به گزارش خبرنگار سینمایی پایگاه خبری
دیباچه، سینما هنر و صنعتی است که با وجود مخاطبان زنده است، مانند تئاتر و هر هنری که درباره انسان و انسانیت است.
سینمای ایران اما؛ از همان آغاز که آوانس اوگانیانس «آبی و رابی» را ساخت تا کنون، با کمبود مخاطب مواجه بوده است و در همه دوران سینماگران کوشیده اند با تبلیغ و هر تمهید دیگر مردم را با سینما آشتی دهند که گاه موفق بوده اند و گاه خیر...
در این میان اگر بنا به مقایسه باشد باید گفت مسئولان هیچ گاه برای نجات سینما به اندازه سینماگران تلاش نکرده اند و نتیجه اینکه، این هنر مردمی همچنان از کمک های دولتی بی بهره بوده است؛ تا جایی که سازمانی چون صدا و سیما نیز گاه با عدم حمایت و رفتارهای تبعیض آمیزش، تیشه به ریشه سینما می زند!
حال نیز از آنجایی که مجال زیادگویی نیست باید گفت، روا نیست سینمای امروز که در چند سال اخیر به یمن وجود تماشاگران وفادار، جان تازه ای گرفته، قربانی سیاست گذاری های نابجای مدیران شود!
گران کردن بلیت سینماها آن هم در اکران نوروزی آثار جدید سینمای ایران، یکی از همان تصمیم هایی است که در این فصل اکران، نابجا به نظر می رسد! حتی اگر این افزایش قیمت از نوع شناور باشد!
قیمت شناور یعنی چه؟
آنگونه که محمدقاصد اشرفی، رئیس انجمن سینماداران گفته، قیمت شناور به این معنی است که افزایش بهای بلیت براساس توافق بین صاحبان فیلم و سینماداران اجرا شود.
هر چند که اجرا کردن چنین تمهیدی مفید و کارآمد به نظر می رسد و کمک بزرگی به سینماداران است اما؛ آیا سینمای ایران پتانسیل چنین اتفاقی را دارد؟ واضح تر اینکه آیا قشر متوسط جامعه که بیشترین سود را به چرخه اقتصادی سینما می رساند، در ایام تعطیلات نوروز که مسافرت و مهمان داری به هزینه های روزمره زندگی می افزاید، این توان را دارد که برای دیدن یک فیلم ۲۰ هزارتومان بپردازد؟ یا اینکه ترجیح می دهد فیلم مورد علاقه اش را با کمی تأخیر از فروشگاه های رسانه های تصویری تهیه و تماشا کند؟!
به نظر می رسد حالت دوم صحیح است! زیرا نخستین آمار فروش در سال جدید، گویای این است که مخاطبان سینما در سال ۹۶ نسبت به همین مقطع از سال ۹۵ افت صد و پنجاه هزار نفری داشته است!؛ آماری نگران کننده که می تواند به دلیل قیمت بالای بلیت سینماها و ترکیب اکران نوروز ۱۳۹۶ باشد!
با این حساب بهتر است مسئولان این ریزش مخاطب را جدی بگیرند و در تصمیمات اتخاذ شده تجدید نظر کنند؛ زیرا آشتی دادن مردم با سینما کار ساده ای نیست و هزینه و زمانی دو چندان می طلبد!
یادداشت وحید خانه ساز
