ديباچه: افسانه بايگان در برنامه «دورهمي» گفت: سيمرغ نيز يك مجسمه است و هيچ اهميتي ندارد.
به گزارش خبرنگار راديو و تلويزيون
ديباچه شب گذشته افسانه بايگان در برنامه «دورهمي» مهمان مهران مديري بود و در اين برنامه به بحث و گفتگو با اين كارگردان نشست.
افسانه بایگان در ابتداي اين گفتگو درباره ایفای نقش در مجموعه تلویزیونی «سربداران» گفت: از سال 60 فیلمبرداری این پروژه شروع شد و به خاطر دارم كه همزمان با شب تولدم در سال 62 پخش آن از تلويزيون آغاز شد.
وی در ادامه با پرسش هميشگي مهران مديري درباره سن روبرو شد و با بيان اينكه متولد 1340 است درباره شروع فعاليتش در عرصه بازيگري گفت: از 11 سالگی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت داشتم و در همه زمینه های هنری از جمله موسيقي و فيلم فعال بودم و به مرور بازیگری را با حضور در يك فيلم كوتاه آغاز كردم كه اين حضور براي من بيشتر شبيه به شيطنت بود.
بايگان افزود: زماني كه مي‌خواستند براي من نامي انتخاب كنند مادرم از آنجا كه اعتقاد داشت زندگي‌ام مملو از افسانه مي‌شود با نام افسانه مخالف بود و در نهايت پدرم اين نام را براي من انتخاب كرد. انسان ماجراجويي در درون هستم و به مطالعه، شعر خواندن، خلوت، تفكر و مباحث عرفاني علاقه بسياري دارم.
اين بازيگر در ادامه درباره فعاليتش در عرصه فيلمنامه‌نويسي گفت: در حال حاضر یک فیلمنامه با روایتی مدرن از «شیخ صنعان» نوشته‌ام. يك كار نيمه تمام نيز با موضوع معنوي و عرفاني نيز در دست دارم كه در زمان حال مي‌گذرد.
وي درباره فعاليتش در سينما و وقفه‌اي كه در فعاليت‌هاي سينمايي‌اش افتاد گفت: پس از مدتی کار در سینما به اين نتيجه رسيدم كه كمي فني و تكنيكال و دچار تكرار شده‌ام كه از كار بازيگري ديگر لذتي نمي‌بردم. به همين دليل تصميم گرفتم مدتي بازي در سينما را كنار گذاشته و بهتر است پس از مدتي با انر‍ژي بيشتري به سينما برگردم كه همين اتفاق نيز رخ داد.
بازیگر مجموعه تلويزيوني «پريا» درباره حضورش در فضاي مجازي اظهار داشت: با وجود اينكه فعاليت كمي در فضاي مجازي دارم با اين فضا و شبکه های اجتماعی مشکلی ندارم اما وقت ما براي زندگي كردن بسيار كم است و نبايد با اين چيزها تلف شود. من هم مثل اكثر انسان‌هاي امروزي از شبكه‌هاي اجتماعي استفاده مي‌كنم اما اين استفاده در حد نياز و احتياجم است.
بايگان از جایگاه زنان در سینمای دهه 60 و محدودیت های آن دوران گفت و درخصوص این گفته خود که من جاده صاف کن دیگر بازیگر های زن بودم اظهار داشت: چند سال پيش مصاحبه‌اي داشتم كه مصاحبه‌كننده از من به عنوان جاده صاف كن بازيگران زن در سينماي بعد از انقلاب نام برد. متأسفانه پس از انقلاب جايگاه زنان در سينما و عرصه هنر مشخص نبود و من به عنوان يك دختر نوجوان در اين محدوديت‌هاي بسيار كار مي‌كردم. البته نبايد فراموش كرد كه هميشه شرايط سخت است كه انسان‌ها را بزرگ مي‌كند.
اين بازيگر درباره تلخ‌ترين و شيرين‌ترين اتفاق زندگي‌اش گفت: براي من تلخ‌ترين اتفاق زماني رخ داد که پس از فیلمبرداری سکانسی از مجموعه تلویزیونی «سربداران» با خبر شدم كه مادرم از دنيا رفته است و شیرین‌ترین اتفاق زندگي‌ام زماني بود كه توانستم با درونم ارتباط معنوي برقرار كنم.
بازيگر فيلم سينمايي «50 كيلو آلبالو» در ادامه درباره بي اهميت بودن جوايز صحبت گرد و گفت: زماني كه نوجوان بودم جايزه گرفتن برايم بسيار شيرين و جذاب بود اما به مرور متوجه شدم كه حتي سيمرغ نيز يك مجسمه است و هيچ اهميتي ندارد چرا كه خودمان هستيم كه بايد به قاف و سيمرغ شدن برسيم.
بایگان در پایان درباره وضعيت تلويزيون گفت: هيچ چيزي كامل و بي نقص نيست اما من همیشه نیمه پر لیوان را می بینم و خیلی خوشحالم که تلویزیون خط قرمز های خودش را نسبت به بیماری ایدز کنار گذاشته و با صراحت به مردم آگاهي مي‌دهد.
