به گزارش خبرنگار تئاتر دیباچه، چهاردهم اردیبهشت ماه روز بازیگر است و خانه تئاتر هر سال در چنین روزی جشن می گیرد.

بی شک بازیگری یکی از سخت ترین شغل هاست(اگر شغل به حسابش آوریم!) تا آنجا که برخی آن را با شغل سختی چون کارگری معدن مقایسه کرده اند که مثال درستی است؛ بخصوص در ایران که بازیگران امنیت شغلی ندارند و بیشتر آنها با مشکل معیشت و بیمه و مسکن روبرو هستند. 

در تئاتر اما این وضعیت اسفبارتر است هرچند؛ خانه تئاتر و مسئولانش که همه از هنرمندان تئاتر هستند برای بهبود بخشیدن به اوضاع تلاش می کنند. راه اندازی انجمن های صنفی مختلف، بیمه هنرمندان و برخی از این تلاش هاست. با همه این تلاش ها اما هنوز هستند هنرمندانی که در مضیغه های بسیار ببرند؛ بازیگرانی که زمانی نه چندان دور پرکار بودند و اکنون فراموش شده اند و در خانه خشت های دیوار را می شمارند! شاید یکی از دلایل این اوضاع نابسمان خروجی بی حساب کتاب فارغ التحصیلان باشد آنهم ازدانشگاه هایی که رویشی قارچ گونه دارند و بدون کنکور و گزینش اقدام به جذب دانشجو می کنند .

به هرحال در این یادداشت شادباش، قصد انتقاد یا شمردن کاستی ها نیست، اما آنچه مسلم است این است که در ایران بازیگری سخت است؛ حتی سخت تر از کارگریه معدن! بازیگران ما به جز تعدادی معدود که در سینما و تلویزیون مشغول به کارند جملگی هنرمندان سخت کوشی هستند که برای به کمال رسیدن در عرصه هنر تلاش می کنند و سختی های موجود را به جان می خرند تا در زندگیشان چند قدمی پیش روند؛ هرچند این رفتن با سختی و ملال همراه باشد؛ پس با این حساب صبوری بازیگران ما ستودنی است.

 به امید آن روز که بازیگران تئاتر به یاری دلسوزان این هنر روزهای سخت را پشت سر بگذارند و مانند دیگر قشرهای جامعه در آرامش و امنیت به سر ببرند.

بازیگران عزیز و صبور روزتان مبارک!

 

یادداشت وحید خانه ساز