دیباچه: مراسم تشییع پیکر عباس کیارستمی از ساعت 8.30 دقیقه صبح روز یکشنبه 20 تیرماه جاری با حضور جمع کثیری از سینماگران و علاقه مندان فرهنگ و سینمای ایران برگزار شد.
قرار گذاشته‌اند ساعت ٨:٣٠ جلوي كانون پرورش فكري كودكان، همانجايي كه كيارستمي درش رشد كرد، كنار جسم بي‌جانش جمع شوند. ساعت هنوز به هشت نرسيده كه آدم هايي از اطراف پارک لاله و خيابان فاطمي و بلوار كشاورز به خيابان حجاب هجوم می‌آورند.
جسم بي جان عباس كيارستمي از ساعت هفت صبح در محل کانون و جایگاه خاصی قرار داده شده است.
افرادی همچون اصغر فرهادی، رخشان بنی‌اعتماد، حبیب رضایی، فرامرز روشنایی، نیکی کریمی، مسعود کیمیایی، امیر عابدی، رضا بنفشه‌خواه، جمشید مشایخی، مجید درخشانی، علیرضا رضاداد، شهرام مکری، احمد مسجدجامعی، بهمن فرمان آرا، رضا میرکریمی، نرگس آبیار، محمدحسین قاسمی، محمدعلی سجادی، احمد و بهمن کیارستمی، آتیلا پسیانی، یدالله صمدی، تورج اصلانی، علی زمانی عصمتی، کامران ملکی، حجت‌الله ایوبی، جعفر پناهی، رضا کیانیان، سیروس الوند، ایرج نوذری، امیر اثباتی، علیرضا افتخاری و رویا نونهالی در مراسم حضور یافته‌اند.
بسر نوجواني مي گويد: اميدوارم فكر همه‌جا را كرده باشند؛ هنوز چند داعشي در ايران دستگیر نشده‌اند!
حاضران در این مراسم درحالی‌که عکس‌هایی از کیارستمی در دست دارند و به احترام او ایستاده‌اند, اسم كيارستمي را زمزمه می‌کنند.
مراسم با صحبت های پرستویی و بوسه او بر پیکر عباس کیارستمی آغاز شد...
پرستویی در جمع مردم گفت: «به نام خدای خالق خانه دوستی ها. دوستان عزیز و هنرمندان و خانواده کیارستمی امروز گرد هم آمده ایم تا عزیزی را بدرقه کنیم که سال ها تلاش کرد برای ما خاطراتی را به جا گذارد. هنرمندی که تنها یک فیلمساز و شاعر نیست. او فقط یک تصویر گر و عکاس نیست. او همه این ها هست اما فقط همه اینها نیست. کیارستمی یعنی هنر متعالی سرزمین پهناور ایران.»
ابراهیم حقیقی گرافیست و طراح دیگر سخنران مراسم هم گفت: «حرف زدن درباره دوستی که ۴۵ سال از همکاری و دوستی عمیق من با او می گذرد بسیار سخت است.»
وی افزود: «کیارستمی به ما آموخت که فیلم می تواند پر از مهر و دوستی باشد و قلب های تمام جهان را به هم پیوند دهد. کیارستمی الفبای تازه ای برای سینمای جهان طراحی کرد. اشخاصی مانند کیارستمی استثنایی هستند که هنر را تکان می دهند.»
سیف الله صمدیان عکاس و مستندساز هم در سخنانی گفت: «اصلا نمی خواهم صندوق خاطرات سه دهه دوستی خود با کیارستمی را باز کنم اما این چند روز یک فایل تصویری از کیارستمی پخش شد در فضای مجازی که در آن از او می پرسند کدام اثر خود را بیشتر دوست داری که بیشتر بدرخشد و او بدون هیچ تعارفی گفت می خواهم خودم زندگی را ادامه دهم. معتقدم که کیارستمی هم خودش را کامل نشناخت. او مرد بسیار فعالی بود. او در ۲۴ ساعت روز ۲۰ ساعت کار می کرد و ۴ ساعت باقی مانده را به کارهای خود فکر می کرد. در آخرین روزهای مدیریت ژیل ژاکوب در جشنواره کن به دفترش رفتم و او گفت سینمای ایران معدنی است و خون سینما در رگ سینماگران آن جاری است. اگر از من بپرسند چه آرزویی داری می گویم می خواهم دوباره سر کلاس آموزش سینما بروم و استادم عباس کیارستمی باشد.»
در ادامه مراسم صدای آیدین آغداشلو پخش شد. وی در این مصاحبه گفت: «عمر کیارستمی یک عمر ساده نبود همانطور که او یک هنرمند عادی نبود. او در ۲ وجه تاثیرگذار بود؛ اول وجه شخصی که یک هنرمند بود و در سینما فعالیت اصلی داشت. او نوعی از سینما را ساخت که پیش از او وجود نداشت. جهان سینمای کیارستمی تبدیل به یک سینمای جدید شد. کیارستمی نه بیرونی ماند و نه دور دست بود و بر سینمای جهان تاثیر گذاشت.»
