به گزارش خبرنگار موسیقی دیباچه، طبق برنامه قبلی در ششمین شب برگزاری جشنواره موسیقی فجر گروه های موسیقی به شرح زیر روی صحنه رفتند.

* تالار وحدت میزبان گروه کوبه ای از کشور ژاپن و آنتونیو زومباخو از کشور پرتغال بود. قرار بود در این شب دولتمند خلف از کشور تاجیکستان نیز روی صحن هبرود که اوایل هفته به دلیل سکته راهی بیمارستانی در تاجیکستان شد.



* تالار رودکی تهران میزبان گروهی از هنرمندان پیشکسوت موسیقی نواحی کشورمان در قالب کنسرت گروه «خنیاگران پنج اقلیم» و ارکستر «نغمه باران» به سرپرستی علی امیر قاسمی بود.

در حاشیه برپایی کنسرت خنیاگران مهر، به هنرمندان شرکت کننده در این کنسرت لوح تقدیر اهدا شد که در این بخش فرزاد طالبی مدیر کل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حمیدرضا نوربخش رییس سی و دومین جشنواره موسیقی فجر، هوشنگ کامکار آهنگساز و حمیدرضا عاطفی رییس کانون پژوهشگران خانه موسیقی لوح های تقدیر را به هنرمندان اهدا کردند.



* برج آزادی نیز میزبان گروه «سوربانگ» به سرپرستی احسان عبدی پور از لرستان و حجت اشرف زاده بود.



* در فرهنگسرای نیاوران از ساعت ۱۸:۳۰ بهاره فیاضی و ساعت ۲۱:۳۰ گروه «همنوازان سایه» به سرپرستی محمد امین اکبرپور و خوانندگی حسین علیشاپور کنسرت اجرا کردند.

* حامد همایون خواننده جوان و پدیده امسال جشنواره موسیقی فجر در این شب نیز دو سانس در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی تهران به اجرای برنامه پرداخت.

* مرکز همایش های برج میلاد نیز میزبان علی زندوکیلی همراه با گروه زند بود. زندوکیلی در اجرای شب گذشته کمتر با مخاطبان صحبت می‌کرد و به صورت پشت سر هم به اجرای ترانه‌های محبوبش می‌پرداخت.

در این کنسرت «حسین فریدون» برادر رئیس جمهور و مشاور ارشد وی به همراه همسرش حضور داشت.


علی زندوکیلی در بخشی از کنسرتش خاطره‌ای جالب درباره یکی از خصوصیات مورد بحث درباره شیرازی‌ها تعریف کرد و گفت: چند نفر شیرازی در سالن حضور دارند، که تعدادی از شیرازی‌ها دستشان را بالا کردند. سپس گفت: به نظرتان ما شیرازی‌ها تنبل هستیم؟ باید بگویم که من یک مسترکلاس در شیراز داشتم که بخشی از کار ما این است که در این کلاس‌ها باید گام‌های موسیقی را به سرعت از بالا به پایین و از پایین به بالا بخوانیم. من به یکی از هنرجویان گفتم که این گام‌ها را آرام و سپس سریع بخواند، اما هنرجو پنج دقیقه مات و مبهوت من را نگاه کرد و بعد گفت «یعنی هم باید برم بالو و هم بیام پایین!؟» اما من خودم این نت‌ها را به همان شکلی که باید برای او تکرار کردم و این هنرجو باز هم گفت که «حوصله‌اش نمی‌شود» که نت‌ها را با سرعت و آرام، از آخر به اول و از اول به آخر بخواند. پس باید بگویم ما شیرازی‌ها تنبل نیستیم فقط حوصله‌مان نمی‌شود.


بعد از این خاطره، وی ترانه «بهار شیراز» را با لهجه شیرازی اجرا کرد.