فریدون شهبازیان: ما باید گوش مردم را تربیت کنیم و سلیقه آن‌ها را بالا ببریم

به گزارش دیباچه، این آهنگساز و رهبر ارکستر ملی اظهار کرد: من در طول زندگی‌ام در زمینه موسیقی، فعالیت‌های متفاوتی داشته‌ام و در زمینه آهنگسازی، ساخت موسیقی فیلم و سریال، موسیقی‌های بدون کلام و موسیقی‌های باکلام برای خوانندگان مختلف کار کرده‌ام؛ اما دل‌مشغولی‌هایی برای مطالعه دارم و صرفا فقط کارم این نیست که آهنگسازی کنم.

او ادامه داد: در زمینه آهنگسازی، از من کار کم می‌شنوید، اما کارهایی را می‌شنوید که با فکر انجام داده‌ام و پیش از آن، نقشه‌اش را کشیده بودم. من همیشه فکرم مشغول انجام کاری بوده که در میان کارهایم شاخص باشد و مردم آن را دوست داشته باشند. خوشبختانه از این نظر به خودم می‌بالم که توانستم آثاری را پدید آورم که همه‌ی آن‌ها مورد توجه مردم بوده است. حتی یک اثر هم ندارم که مردم به آن اقبال نشان نداده باشند و این سعادتی است که نصیب هر آهنگسازی نمی‌شود. من ذائقه مردم را می‌شناسم و می‌دانم چگونه می‌توانند از اثری لذت ببرند و یادشان بماند.

شهبازیان تاکید کرد: در طول عمرم، یکی از آرزوهایم رهبری ارکستری بوده که زیر نظر خودم باشد، تا بتوانم آثار خودم و آهنگسازان مطرح کشور را اجرا کنم. این اتفاق در سال‌های گذشته نیفتاد، اما خوشبختانه اکنون من ارکستری را در اختیار گرفته‌ام که اداره آن برعهده من است و به‌عنوان مدیر هنری و رهبر ارکستر، آن را هدایت می‌کنم. من سه روز در هفته تمرین می‌کنم و بقیه روزها در تلاش هستم که بتوانم رپرآتوار و قطعات ارکستر را آماده کنم.

مشغول نوشتن چند آلبوم هستم

او گفت: در این شش‌ماه که ارکستر ملی ایران زیر نظر من فعالیت می‌کند، توانستیم به موفقیت‌های خوبی برسیم؛ اما من کارهای خودم را فراموش نکرده‌ام، مشغول نوشتن چند آلبوم هستم، از طرفی صحبت‌های اولیه انجام شده و روی موسیقی یکی - دو فیلم نیز کار می‌کنم.

این آهنگساز با اشاره به آهنگسازی چند اثر، توضیح داد: این آثار بیشتر در زمینه موسیقی ایرانی و همکاری با خوانندگانی است که بیشتر، خودم صدای آن‌ها را دوست دارم. در زمینه موسیقی مقامی و محلی ایران هم فعالیت دارم و آن‌ها را جمع‌آوری می‌کنم و می‌خواهم روی آن‌ها تحقیق کنم و ملودی‌های خوبی را پیدا کنم، بویژه در زمینه موسیقی دستگاهی و موسیقی ردیف که موسیقی اصیل ایرانی است، فعالیت می‌کنم که در آنجا نیز خوراک و تم‌هایی را درآورم که برای نوشتن موسیقی در ژانر موسیقی ملی مناسب باشد، زیرا موسیقی ملی ما برگرفته از موسیقی بومی، مقامی و ردیف موسیقی ایران است که با آشنا شدن با این موسیقی‌ها، هنرمند به خلاقیت می‌رسد و آثاری را که خلق می‌کند، براساس همین جذابیت‌ها و موسیقی‌های سرزمین ماست.

شهبازیان گفت: موسیقی بلوچی، لری بختیاری یا موسیقی جنوب ایران، با یکدیگر تفاوت دارند و خیلی خوب است هنرمند با همه این زمینه‌ها آشنا باشد، در آن‌ها فعالیت کند و آن‌ها را به درون آثار خود بیاورد و بتواند این کارها را به‌عنوان موسیقی ملی اجرا کند.

