به گزارش خبرنگار سینمایی
دیباچه، علی جلیلوند، تهیهکننده فیلم درباره حضور احسان علیخانی به عنوان تهیهکننده دوم در فیلم توضیح داد: سابقه رفاقت ما با احسان علیخانی به پانزده سال پیش برمیگردد و قبل پیشتولید به نتیجه رسیدیم که با هم همکاری کنیم، اما اینکه چرا رسانهای نشد، به دلیل اینکه درخواست تهیهکننده دوم زیاد بوده، گفتند که اعلام نکنیم.
وحید جلیلوند در پاسخ به سوالی درباره افراطی شدن موضوع رئالیسم در فیلمهایش و اینکه میخواهد این موضوع را در فیلمهای بعدیاش ادامه دهد، گفت: به رئالیسم افراطی اعتقادی ندارم چراکه اتفاقاتی که جامعه به آن سوق پیدا میکند را مدنظرم نیست اما در مورد کارهایم باید بگویم ممکن است موضوع رئال را در فیلمهای بعدی استفاده کنم و اینکه تا کی میخواهم این موضوع را ادامه دهم معلوم نمیکند.
وی ادامه داد: فیلمنامه «چند سال و یک شب» را پیش از کار اولم نوشتم که رئال نیست بنابراین اگر مفهوم با ساختار دیگری در فیلمنامه داشته باشم از موضوعی غیررئال استفاده میکنم.
جلیلوند در ادامه بیان کرد: از من سوال میکنند اگر کاوه قهرمان نمیشد، رئالتر بود اما مفهومی که مدنظر من بود در قهرمان شدن کاوه نمود داشت که مخاطب با آن همذات پنداری میکند.
وی در پاسخ به پرسشی درباره عدم نمایش پیشینه زندگی امیر آقایی گفت: با توجه به کارکرد هر کاراکتر، ضرورت ایجاب میکند پیشینه و شناسنامهای از یک کاراکتر ارائه شود و در مورد کاوه این ضرورت وجود نداشت.
کارگردان «بدون تاریخ بدون امضا» درباره اسم فیلم و اینکه چرا در چند فیلم جشنواره، مرگ کودکان مورد نظر فیلمسازان قرار گرفته است؟ گفت: تاریخدار یعنی «زمان دار» و امضا دار یعنی «چه کسی». یعنی هر زمان برای هر کس و شمولیت دارد.
در مورد فیلمهای دیگر نمیدانم چرا از مرگ کودکان در فیلمها استفاده کردند اما من و علی زرنگار، (فیلمنامهنویس) دلیل شخصی داریم، علی برادر سوم من است و رنج یکی داریم چون پدر ما یک کودک مرده داشت.
وی در مورد استفاده از موضوع مسمومیت از گوشت مرغ نیز بیان کرد: این موضوع را پیگیری کردیم شاید دیگر کسی در جامعه مرغ مخصوصا مرغهای ارگانیک نخورد.