دیباچه:علي نصيريان با اشاره به از علاقه‌اش به آواز خواندن از آن به عنوان يك حسرت ياد كرد و اظهار داشت: آن زمان صداي خوشي داشتم كه بازیگری و تئاتر به من اجازه نداد به سمت موسیقی و آوازخوانی بروم. حتي زماني، يكي از نوازنده‌هاي مطرح كشورمان در صدد آموزش آوازخواني به من بود كه متأسفانه موقعيت اين كار پيش نيامد.
به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون
دیباچه؛علي نصيريان شب گذشته به عنوان مهمان وي‍‍ژه در برنامه «دورهمي» حضور يافت و با مهران مديري به بحث و گفتگو نشست.
این بازیگر پیشکسوت در ابتداي اين گفتگو درباره چگونگي ورودش به دنياي بازيگري گفت: خانواده‌ام با اينكه من بازيگر شوم هيچ مشكلي نداشتند. آن دوران که رادیو و تلویزیون نبود اتفاقات نمایشی بسیاری در سطح شهر رخ می‌داد، گاهی تعزیه، معركه‌هاي خياباني، نقالی و یا شاهنامه خوانی اجرا می‌شد و یکی از چيزهايي كه من را به بازيگري جذب كرد حرفه تعزیه و نمایش‌های سنتی آن دوران بود.
وی ادامه داد: اولين كاري كه در يك نمايش اجرا كردم مربوط به نمايشي كمدي بود كه از آثار عبدالحسن نوشين محسوب مي‌شد و آن را با بهمن فرسي شروع كردم و مرحوم مهدي فتحي در آن نمايش با من همبازي بود. آن زمان سن و سال كمي داشتم و بعد از اجراي اين نمايش تصميم گرفتم در مدرسه، خودم نمايشي را كارگرداني كنم.
اين بازيگر در ادامه اين بحث افزود: در آن دوره مدرسه یا دانشگاهی مخصوص بازیگری یا تئاتر به تعداد انگشتان دست وجود داشت. من هم فقط در یکی از مدرسه‌های مخصوص تئاتر درسم را ادامه دادم.
بازيگر مجموعه تلويزيوني «ميوه ممنوعه» در ادامه با اشاره به از علاقه‌اش به آواز خواندن از آن به عنوان يك حسرت ياد كرد و اظهار داشت: آن زمان صداي خوشي داشتم كه بازیگری و تئاتر به من اجازه نداد به سمت موسیقی و آوازخوانی بروم. حتي زماني، يكي از نوازنده‌هاي مطرح كشورمان در صدد آموزش آوازخواني به من بود كه متأسفانه موقعيت اين كار پيش نيامد.
نصیریان در ادامه اظهار داشت:: من سه فرزند دارم که دو فرزندم خارج از کشور زندگي مي‌كنند. یکی از عروس‌هایم ژاپنی است و یک نوه هم دارم. خودم هم متولد 1313 هستم.
اين بازيگر در ادامه افزود: اصول اولیه هنر نمایش نظم است و در هر مقامي كه هستي بايد سر وقت حاضر شوي و به عنوان يك هنرمند متعهد به كاري كه داري تعهد داشته باشي. شب زنده‌داري و صرف بيهوده انرژي از موانع موفقيت يك هنرمند است.
در ادامه علی نصیریان در پاسخ به پرسش مهران مديري درباره بازي در فيلم «گاو» و دستمزد نگرفتن نصيريان پرسيد و وي گفت: قبل از کلید خوردن فیلم، ما با گروهی از هنرمندان تئاتر، داستان این فیلم را در نمایشی تلویزیونی کار کرده بودیم و بعد از اينكه داريوش مهرجويي به ايران آمد تصميم به ساخت اين فيلم گرفت و کل گروه بدون بستن قرارداد و دريافت دستمزد به همکاری با ایشان پرداختیم.
نصيريان درباره مرحوم علی حاتمی گفت: علی حاتمی بسیار مهربان و دوست داشتنی بود و من هم علاقه‌ی بسیاری به نوع کارگردانی‌اش داشتم.
مديري با اشاره به محمدعلي كشاورز و عزت‌الله انتظامي درباره نسل امروز سينما، تئاتر و تلويزيون ايران پرسيد و اين بازيگر اظهار داشت: در واقع در این سالها توانستیم در تئاتر، سینما و تلویزیون پیشرفت کنیم. در آن دوران یک کتاب یا مجله در مورد تئاتر یا سینما پیدا نمی‌شد اما حالا چندین متن نمایشنامه، کتاب و مجله وجود دارد و حتی در این سالها فیلم‌های ما در جشنواره‌‌هايي چون اسكار و كن حاضر شدند. واقعاً تأسف‌آور است كه كسب جوايز هنري و مخصوصاً سينمايي مثل جوايز ورزشي مورد توجه قرار نمي‌گيرند.
علي نصيريان، جالب‌ترین واقعه‌ای را که شاهد عینی آن بود، حادثه 28 مرداد دانست که به گفته خودش براي او نيز مشكل‌ساز شد و باعث شد كه بي دليل مدتي به زندان بيفتد.
علی نصیریان، حاصل عمر 82 ساله خود را دوست داشتن هنر مورد علاقه‌اش و ارتباط داشتن با مردم عنوان کرد و آن‌ها را بسیار با ارزش خواند: من با علاقه به سمت حرفه بازیگری رفتم و دوست داشتم از طريق اين حرفه با هنري كه دارم با مردم ارتباط برقرار كنم و امروز كه در كوچه و خيابان شاهد اين هستم كه مردم با ديدن من با من سلام و احوالپرسي مي‌كنند برايم بسيار ارزشمند است و آن را دستمزد سالها تلاش در عرصه بازيگري مي‌دانم.
در پايان اين گفتگو، وي درباره اينكه احساس خوشبختي مي‌كند يا خير، گفت: احساس خوشبختي نسبي است. هر کسی در زندگی‌اش تلخی و شیرینی دارد اما بايد شكرگذار خدا بود كه به ما حيات داده است.
