به گزارش خبرنگار موسیقی دیباچه، سالار عقیلی در بخشی از این برنامه درباره همکاری با بابک زرین، آهنگساز گفت: گاهی به او می گویم این ملودی ها را از کجا می آوری!؟ کسی از من پرسید شما کارهای خودتان را هم گوش می دهید؟ گفتم بله خیلی زیاد. البته کار من نیست، بلکه کار آهنگساز و شاعر است و من مجری بودم. شاید وقتی به یک مجری متنی را می دهند تا بخواهد خودش هم از آن متن لذت ببرد.


وی با بیان اینکه خود من از آهنگسازی و شعرها لذت می برد، افزود: وقتی قطعه «ایران» بیرون آمده بود، تا دفعات چهارم و پنجم گوش میدادم و فقط اشک می ریختم.


عقیلی همچنین قطعه ای را به صورت زنده در برنامه اجرا کرد و گفت: همیشه باید برای خدمت به مردم آماده بود. من این کار را خدمت به مردم می دانم. چون آنها هستند که ما را سرپا نگه می دارند و اگر نباشند ما هم نیستیم. یک سالن بی مخاطب هیچوقت هیچ هنرمندی را بالا نمی برد.


وی خطاب به مهدوی یادآور شد: یکی از محاسن این گفتگو این بود که شما از دوران نوجوانی مرا می شناسید و کارهای من را دید. من از 16 سالگی در هنرستان موسیقی در رشته سنتور خدمت شما شاگردی می کردم.


این خواننده همچنین درباره صالح علاء نیز اظهار کرد: ارادت خاصی به ایشان از دیرباز دارم. خاطره ای از او در استودیو خودشان با نام باران فیلم دارم که حدود 20 سال پیش کاری را برای نوروز در آن ضبط می کردیم.


وی در ادامه با بیان اینکه در رشته تئاتر تحصیل کرده است، گفت: تئاتر یکی دیگر از علاقه های من بود که بعد از فارغ التحصیلی از هنرستان موسیقی آن را دنبال کردم.


این خواننده موسیقی سنتی با بیان اینکه همیشه سعی کرده ام در اکثر آثارم حداقل چند بیت آواز باشد، توضیح داد: برخی آثارم بوده که نیم ساعت آن به آواز اختصاص داشته است و در برخی هم به 10، 20 دقیقه محدود شده است اما سعی کرده‌ام همیشه از آواز در کنسرت‌ها و آلبوم‌هایم استفاده کنم. آواز را باید نسل به نسل و سینه به سینه منتقل کرد.


وی، آواز خواندن را در خون ایرانی‌ها دانست و گفت: وقتی یک خارجی با آواز ایرانی مواجه می شود، تعجب می کند اما نمی دانند که تحریرهای آواز ایرانی مختص موسیقی و آواز ایرانی است. آواز مثل تعارف در خون ما ایرانی هاست.