دیباچه: فیلم سینمایی «یتیم‌خانه ایران» که روایت‌گر 100 سال پیش و روزگار قحطی مردم ایران‌زمین است در حالی قرار است در مهرماه اکران شود که می‌تواند گران‌ترین فیلم اکران شده سینمای ایران در سال 1395 باشد.

حسن لفافیان، دستیار ابوالقاسم طالبی در فیلم «یتیم‌خانه ایران» در گفت‌وگو با دیباچه گفت: اکران فیلم «یتیم‌خانه ایران» در فصل پاییز و همزمان با ایام محرم خواست و تصمیم شورای صنفی بود. آن‌ها این زمان را برای نمایش فیلم مناسب دیدند. معمولا فصل تابستان زمان اکران فیلم‌های کمدی، ملودارم و فیلم‌های پسردختری‌ست اما فصل پاییز که زمان غیرتخصصی اکران سینما است، زمان مناسبی برای اکران هر فیلمی نیست مخصوصا که ایام محرم هم در این فصل قرار گرفته است.

لفافیان در مورد «یتیم‌خانه ایران» گفت: این فیلم ملی/ میهنی روایت‌گر سختی و رنج مردم ایران در سال 1312 شمسی است. زمانی که انگلیسی‌ها وارد ایران شده بودند و با توجه به عدم توانایی دولت‌مردان، کشور تحت تاثیر ورود بیگانگان دچار بحران‌ شده بود. این دوران همراه می‌شود با قحطی و سپس مرگ بیش از 8 میلیون ایرانی!

لفافیان در ادامه گفت: قحطی باعث می‌شود مردم ابتدا آذوقه حیوانات را بخورند و سپس سراغ مدفوع حیواناتشان بروند و بعد خود حیوانات را بخورند و کار به جایی برسد که مردم مرده خانواده خودشان را می‌خورند! گورهای دسته‌جمعی در آن سال‌ها که وبا و طاعون همه‌ را گرفته بود، یکی از صحنه‌های تلخ آن روزگار است.

وی در ادامه گفت:  مطالعه برای ساخت فیلم حدود 4 سال توسط ابوالقاسم طالبی طول کشید و سپس مراحل دیگر که 3 سال طول کشید و در تهران، قزوین، گرگان، متل‌ قو و سرعین فیلمبرداری داشتیم. همچنین زمان قابل توجهی صرف جلوه‌‌های ویژه بصری شد. با توجه داستان که 100 سال قبل‌تر را روایت می‌کند، نیاز داشتیم تا اصلاحاتی را در تصویر به وجود بیاوریم. البته تکه‌هایی از فیلم در فصل بهار فیلمبرداری شده که با کمک جلوه‌های ویژه بصری به فصل پاییز تبدیل شد.



لفافیان در مورد دغدغه برگشت سرمایه در فیلم‌های فاخر و پرهزینه در سینمای ایران گفت: معمولا دو نوع فیلم در سینما ساخته می‌شود: اول فیلم‌های سینمای بدنه مثل «آبنبات چوبی» محمدحسین فرح‌بخش که برای فروش و سودآوری ساخته شده است اما در مورد فیلم‌های فاخر برگشت سرمایه مد نظر نیست و هدف آدم‌ها و ارگان ها از ساخت آن رساندن مفهوم مطلبی خاص است و بازگشت سرمایه اهمیتی ندارد.

لفافیان در جواب به این سوال که فیلم‌های فاخر هم می‌توانند سودآور باشند و تماشاگر را جذب کنند گفت: برای مثال به فیلم‌هایی که راجع به حضرت محمد ساخته شده‌اند اشاره می‌کنم. فیلم مصطفی عقاد با وجود بازیگران غربی و عوامل غربی فیلمی کاملا شرقی است چرا که کارگردان عوامل را مدیریت کرد. درست است که برخی از عوامل «یتیم‌خانه ایران» خارجی هستند اما کامل تحت مدیریت کارگردان بوده‌اند. برای مثال موسیقی این فیلم به عهده موزیسین ارمنستانی‌ست در حالی که بهزاد عبدی کنار پروژه حاضر بود و همراه با آقای طالبی موزیسین را هدایت کردند.



وی در مورد هزینه‌های فیلم «یتیم‌خانه ایران» هم گفت: نمی‌توانم مبلغ دقیق این پروژه را بگویم اما این را بدانید که فیلم مجید مجیدی بیش از 30 برابر فیلم «یتیم‌خانه ایران» هزینه داشته است. سرمایه‌گذار فیلم ما موسسه فرهنگی/ هنری روایت فتح است که زیر نظر سپاه پاسداران است. فیلم «محمدرسول‌الله» اشکال‌‎های بزرگی دارد: فیلمنامه ایراد دارد. در حالی که هنوز نسخه آخر فیلم حضرت مسیح را می‌بینید، ناخودآگاه گریه می‌کنید؛ با اینکه داستان تکراری‌ست و همه‌مان آن را می‌دانیم. حتی  . در واقع هزینه فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا 4 برابر «یتیم‌خانه ایران» است. ما برای مونتاژ فیلم 2 سال در آلمان خانه اجاره نکردیم!

لفافیان در آخر هم به عدم حضور آخرین ساخته ابوالقاسم طالبی در جشنواره فجر اشاره کرد: ایشان اعتقادی به جشنواره فجر ندارند. چندی قبل هم در گفت‌وگویی اعلام کرده بود نگرانم که آدم‌های چندملیتی بتوانند به درستی فیلم‌ها را داوری کنند.