وی افزود: «وجه دیگر با ارزش زندگی کیارستمی در این است که او هنرمند جامع الطرافی بود و این روح پرتکاپوی او تنها در سینما نمی گنجید و فعالیت او در حوزه های مختلف قابل تحسین است. نمی توان آثار او را بدون نگاه به همه جنبه های هنری وی نگاه کرد. میراث کیارستمی گرانبهاست و کمتر هنرمندی است که در روزهای آخر عمر خود اینقدر راضی باشد. او حق دارد بگوید که کارش را انجام داده است چراکه آمده بود کارش را در این دنیا انجام دهد. او در لحظات آخر زندگی خوشحال بود چون حاصل عمل و زندگی او تا مدت ها باقی خواهد ماند و اثرش تا مدت ها ادامه دارد.»
ابراهیم فروزش کارگردان سینما و از همکاران و دوستان قدیمی کیارستمی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در ادامه این مراسم گفت: «غم و اندوه از دست دادن کیارستمی طاقت فرساست. عزیزی را از دست داده ایم که نبودنش جبران ناپدیر است. او یکی از پایه گذاران مرکز سینمای کانون پرورش فکری بود و بدعت گذار سینمایی بود که بازیگرانش مردم کوچه و خیابان بود. او بر سینمای دنیا تاثیر گداشت و مولفی شناخته شده در جهان است و در فهرست ۱۰ سینماگران دنیا است. درگذشت او ضایعه ای برای سینما است و او افتخار سینمای ایران است او هنگامه زمان بود.»
اصغر فرهادی نیز در این مراسم بیان کرد: از طرف خانواده سینما این روزهای تلخ را تسلیت می گویم و سپاسگزارم که امروز چنین جمعیتی برای این سینماگر بزرگ آمده اند.
این کارگردان پرافتخار سینمای ایران گفت: «آقای کیارستمی باورم نمی شود امروز در این جمع ایستاده ام تا شما را بدرقه کنم. این روزها حرف های زیادی از شما زده شده است اما هرچند دیر ولی باید بگویم سپاسگزارم که نام این سرزمین را در جهان به نامی دلنشین و با احترام تبدیل کردید. از شما سپاسگزارم که با همه سنگ اندازی های سیاست مدارانه و نادیده گرفتن ها، دل از این سرزمین نبریدید. از شما سپاسگزارم که راه ناهموار و سنگلاخ سینمای این مرز و بوم را برای حضور در خارج از ایران هموار کردید که اگر امروز اشتیاقی برای دیدن فیلم های ایرانی است برای تلاش شما بوده است. سپاسگزارم نه به این خاطر که زیبایی های جهان را دیدید بلکه به این دلیل که جهان را زیبا می دیدید. از شما خواهش می کنم که پیغام ما را برسانید که تو اگر در تپش باد خدا را دیدی همت کن و بگو ماهی ها حوضشان بی آب است.»
داریوش شایگان نیز به جمع سخنرانان این مراسم اضافه شد. او در جمع مردم حاضر در مراسم گفت: «امروز من صلاحیت این را ندارم که در برابر نخبگان سینمایی درباره کیارستمی حرف بزنم. من و کیارستمی در ایتالیا با هم آشنا شدیم. و از آن زمان فهمیدم بین ما دو نفر آن کسی که باید شنونده باشد من هستم تا بیاموزم. او چیزهایی می‌دید که من نمی‌دیدم. در او جوهره نفیسی وجود اشت که از عمر فرهنگ کهنسال ایران نشات می‌گرفت. عباس برای یاد گرفتن نیاز به انباشت اطلاعات نداشت و مانند داوینچی بود و اسرار طبیعت را کشف می‌کرد. جوهر درون کیارستمی از درونش به بیرون ساطع می‌شد و در پس مظاهر دنبال جوهر بود و دنیا را با چشم دل و عین‌القرب می‌دیدید و شخصیت‌های فیلم‌های وی همیشه در مسیر رفتن بودند و دنبال جوهر حقیقت بودند. او در راه کشف حقیقت از سینما و عکاسی کمک گرفت. سینمای او همیشه در آزمون بود و هرگز به گیشه تبدیل نمی‌شد و با وجود شهرت زیادی که داشت هرگز در این شهرت غرق نشد و به قول یک شاعر آلمانی شهرت را مجموعه‌ای از رفتارهای سوءتفاهم بر‌انگیز می‌دانست.»
مسعود کیمیایی دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: «کیارستمی به اندازه تاریخ ماندگار است و من امروز بسیار ناراحتم و حال خوشی ندارم و نمی‌توانم حرف بزنم.»
بهمن کیارستمی نیز در سخنانی کوتاه گفت: «من از ستاد بدرقه تشکر می‌کنم. همچنین از کانون پرورش فکری کودکان و از احمد کیارستمی که ۴ ماه سختی کشید. در سالهایی که کمتر از پدر کارهایی پخش می‌شد؛ او گلایه نمی‌کرد. او اگر امروز بود و این محبت مردم را می‌دید خیلی لذت می‌برد. کاش پدرم در فرانسه چشم از دنیا نبسته بود و همین جا در کنار شما به آرامش رسیده بود.»
پس از سخنرانی هنرمندان، اقامه نماز بر پيكر عباس كيارستمي توسط حجت الاسلام دعايي صورت پذیرفت.
و در نهایت پیکر مرحوم عباس کیارستمی بر دستان هنرمندان و با موسیقی هوای گریه با صدای همایون شجریان و آهنگسازی
محمد جواد ضرابیان راهی خانه ابدی شد.
