به گزارش رادیو و تلویزیون دیباچه، پخش آثارسینمایی ایران و جهان یکی از بخش های مهم و جذاب رسانه ی ملی است که درچندسال اخیر و خصوصا پس از تعطیلی برنامه های سینمایی مثل سینما یک و صد فیلم با شلختگی و ضعف مشهودی همراه بوده است.

با حجم بالای تولیدات سینمایی در سراسر دنیا، شبکه های تلویزیونی همگام با اکران سینماها به منظور جذب مخاطبان سینمادوست به پخش آثار روز سینمایی می پردازند که همواره این بخش یکی از جذاب ترین بخش های شبکه های تلویزیونی است. صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران هم در کنار برنامه ریزی جهت جذب این قشر از مخاطبان با منظورجلوگیری از انحراف بینندگان به سمت شبکه های ماهواره برنامه ریزی جدی در این زمینه داشته اند، از سال ها پیش بجزآنتن ویژه نوروز که فصل اصلی پخش آثار سینمایی جدید از سیما بود درطول ایام سال و به صورت هفتگی از شبکه های مختلف هم گاها به نمایش این تولیدات مبادرت می نمود که بخش قابل توجهی ازآنها به منظور تخصصی کردن و هم چنین ارائه اطلاعات تکمیلی به مخاطب در قالب برنامه های سینمایی مثل سینما یک، صد فیلم، سینما چهار و سینما ماوراء اقدام می کردند.

با سیاست های مدیران وقت سیما و هم چنین حضوربرنامه سازان کاربلد و حرفه ای دراین برنامه ها در مقاطعی آنتن سینمایی رسانه ی ملی در طول ایام سال مملو از نمایش آثار روز و باکیفیت سینمای جهان بود که علاوه بر جذب مخاطبان انبوده به شبکه های رسانه ملی، باعث ارتقای سطح کیفی مخاطبین ایرانی درتماشای آثار نمایشی شد و این روال ادامه داشت تا حدود4سال پیش که به مرور رو به تضعیف رفت.

آنتن سینمایی شلخته

بازهم مدیریت های سلیقه ای بلای جان برنامه های تلویزیون می شود، به مرور برنامه های موفقی مثل صد فیلم، سینما ماوراء و سینما یک به تعطیلی کشانده می شود و ترجیح به این سمت می رود که آثار سینمایی درهمان ساعات سنتی مرسوم پخش شوند. با گذشت زمان آسیب های این رویه پدیدار می شود و در کنارانتخاب سلیقه ای آثارسینمایی برای پخش از سیما، که عمدتا بدون شناخت حرفه ای از کیفیت محصول و بعضا از بین آثاردست چندم سینمایی است باعث می شود که مخاطب سبد پخش فیلم های سینمایی را مملو از آثار بی کیفیت مشاهده کند و تک فیلم های مناسب هم بدلیل عدم اطلاع رسانی مناسب در جدول پخش انبوه برنامه ها گم می شوند، هرچند کسری بودجه شدید در رسانه ی ملی در عدم خرید و پخش آثار روز سینمایی بی تاثیر نمی باشد اما شاید با مدیریت درست در باب اولویت در خریدهای بین المللی می توانست تا اندازه ای این مشکل را برطرف کند، برای مثل لازم است بین خرید حق پخش مسابقات ورزشی بین المللی و هزینه های بالا برای آن و خرید آثار سینمایی تعادل و توازن بیشتری رعایت شود و از حجم بالای مخاطبان سینمایی غافل نشد زیرا این غفلت و پخش مکرر فیلم های تکراری فقط به ریزش مخاطب و انحراف آنها به سمت شبکه های ماهواره ای منجر میشود، دولت باید با همکاری هرچه بیشتر با رسانه ملی در موضوع کمک های مالی تسهیل کننده این مشکل باشد و مدیران سازمان هم باید با بازتعریف دوباره ای درباره اولویت های خود تلفیق درستی از بودجه وبرنامه سازان حرفه ای ایجاد کنند تا امثال محمد حمیدی مقدم دوباره سکان دار این حرکت باشند.