یادداشت وحید خانه ساز
