دیباچه:پروین شمشکی گفت: تجربه نشان داده کودکانی که در دهه 90 به دنیا آمده‌اند انتظار بیشتری از برنامه‌های تلویزیونی دارند و اگر اثر قدرتمند نباشد حتماً در جذب مخاطب شکست می‌خورد.

پروین شمشکی تهیه کننده قدیمی برنامه‌های کودک و نوجوان تلویزیون در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون دیباچه اظهار داشت: سالها است که در صدا و سیما بازنشسته شده‌ام و کار جدیدی تولید نمی‌کنم چرا که شرایط بسیار نامساعد شده و سازمان از تهیه‌کننده‌ها می‌خواهد که با اسپانسر کار کنند و این در رده کاری من که زمانی کارمند رسمی صداوسیما بودم نیست.



شمشکی خاطرنشان کرد: کودک امروز با کودک دهه‌های 50، 60 و یا 70 متفاوت و انتظارش بیشتر شده است. از نظر من هنوز هم برنامه‌های خوب عروسکی می‌تواند نظر مخاطبان کودک را به خود جلب کند و من آموزش غیرمستقیم را مناسب می‌دانم.

این تهیه‌کننده در ادامه افزود: اگر صدا و عروسک مناسب انتخاب شوند می‌توانند برای مخاطب جذاب باشند. به عنوان مثال در مجموعه «خندوانه» عروسکی وجود دارد به نام جناب خان که صدا و شکل عروسک به خوبی انتخاب شده و شاهد هستیم که چه استقبال خوبی از آن صورت گرفته است. عروسک همیشه برای کودکان جذاب است و اگر عروسکی که انتخاب می‌شود وحشتناک نباشد می‌تواند نظر خردسالان را به خود جلب کند.

وی اظهار داشت: این مسأله را می‌پذیرم که نوع کارها تغییر کرده و حتی تربیت پدرها و مادرها به گونه‌ای شده که کودکان بیشتر می‌فهمند و انتظارشان بیشتر است. علم تا حدی پیشرفت کرده که تربیت فرزند از درون رحم مادر آغاز می‌شود و این ثابت شده است که وقتی مادری کتاب می‌خواند روی فرزندش تأثیرگذار است و در زمان گذشته این اطلاعات وجود نداشته و آگاهی تا این حد وجود نبوده است.

شمشکی خاطرنشان کرد: تجربه نشان داده کودکانی که در دهه 90 به دنیا آمده‌اند انتظار بیشتری از برنامه‌های تلویزیونی دارند و اگر اثر قدرتمند نباشد حتماً در جذب مخاطب شکست می‌خورد. اگر بخواهم از تجربه خودم سخن بگویم، من نوه‌ای دارم که برنامه‌های انیمیشن را نگاه نمی‌کند اما در عوض برنامه‌ای کودک را نگاه می‌کند که در آن به صورت ریتمیک و تکرار نکاتی توسط چند کودک 5-6 ساله به کودکان آموزش داده می‌شود.

این تهیه‌کننده در ادامه افزود: یکی از سفارشاتی که به پدرها و مادرها دارم این است که وقتی می‌خواهند فرزندشان برنامه‌ای را مشاهده کنند حتماً در کنارش باشند. ما می‌توانیم از نمونه برنامه‌های خارجی استفاده کنیم و نمونه‌های ایرانی آن را بسازیم. من زمانیکه ایده ساخت «کلاه قرمزی» را ارائه دادم و این برنامه از تلویزیون پخش شد بسیار مطالعه شده به سراغ ساخت آن رفتم و حتی با درخواست مردم موضوعات مختلف مطرح می‌شد و در واقع مسائلی که در «کلاه قرمزی» به کودکان آموزش داده می‌شد همان مسائلی بود که مردم درخواست داده بودند.

وی اظهار داشت: برنامه‌هایی چون «هوشیار بیدار»، «بچه‌ها مواظب باشید» یا «السون و ولسون» برنامه‌های خوبی بودند که در زمان خودشان تأثیرگذار بودند و برای همه، این روزها این سؤال است که چرا امروز چنین مجموعه‌هایی نداریم. من با درس خواندن شغل تهیه‌کنندگی را انتخاب کردم و زمانیکه مدیریت در سازمان با تغییراتی روبرو شد مسأله پول مطرح شد و هر تهیه‌کننده‌ای تنها به فکر درآمد خودش افتاد. درحالیکه در گذشته یک تهیه‌کننده برای ساخت یک اثر چندین ماه فکر می کرد و با عشق به کارش ادامه می‌داد اما امروز اکثر ‌تهیه‌کننده‌ها به خاطر منافع مالی تهیه‌کننده شده‌اند و وقتی سازمان حامی برنامه‌ها نیست تهیه‌کننده‌ها مجبورند برای دکور، عروسک، مجری و... هزینه نکنند.

شمشکی در ادامه این بحث تصریح کرد: زمانیکه ما کار می‌کردیم تجربه اهمیت بالایی داشت و همه به دنبال همکاری با افراد حرفه‌ای بودند و تازه کارها به کسب تجربه توجه می‌کردند اما متأسفانه این روزها این مسأله را ننگ می‌دانند. دیگر معیارها از بین رفته و اکثر مردم از برنامه‌های کودک و نوجوان ناراضی هستند.

این تهیه کننده در پایان اظهار داشت: با توجه به اینکه در این سن به تجربه رسیده‌ام باید امروز طرح دهم و کار کنم اما متأسفانه شرایط به شکل دیگری است و ما از کار در حوزه‌ای که سالها در آن زحمت کشیدیم کنار رفته‌ایم. ما عروسک‌ها یا برنامه‌های کودک جدیدی نداریم که بخواهد در ذهن کودکان امروز بماند و در آینده برایشان خاطره باشد.