به گزارش رادیو و تلویزیون
دیباچه، برنامه«دورهمی» با اجرای«مهران مدیری» یکی از برنامه های پرطرفدار این روزهای تلویزیون است که از شبکه نسیم پخش می شود، مهمان پنجشنبه این برنامه خواننده مشهور پاپ«نیما مسیحا» بود.
«نیما مسیحا» خواننده کم کاری است که به دلیل حنس صدا و تکنیک تاحدودی با خوانندگانی مثل«حامی» و «مانی رهنما» دریک خانواده قرار می گیرد و تاکنون با آهنگ سازان معتبر و مشهوری مثل مرحوم«بابک بیات» و «شهرداد روحانی» همکاری داشته و آلبوم هایی مثل«توهم» و «شب سربی» را روانه بازار کرده است.
این برنامه «دورهمی» همانطور که انتظار می رفت ترکیبی از بحث های جدی و تکنیکی درباره موسیقی و اوضاع خوانندگی درکشور و هم چنین برخی شوخی های مهران مدیری با مهمان برنامه بود، البته چند قطعه ای هم توسط«نیما مسیحا» در حین برنامه اجرا شد که به جذابیت برنامه کمک کرد، اما در لحظات پایانی حضور این خواننده پاپ، او اجازه خواست تا موضوعی را برای اولین بار بامردم درمیان بگذارد، موضوعی که برای لحظاتی عمیقا کنجکاوی بینندگان را برانگیخت.
«نیما مسیحا» ابراز داشت که به دلیل ازدواج فامیلی پدر و مادرش، او از ابتدای تولد دچار نوعی بیماری مادرزاد در بخش بینایی می باشد و به همین دلیل با کم بینایی جدی رو به رو است، بیماری نادری که فعلا درمانی ندارد و او به همین خاطر نه می تواند رانندگی کند، نه به راحتی مطالعه کند و حتی چهره افراد در مقابل خود را به راحتی تشخیص دهد، حتی«مهران مدیری» که الان در مقابلش نشسته است،این خواننده جوان گفت که به همین دلیل بارها شده که برخی از دوستان از من دلخور شده اند که مثلا در محفلی آن ها را دیده ام ولی به آن ها حتی سلام نکرده ام، درصورتی که آن ها نمی دانند علت این موضوع غرور من نیست بلکه به این دلیل است که آن ها را ندیده ام.
شاید در ابتدا این خبر کمی ناراحت کننده باشد ولی با اندکی تامل می تواند باعث انرژی مثبتی در مخاطب شود، اول به خاطر شجاعت و صداقت«نیما مسیحا» درابراز این مشکل و در مرتبه بعدی درک ارزش دو چندان موفقیت هنری او با این مشکل مادرزادی و فهم این موضوع که برخی کمبودها یا نواقص فیزیکی نمی تواند باعث عدم پیشرفت انسان ها شود، اندکی استعداد و تلاش و پشتکاری مناسب می تواند هر شخصی را در حرفه خود موفق کند.
سلام کاملا احساس اقای مسیحا را در مورد بیماری اش درک میکنم چون خودم هم بیماری چشمی دارم و اینکه این بیماری مثل بقیه معلولیت ها نیست که توسط بقیه قابل احساس باشد و به همین خاطر فرد با تمام توان باید سعی کند خودش را مانند افراد عادی نشان دهد و اینکه واقعا یک بیماری غیر قابل درک برای افراد سالم می باشد و پیامد ان قضاوت های نا حق. 
