دیباچه: سینماییها و تلویزیونیها مدتی است که نسب به حضور در تئاتر راغب شدهاند و برخی اعتقاد دارند که به دلیل اعبتار و وجههای که تئاتر دارد این افراد به حضور در تئاتر روی آوردهاند
به گزارش خبرنگار تئاتر
دیباچه؛ این روزها در سالنهای مختلف تهران تئاترهای بسیاری روی صحنه هستند و در برخی از آنها، چهرههای سینما و تلویزیون حضور دارند. البته این مساله اتفاق جدیدی محسوب نمیشود اما به تازگیشاهد موج جدیدی از حضور این چهرهها را در تئاتر هستیم. در این گزارش به معرفی چهرههایی که این روزها برای نخستینبار روی صحنه تئاتر حضور دارند و نحوه ورود آنها به تئاتر میپردازیم.
یک تئاتر و دو جنجال
ابتدا به نمایش «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» نوشته وودی آلن و با طراحی و کارگردانی داود بنیاردلان که از روز سهشنبه اجراهای خود را در تالار حافظ آغاز کرده است میپردازیم.
در این نمایش پژمان جمشیدی، الناز حبیبی، بهاره رهنما، امیرمهدی ژوله و آندریا نوشاد بازی میکنند.
فارغ از کارگردان نمایش؛ داود بنیاردلان، شاید بتوان بهاره رهنما را تنها تئاتری شناخته شده این اثر دانست که باید در کنار کارگردان این نمایش بایستد و از «غیر تئاتریهای» این نمایش دفاع کند. این افراد، پژمان جمشیدی، الناز حبیبی و امیرمهدی ژوله هستند که در این میان نوک پیکان منتقدان و اهالی تئاتر، به سمت ژوله و جمشیدی نشانه رفته است.
باز هم بحث؛ فوتبالیست در تئاتر نباشد
پژمان جمشیدی سه سالی است که در عرصه تئاتر فعالیت میکند. جمشیدی از روز سهشنبه همزمان در دو تئاتر حضور دارد و دهیمن و یازدهیمن تجربه تئاتری خود را همزمان تجربه میکند.
با این وجود هنوز هم برخی از اهالی تئاتر و مخاطبان این هنر، جمشیدی را تئاتری نمیدانند و از حضور او روی صحنه تئاتر راضی نیستند.
الناز حبیبی و تمام زنان زندگی وودی آلن
الناز حبیبی نیز یکی دیگر از بازیگرانی است که در نمایش «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» بازی میکند. حبیبی از سال 86 فعالیت جدی خود را در حوزه سینما و تلویزیون آغاز کرده است اما میتوان او را روی صحنه تئاتر، تازهوارد دانست.
حبیبی در کودکی تئاتر کار میکرد اما حضور جدی و حرفهای او در این حوزه، به بازی در نمایش «من آنجا نیستم» نوشته مهدی میرباقری و با کارگردانی افشین اخلاقی باز میگردد. این نمایش مهر و آبانماه 94 در تماشاخانه ارغنون اجرا شد. الناز حبیبی تنها بازیگر غیر تئاتری «من آنجا نیستم» محسوب نمیشد و فرزاد حسنی نیز در آن نمایش بازی میکرد.
نمایش «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» چهارمین تجربه حضور حبیبی روی صحنه تئاتر محسوب میشود و باید گفت که بازی در نمایشنامهای نوشته وودی آلن برای فردی که قرار است برای دومین بار روی صحنه رود، اقدامی بس شجاعانه و دشوار است و باید دید که او چگونه از پس این نقش دشوار؛ یعنی ایفای نقش چند زنی که وارد زندگی وودی آلنمیشوند، برمیآید. البته حضور او در نمایش «من آنجا نیستم»، از دید منتقدان تئاتر، اتفاقی نامتعارف محسوب نشده بود و میتوان گفت از حضور این بازیگر در تئاتر استقبال شده است.
ژوله نیامده اعتراض خفته را بیدار کرد
امیرمهدی ژوله یکی دیگر از بازیگران نمایش «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» است ژوله با این نمایش نخستین حضور خود روی صحنه تئاتر را تجربه میکند. او فیلمنامهنویس، بازیگر و روزنامه نگار ایرانی است که در بسیاری از مجموعههای مهران مدیری به عنوان نویسنده حضور داشته است.
شاید بتوان تنها تجربههای ژوله در عرصهای نزدیک به تئاتر را حضور او در مسابقه استندآپ کمدی برنامه خنداوانه و همچنین آیتمهای برنامه «دورهمی» که در حضور تماشاگران اجرا میشد، دانست.
امیرمهدی ژوله با حضور روی صحنه تئاتر، سبب شد بسیاری از اهالی تئاتر و منتقدان نسبت به حضور او واکنش نشان دهند و متاسفانه تمام این اعتراضها در شرایطی اتفاق افتاده است که این بازیگر روی صحنه نرفته است و اصولا مشخص نیست که از پس نقش و بازی در این عرصه برآمده است یا خیر. ای کاش کمی صبر کنیم و بر اساس نتیجه کار بازیگران و هنرمندان درباره آنها و کارگردانی که آنها را انتخاب کرده است اظهار نظر کنیم.
