به گزارش خبرنگار تئاتر پایگاه خبری دیباچه  ، رکن الدین خسروی یکی از هنرمندان نسل طلایی تئاتر و ادبیات روز گذشته 27 دی ماه پرده در نقاب خاک کشید. خسروی نویسنده و کارگردان تئاتر بود و بیش از 20 اثر نمایشی را به روی صحنه برده بود. 

این هنرمند اهل تهران، پس از تحصیل در دبیرستان البرز حقوق خواند؛ اما آن را نیمه کاره رها کرد و به دانشگاه تهران رفت تا ادبیات بیاموزد و از سال 1334 فعالیت در تئاتر را با کلاس های پروفسور دیوید سون آغاز کرد و یک سال بعد در کلاس های دکتر مهدی محمدی فروغی شرکت کرد تا جز نخستین دانشجویان این رشته باشد تا پس از سالها هنرمندان تئاتر سرزمینمان به وجود چون اویی افتخار کنند.

رکن الدین خسروی بود که در سال 1336 با همکاری دکتر فروغی اداره هنرهای دراماتیک را تأسیس کرد و پس از اجرای نمایش «جایی که صلیب گذاشته شد» آثار دیگری را به روی صحنه برد. همچنین در این مدت در اداره هنرهای دراماتیک توانست چند تئاتر دیگر را کارگردانی و اجرا کند مانند، «سایه دره» نوشته ویلیام سینگ، «خاموشی دریا» نوشته ورکور، «پیک نیک در میدان جنگ» نوشته فرناندو آرابال.

این هنرمند در سال ۱۳۴۲ با گروه تئاتر دانشگاه تهران همکاری کرد و چند نمایش را به روی صحنه برد و در همان سالها از سوی اداره هنرهای دراماتیک، برای شرکت در دوره‌های آموزشی بازیگری و کارگردانی کانون تئاتر انگلیس عازم لندن شد؛ و در سال ۱۳۴۹ در رشته کارگردانی تئاتر به مدرسه «دراماسنتر» با ریاست افتخاری پیتر بروک رفت.  این هنرمند در سال ۱۳۵۲ به تهران بازگشت تا صحنه های تئاتر ایران را با نمایش هایش مزین کند.

خسروی در وطن، نمایش «لبخند باشکوه آقای گیل» نوشته اکبر رادی و آثار دیگر را به روی صحنه برد؛ تا زمان بگذرد و سال ۱۳۵۴ برسد و همکاری او با گروه تئاتر دانشگاه صنعتی شریف به عنوان کارگردان آغاز شود.

و در سال ۱۳۷۵ کشور را به مقصد لندن ترک کرد و دیگر به ایران بازنگشت و تئاتر را در غربت زندگی کرد، تا 27 دی ماه 1395 دارفانی را وداع گوید؛ و چنین شد.

رکن الدین خسروی متولد 16 اسفند 1308 بود و پس از اجرای نمایش هایی چون «همه عطرهای تابستان»، «مده‌آ»، «آوازه‌خوان طاس»، «یادداشت‌های روزانه یک دیوانه»، «مرگ در می‌زند»، «آنتیگون»، «سلام و خداحافظ، نوشته» و «باغ آلبالو» در سن 88 سالگی درگذشت.

یادداشت وحید خانه ساز