به گزارش خبرنگار سینمایی پایگاه خبری دیباچه، فیلم سینمایی «دعوتنامه» اثری است به کارگردانی مهرداد فرید که در سکوت خبری ساخته شد و قصه جیب بری است که از زائران حرم امام رضا(ع) دزدی می کند و پس از مدتی از کار خود پشیمان می شود و بروز اتفاقاتی مسیر زندگی او را عوض می کند.

یادآوری

البته باید در همین ابتدا یادآور شد که نیت از نگارش این یادداشت نقد و تحلیل یا رد و تأیید فیلم «دعوتنامه» نیست؛ زیرا مخاطبان بهترین و با انصاف ترین داورانی هستند که بی توجه به سیاست های خاص و جناح بندی های درست یا غلط به اثر نمره می دهند و آن را تأیید یا رد می کنند.

«دعوتنامه» در روز دوم جشنواره فیلم فجر اکران شد و مخاطبان بسیاری به امید دیدن اثری استاندارد و با کیفیت به تماشای آن نشستند و به لطف آنها سالن نمایش پر شد. اتفاقی که برای هر فیلمی نمی افتد؛ حداقل در  دو روز نخستین جشنواره که اینگونه بوده است!

سکانس1-داخلی(برج میلاد)- شب

تماشاگران وارد شدند، نشستند و سالن تاریک شد و فیلم آغاز شد. تماشاگران سکوت کردند و با دقت، سکانس به سکانس فیلم را دنبال کردند موشکافانه به پلان ها توجه کردند؛ اما این شوق و سکوت دقایقی بیشتر طول نکشید و هرچه از فیلم گذشت همهمه تماشاگران بیشتر و بیشتر شد! کلام واضح تر شد و گاه با لبخندی همراه بود!

فیلم از میانه گذشته بود که خنده های پنهانی تماشاگران آشکارا به گوش رسید! تماشاگران داشتند به فیلم نمره می دادند. عده ای پچ پچ می کردند و عده ای زیر لبی غرولند و عده ای دیگر متعجب با چشمانی براق شده چشم به پرده نقره ای دوخته بودند. خلاصه اینکه هر کس به کاری مشغول بود جز فیلم دیدن! و همه این اتفاق ها یک معنی بیشتر نداشت! انبوه داوران داشتند به فیلم نمره می دادند. و کمی بعد نظرشان را داده بودند و اینگونه شد که «دعوتنامه» مورد تأیید تماشاگران قرار نگرفت و عکس العمل های اعتراض آمیز آنها گواهی است بر این ادعا! به همین سادگی!

پرسش

حال سوال این است که چنین فیلمی در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر چه می کند؟ کدام ویژگی یا ویژگی ها باعث شده است هئیت بازبینی به این اثر رأی مثبت دهد؟! و چرا؟ آنهم در حالی که تعداد زیادی از آثار برای حضور در جشنواره مورد تأیید قرار نگرفته اند؟ برای تمیز دادن فیلم با کیفیت از بی کیفیت چه شاخصه هایی وجود دارد و در نهایت یک فیلم سینمایی خوب چه استانداردهایی دارد؟

و باز هم تماشاگران

البته که تماشاگران پاسخ این سوال ها را نمی دانند اما با این حال داوران خوبی هستند.

یادداشت وحید خانه ساز