البته چند سال پیش همه ما عادت داشتیم که با حضور یکی از بازیگران سینما و تلویزیون روی صحنه تئاتر، اعتراضهای بسیاری از هنرمندان را بشنویم اما مدتی بود که این رسم! تا حدودی منسوخ شده بود و همه هجمهها به سمت فوتبالیستهای حاضر روی صحنه تئاتر رفته بود و دیگر اهالی تئاتر چندان با حضور چهرههای سینمایی و یا تلویزیونی در تئاتر مشکل نداشتند اما این اعتراض خفته، با حضور امیرمهدی ژوله اوج گرفت، به شکلی که نشست خبری «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» در روز 19 تیرماه، کاملا تحت تاثیر حضور پژمان جمشیدی و امیرمهدی ژوله برگزار شد.
در این نشست، اغلب سوالهای خبرنگاران به حضور پژمان جمشیدی و امیرمهدی ژوله در تئاتر «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» و به حاشیه رفتن فارغالتحصیلان رشته تئاتر اختصاص یافت و بهاره رهنما و داوود بنیاردلان دراین مورد توضیح دادند.
بنیاردلان: دولت کارگردانها را به سمت استفاده از چهرهها میبرد
کارگردان نمایش «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» در این زمینه اظهارات جالبی را مطرح کرد. بنیاردلان گفت: ما هم از دانشگاه آمدیم. ای کاش همین دانشجویان خودشان را جای کارگردانی بگذارند که دولت از او پول میگیرد. نباید این نقدها به کارگردان و یا بازیگر باشد بلکه باید نقدها به سمت نوع سیاستگذاری دولت برود. متاسفانه فرهنگ دغدغه دولت نیست؛ بلکه دغدغهاش به جان هم انداختن هنرمندان تئاتر است. و سوال من این است که چرا حالا حال تئاتر آنقدر بد است که ما مجبور می شویم، چهره سینمایی بیاوریم.
این کارگردان در ادامه افزود: به جای اینکه بگویند چرا از پژمان جمشیدی یا ژوله استفاده کردی، پیگیر تحقق شعارهای فرهنگی دولت باشند! چرا دولت در این چهار سال به سمت پول درآوردن رفته، بیاییم جهت این نقدها را تغییر دهیم. کل بودجه تئاتر صرف جشنواره فجر یا کارمندان دولتی می شود. سالن حافظ هم که به سالن عروسی تبدیل شده از صبح تا شب این گروه می رود و گروه دیگر می آید. تا الان ما فقط دو بار توانستیم در این سالن تمرین کنیم.
این کارگردان تئاتر، درمورد بحث مالی سالنهای تئاتر حرف زد و رقم قرارداد تالار حافظ با گروه را افشا کرد: بابت هر شب اجرا در تالار حافظ مبلغ 600 هزارتومان به بنیاد رودکی پرداخت میکنم که در طول 30 شب اجرا چیزی معادل 18 میلیون تومان میشود. در شرایطی که دولت به فکر حمایت از هنر نیست هنرمندان ترجیح می دهند در اجرای آثار نمایشیشان از هنرمندان چهره استفاده کنند و به فروش بلیت بیشتر بیندیشند. بنابراین اینکه نمی توان در شرایط امروزی به کشف استعدادهای جوان بپردازیم تقصیر بازیگران نمایشها یا کارگردانان نیست.
شایعهای که تایید شد؛ یا چهره داشته باش یا شبی یکمیلیون تومان بده!
اما احتمالا بنیاردلان در این میان نکتهای را اعلام نکرده است؛ طبق اعلام رسمی روابط عمومی تالار حافظ، اجارهبهای این سالن، شبی یکمیلیون تومان است. برخی از شنیدهها از این حکایت میکرد که تالار حافظ در ازای حضور داشتن یک یا دو چهره سینمایی یا تلویزیونی، مبلغی را به کارگردانها تخفیف میدهد که گفتههای بنیاردلان و تفاوت قیمت 400 هزار تومانیای که میان قیمت تالار حافظ و مبلغی که برای نمایش «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» درخواست شده است وجود دارد، را به صورت ضمنی ثابت میکند.
درنتیجه یا کارگردانهای ما باید در این سال تئاتر اجرا نکنند و یا به حضور چهرههای سینمایی تن دهند و سعی کنند در میان این چهرهها، افراد علاقهمند و مستعد را بیابند.
فاطمه گودرزی و نقشی که برای آن مناسب بود
اما شاید کمحاشیهترین چهرهای که این روزها نخستین حضورخود را روی صحنه تئاتر تجربه میکند، فاطمه گودرزی یا همان گیتی گودرزی باشد. او با نمایش «یادم تو را فراموش» در سالن ناظرزادهکرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است.
گودرزی در این نمایش، نقشی بسیار نزدیک به خود را بازی میکندو شاید به همین دلیل درمورد او حاشیهای به وجود نیامده است.
البته پژمان جمشیدی نیز در این تئاتر حضور دارد و دربارهو بازی او نیز واکنشی وجود ندارد که اتفاقی مثبت است و میتوان گفت هر دو بازیگر از عهده نقش خود برآمدهاند. شاید این اتفاق، به کمحاشیه بودن گروه اجرایی نمایش «یادم تو را فراموش» مربوط باشد و یا شاید حضور یک فیلمنامهنویس به نام امیرمهدی ژوله که حتی تجربه چندانی در حوزه سینما و تلویزیون هم ندارد نگاه اهالی تئاتر و منتقدان را به سمت نمایش «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» متوجه کرده است.
در نهایت این اثر بدون حاشیه در تماشاخانه ناظرزادهکرمانی به اجراهای خود ادامه میدهد