وی همچنین بیان کرد: در حال حاضر که پارتیتور آثاری را که برای ارکستر آماده می‌کنیم، به‌صورت کامپیوتری می‌نویسیم تا خوانا باشد. در آینده نیز قصد انتشار آن‌ها را به‌صورت کتاب دارم.

بسیاری از شهرستان‌ها از برگزار کردن کنسرت ابا دارند

رهبر ارکستر ملی ایران اظهار کرد: متاسفانه موسیقی ما در سال‌های گذشته دچار تحولات و مشکلات فراوانی شد، زیرا عکس‌العمل‌هایی درباره آن وجود دارد و عوامل بازدارنده در آن زیاد است. بسیاری از شهرستان‌ها از برگزار کردن کنسرت ابا دارند و این موضوع سال‌هاست ادامه دارد.

او ادامه داد: در سال‌های اولیه انقلاب، اجرای کنسرت خیلی محدودتر و کمتر بود؛ اما در حال حاضر که تقریبا همه نوع موسیقی‌ای اجرا می‌شود، بویژه موسیقی پاپ، که من از مخالفان سرسخت آن در کشور هستم. من کسی بودم که موسیقی پاپ برایم جذاب بود و آثار زیادی را در این زمینه دارم، اما متاسفانه موسیقی پاپ ما به سمتی پیش می‌رود که به ماهیت موسیقی لطمه خواهد زد. ما داریم جا پای موسیقی خارج از کشور می‌گذاریم و این خیلی بد است.

این آهنگساز گفت: در موسیقی پاپی که اکنون اجرا می‌شود، خوانندگان بسیار ضعیفی هستند که کار می‌کنند، بیشتر ترانه‌ها بد است، البته ترانه‌سراهای بسیار خوبی در کشور داریم که کارهای درخشان ترانه‌سرایی در موسیقی پاپ انجام می‌دهند که بسیار هم زیباست؛ اما بیشتر آثار پاپ از نظر ترانه‌سرایی، بی‌هویت و بی‌ارزش است. البته من به‌عنوان یک موسیقیدان به‌صورت تفننی به موسیقی گوش نمی‌دهم و با دید پژوهش و بررسی موسیقی را می‌شنوم. البته من نمی‌خواهم همه آثار موسیقی پاپ را رد کنم و در این زمینه کارهایی هم انجام می‌شود که بد نیستند.

هر کسی که امکان مالی دارد نباید به موسیقی پاپ وارد شود

او همچنین بیان کرد: در سال ۹۵ در ژانر موسیقی پاپ، خوب‌ها و بهترین‌ها خیلی انجام نشدند و کارها متوسط و دست پایین بودند، فقط در زمینه موسیقی ملی و بعضی آثار موسیقی اصیل ایرانی، آثار قابل شنیدنی تولید شدند. امیدوارم به این موضوع پرداخته و بررسی شود تا هر کسی که امکان مالی دارد، نتواند به موسیقی پاپ وارد شود و این کار یک ضوابطی را پیدا کند و کسی بتواند این کار را بکند که از صدای خوشی برخوردار باشد. بسیاری از خوانندگان حتی در تلفظ زبان فارسی مشکل دارند و مردم ما هم به‌دلیل این‌که دسترسی کمتری به آثار دارند، این کارها را گوش می‌کنند.

شهبازیان تاکید کرد: ما کسی هستیم که باید گوش مردم را تربیت کنیم و سلیقه آن‌ها را بالا ببریم. نباید به سلیقه مردم توهین شود. مردم دل‌شان می‌خواهد با موسیقی اخت باشند و شاد شوند. بنابراین به دیدن این کنسرت‌ها می‌روند و نباید کار بی‌ارزش به آن‌ها داده شود تا در سال‌های آینده بتوانیم به خودمان ببالیم که موسیقی ارزشمندی داریم.